¹Þakkið Drottni, því að hann er góður, því að miskunn hans varir að eilífu.

¹Wysławiajcie Pana: albowiem dobry; albowiem na wieki miłosierdzie jego.

²Svo skulu hinir endurleystu Drottins segja, þeir er hann hefir leyst úr nauðum

²Niech o tem powiedzą ci, których odkupił Pan, jako ich wykupił z ręki nieprzyjacielskiej,

³og safnað saman úr löndunum, frá austri og vestri, frá norðri og suðri.

³A zgromadził ich z ziem, od wschodu i od zachodu, od północy i od morza.

⁴Þeir reikuðu um eyðimörkina, um veglaus öræfin, og fundu eigi byggilegar borgir,

⁴Błądzili po puszczy, po pustyni bezdrożnej, miasta dla mieszkania nie znajdując.

⁵þá hungraði og þyrsti, sál þeirra vanmegnaðist í þeim.

⁵Byli głodnymi i pragnącymi, aż w nich omdlewała dusza ich.

⁶Þá hrópuðu þeir til Drottins í neyð sinni, hann bjargaði þeim úr angist þeirra

⁶A gdy wołali do Pana w utrapieniu swojem, z ucisku ich wyrywał ich;

⁷og leiddi þá um slétta leið, svo að þeir komust til byggilegrar borgar.

⁷I prowadził ich drogą prostą, aby przyszli do miasta, w któremby mieszkali.

⁸Þeir skulu þakka Drottni miskunn hans og dásemdarverk hans við mannanna börn,

⁸Niechajże wysławiają przed Panem miłosierdzie jego, a dziwne sprawy jego przed synami ludzkimi:

⁹því að hann mettaði magnþrota sál og fyllti hungraða sál gæðum.

⁹Iż napoił duszę pragnącą, a duszę zgłodniałą napełnił dobrami.

¹⁰Þeir sem sátu í myrkri og niðdimmu, bundnir eymd og járnum,

¹⁰Którzy siedzą w ciemności i w cieniu śmierci, ściśnieni będąc nędzą i żelazem,

¹¹af því að þeir höfðu þrjóskast við orðum Guðs og fyrirlitið ráð Hins hæsta,

¹¹Przeto, że byli odpornymi wyrokom Bożym, a radą Najwyższego pogardzili;

¹²svo að hann beygði hug þeirra með mæðu, þeir hrösuðu, og enginn liðsinnti þeim.

¹²Dla czego poniżył biedą serce ich; upadli, a nie był, ktoby ratował.

¹³Þá hrópuðu þeir til Drottins í neyð sinni, hann frelsaði þá úr angist þeirra,

¹³A gdy wołali do Pana w utrapieniu swojem, z ucisków ich wybawiał ich.

¹⁴hann leiddi þá út úr myrkrinu og niðdimmunni og braut sundur fjötra þeirra.

¹⁴Wywodził ich z ciemności, i z cienia śmierci, a związki ich potargał.

¹⁵Þeir skulu þakka Drottni miskunn hans og dásemdarverk hans við mannanna börn,

¹⁵Niechajże wysławiają przed Panem miłosierdzie jego, a dziwne sprawy jego przed synami ludzkimi.

¹⁶því að hann braut eirhliðin og mölvaði járnslárnar.

¹⁶Przeto, że kruszy bramy miedziane, a zawory żelazne rąbie.

¹⁷Heimskingjar, er vegna sinnar syndsamlegu breytni og vegna misgjörða sinna voru þjáðir,

¹⁷Szaleni dla drogi przewrotności swojej, i dla nieprawości swej utrapieni bywają.

¹⁸þeim bauð við hverri fæðu og voru komnir nálægt hliðum dauðans.

¹⁸Wszelki pokarm brzydzi sobie dusza ich, aż się przybliżają do bram śmierci.

¹⁹Þá hrópuðu þeir til Drottins í neyð sinni, hann frelsaði þá úr angist þeirra,

¹⁹Gdy wołają do Pana w utrapieniu swojem, z ucisków ich wybawia ich.

²⁰hann sendi út orð sitt og læknaði þá og bjargaði þeim frá gröfinni.

²⁰Posyła słowo swe, i uzdrawia ich, a wybawia ich z grobu.

²¹Þeir skulu þakka Drottni miskunn hans og dásemdarverk hans við mannanna börn,

²¹Niechajże wysławiają przed Panem miłosierdzie jego, a dziwne sprawy jego przed synami ludzkimi;

²²og færa þakkarfórnir og kunngjöra verk hans með fögnuði.

²²I ofiarując ofiary chwały, niech opowiadają sprawy jego z wesołem śpiewaniem.

²³Þeir sem fóru um hafið á skipum, ráku verslun á hinum miklu vötnum,

²³Którzy się pławią na morzu w okrętach, pracujący na wodach wielkich:

²⁴þeir hafa séð verk Drottins og dásemdir hans á djúpinu.

²⁴Ci widują sprawy Paóskie, i dziwy jego na głębi.

²⁵Því að hann bauð og þá kom stormviðri, sem hóf upp bylgjur þess.

²⁵Jako jedno rzecze, wnet powstanie wiatr gwałtowny, a podnoszą się nawałności morskie.

²⁶Þeir hófust til himins, sigu niður í djúpið, þeim féllst hugur í neyðinni.

²⁶Wstępują aż ku niebu, i zaś zstępują do przepaści, tak, iż się dusza ich w niebezpieczeóstwie rozpływa.

²⁷Þeir römbuðu og skjögruðu eins og drukkinn maður, og öll kunnátta þeirra var þrotin.

²⁷Bywają miotani, a potaczają się jako pijany, a wszystka umiejętność ich niszczeje.

²⁸Þá hrópuðu þeir til Drottins í neyð sinni, og hann leiddi þá úr angist þeirra.

²⁸Gdy wołają do Pana w utrapieniu swojem, z ucisków ich wybawia ich.

²⁹Hann breytti stormviðrinu í blíðan blæ, svo að bylgjur hafsins urðu hljóðar.

²⁹Obraca burzę w ciszę, tak, że umilkną nawałności ich.

³⁰Þá glöddust þeir, af því að þær kyrrðust, og hann lét þá komast í höfn þá, er þeir þráðu.

³⁰I weselą się, że ucichło; a tak przywodzi ich do portu pożądanego.

³¹Þeir skulu þakka Drottni miskunn hans og dásemdarverk hans við mannanna börn,

³¹Niechajże wysławiają przed Panem miłosierdzie jego, a dziwne sprawy jego przed synami ludzkimi.

³²vegsama hann á þjóðarsamkomunni og lofa hann í hóp öldunganna.

³²Niech go wywyższają w zgromadzeniu ludu, a w radzie starców niechaj go chwalą.

³³Hann gjörir fljótin að eyðimörk og uppsprettur að þurrum lendum,

³³Obraca rzeki w pustynię, a potoki wód w suszę;

³⁴frjósamt land að saltsléttu sakir illsku íbúanna.

³⁴Ziemię urodzajną obraca w niepłodną dla złości tych, którzy w niej mieszkają.

³⁵Hann gjörir eyðimörkina að vatnstjörnum og þurrlendið að uppsprettum

³⁵Pustynie obraca w jeziora, a ziemię suchą w strumienie wód.

³⁶og lætur hungraða menn búa þar, að þeir megi grundvalla byggilega borg,

³⁶I osadza w nich głodnych, aby zakładali miasta ku mieszkaniu;

³⁷sá akra og planta víngarða og afla afurða.

³⁷Którzy posiewają pole, a sadzą winnice, i zgromadzają sobie pożytek z urodzaju.

³⁸Og hann blessar þá, svo að þeir margfaldast stórum og fénað þeirra lætur hann eigi fækka.

³⁸Takci im on błogosławi, że się bardzo rozmnażają, a dobytku ich nie umniejsza.

³⁹Og þótt þeir fækki og hnígi niður sakir þrengingar af böli og harmi,

³⁹Ale podczas umniejszeni i poniżeni bywają okrucieóstwem, nędzą, i utrapieniem;

⁴⁰þá hellir hann fyrirlitning yfir tignarmenn og lætur þá villast um veglaus öræfi,

⁴⁰Gdy wylewa wzgardę na książąt, dopuszczając, aby błądzili po puszczy bezdrożnej.

⁴¹en bjargar aumingjanum úr eymdinni og gjörir ættirnar sem hjarðir.

⁴¹Onci nędznego z utrapienia podnosi, i rozmnaża rodzinę jego jako trzodę.

⁴²Hinir réttvísu sjá það og gleðjast, og öll illska lokar munni sínum.Hver sem er vitur, gefi gætur að þessu, og menn taki eftir náðarverkum Drottins.

⁴²To widząc uprzejmi rozweselą się, a wszelka nieprawość zatka usta swe.

⁴³Hver sem er vitur, gefi gætur að þessu, og menn taki eftir náðarverkum Drottins.

⁴³Ale któż jest tak mądry, aby to upatrywał, i wyrozumiewał wszystkie litości Paóskie?