1Gef eigi oss, Drottinn, eigi oss, heldur þínu nafni dýrðina sakir miskunnar þinnar og trúfesti.
1Nie nam, Panie! nie nam, ale imieniowi twemu daj chwałę dla miłosierdzia twego, i dla prawdy twojej.
2Hví eiga heiðingjarnir að segja: ,,Hvar er Guð þeirra?``
2Czemuż mają mówić poganie: Gdzież teraz jest Bóg ich?
3En vor Guð er í himninum, allt sem honum þóknast, það gjörir hann.
3Wszakże Bóg nasz jest na niebie, czyniąc wszystko, co mu się podoba.
4Skurðgoð þeirra eru silfur og gull, handaverk manna.
4Ale bałwany ich są srebro i złoto, robota rąk ludzkich.
5Þau hafa munn, en tala ekki, augu, en sjá ekki,
5Usta mają, a nie mówią; oczy mają, a nie widzą.
6þau hafa eyru, en heyra ekki, nef, en finna engan þef.
6Uszy mają, a nie słyszą; nozdrze mają, a nie wonieją.
7Þau hafa hendur, en þreifa ekki, fætur, en ganga ekki, þau tala eigi með barka sínum.
7Ręce mają, a nie macają; nogi mają, a nie chodzą, ani wołają gardłem swojem.
8Eins og þau eru, verða smiðir þeirra, allir þeir er á þau treysta.
8Niech im podobni będą, którzy je czynią, i wszyscy, którzy w nich ufają.
9En Ísrael treystir Drottni, hann er hjálp þeirra og skjöldur.
9Izraelu! ufaj w Panu; bo on jest pomocnikiem ich i tarczą ich.
10Arons ætt treystir Drottni, hann er hjálp þeirra og skjöldur.
10Domie Aaronowy! ufajcie w Panu; on jest pomocnikiem, i tarczą ich.
11Þeir sem óttast Drottin treysta Drottni, hann er hjálp þeirra og skjöldur.
11Którzy się boicie Pana, ufajcie w Panu; on jest pomocnikiem i tarczą ich.
12Drottinn minnist vor, hann mun blessa, hann mun blessa Ísraels ætt, hann mun blessa Arons ætt,
12Pan będzie pamiętał na nas, będzie błogosławił; będzie błogosławił domowi Izraelskiemu, będzie błogosławił domowi Aaronowemu.
13hann mun blessa þá er óttast Drottin, yngri sem eldri.
13Będzie błogosławił tym, którzy się boją Pana, małym i wielkim.
14Drottinn mun fjölga yður, sjálfum yður og börnum yðar.
14Rozmnoży was Pan, was i synów waszych.
15Þér eruð blessaðir af Drottni, skapara himins og jarðar.
15Błogosławieniście wy od Pana, który stworzył niebo i ziemię.
16Himinninn er himinn Drottins, en jörðina hefir hann gefið mannanna börnum.
16Niebiosa są niebiosa Paóskie; ale ziemię dał synom ludzkim.
17Eigi lofa andaðir menn Drottin, né heldur neinn sá, sem hniginn er í dauðaþögn,en vér viljum lofa Drottin, héðan í frá og að eilífu. Halelúja.
17Umarli nie będą chwalili Pana, ani kto z tych, co zstępują do miejsca milczenia.
18en vér viljum lofa Drottin, héðan í frá og að eilífu. Halelúja.
18Ale my będziemy błogosławili Panu, odtąd aż na wieki. Halleluja.