¹Davíðssálmur. Ver eigi of bráður vegna illvirkjanna, öfunda eigi þá er ranglæti fremja,

¹Pieśó Dawidowa. Nie obruszaj się dla złośników, ani zajrzyj czyniącym nieprawość.

²því að þeir fölna skjótt sem grasið, visna sem grænar jurtir.

²Bo jako trawa prędko podcięci będą, a jako liście zielone opadną.

³Treyst Drottni og gjör gott, bú þú í landinu og iðka ráðvendni,

³Ufaj w Panu, a czyó dobrze; mieszkajże na ziemi, a żyw się sprawiedliwie.

⁴þá munt þú gleðjast yfir Drottni, og hann mun veita þér það sem hjarta þitt girnist.

⁴Kochaj się w Panu, a dać prośby serca twego,

⁵Fel Drottni vegu þína og treyst honum, hann mun vel fyrir sjá.

⁵Spuść na Pana drogę twoję, a ufaj w nim, a on wszystko uczyni;

⁶Hann mun láta réttlæti þitt renna upp sem ljós og rétt þinn sem hábjartan dag.

⁶I wywiedzie jako światłość sprawiedliwość twoję, a sąd twój jako południe.

⁷Ver hljóður fyrir Drottni og vona á hann. Ver eigi of bráður vegna þeirra er vel gengur, vegna þess manns er svik fremur.

⁷Poddaj się Panu, a oczekuj go; nie obruszaj się na tego, któremu się szczęści w sprawach jego, na człowieka, który dokazuje, cokolwiek zamyśli.

⁸Lát af reiði og slepp heiftinni, ver eigi of bráður, það leiðir til ills eins.

⁸Przestaó gniewu, a zaniechaj popędliwości; nie zapalaj się gniewem, abyś miał źle czynić.

⁹Illvirkjarnir verða afmáðir, en þeir er vona á Drottin, fá landið til eignar.

⁹Albowiem złośnicy będą wykorzenieni: lecz którzy oczekują Pana, ci odziedziczą ziemię.

¹⁰Innan stundar eru engir guðlausir til framar, þegar þú gefur gætur að stað þeirra, eru þeir horfnir.

¹⁰Po małej chwili alić niemasz niezbożnika; spojrzyszli na miejsce jego, alić go już niemasz.

¹¹En hinir hógværu fá landið til eignar, gleðjast yfir ríkulegri gæfu.

¹¹Lecz pokorni odziedziczą ziemię, i rozkochają się w wielkości pokoju.

¹²Óguðlegur maður býr yfir illu gegn réttlátum, nístir tönnum gegn honum.

¹²Zle myśli niepobożny przeciwko sprawiedliwemu, i zgrzyta naó zębami swemi.

¹³Drottinn hlær að honum, því að hann sér að dagur hans kemur.

¹³Ale się Pan śmieje z niego; bo widzi, że przychodzi dzieó jego.

¹⁴Óguðlegir bregða sverðinu og benda boga sína til þess að fella hinn hrjáða og snauða, til þess að brytja niður hina ráðvöndu.

¹⁴Miecza dobyli niezbożni, a naciągnęli łuk swój, aby porazili ubogiego, i niedostatecznego, ażeby pomordowali tych, którzy chodzą prostą drogą;

¹⁵En sverð þeirra lendir í þeirra eigin hjörtum, og bogar þeirra munu brotnir verða.

¹⁵Aleć miecz ich przeniknie serce ich, a łuki ich będą połamane.

¹⁶Betri er lítil eign réttláts manns en auðlegð margra illgjarnra,

¹⁶Lepsza jest trocha sprawiedliwego, niż wielkie bogactwa wielu niepobożnych;

¹⁷því að armleggur illgjarnra verður brotinn, en réttláta styður Drottinn.

¹⁷Albowiem ramiona niezbożników będą pokruszone; ale sprawiedliwych Pan podpiera.

¹⁸Drottinn þekkir daga ráðvandra, og arfleifð þeirra varir að eilífu.

¹⁸Zna Pan dni doskonałych; przetoż dziedzictwo ich na wieki zostanie.

¹⁹Á vondum tímum verða þeir eigi til skammar, á hallæristímum hljóta þeir saðning.

¹⁹Nie będą zawstydzeni we zły czas, a we dni głodu będą nasyceni;

²⁰En óguðlegir farast, og óvinir Drottins eru sem skraut vallarins: þeir hverfa _ sem reykur hverfa þeir.

²⁰Ale niezbożni poginą, a nieprzyjaciele Paóscy, jako tłustość barania z dymem niszczeje, tak oni zniszczeją.

²¹Guðlaus maður tekur lán og borgar eigi, en hinn réttláti er mildur og örlátur.

²¹Niezbożnik pożycza, a nie ma czem oddać; ale sprawiedliwy pokazuje łaskę, i rozdaje.

²²Því að þeir sem Drottinn blessar, fá landið til eignar, en hinum bannfærðu verður útrýmt.

²²Albowiem błogosławieni od Pana odziedziczą ziemię; ale przeklęci od niego będą wykorzenieni.

²³Frá Drottni kemur skrefum mannsins festa, þegar hann hefir þóknun á breytni hans.

²³Od Pana bywają sprawowane drogi człowieka dobrego, a droga jego, podoba mu się.

²⁴Þótt hann falli, þá liggur hann ekki flatur, því að Drottinn heldur í hönd hans.

²⁴Gdy padnie, nie stłucze się: albowiem Pan trzyma go za rękę jego.

²⁵Ungur var ég og gamall er ég orðinn, en aldrei sá ég réttlátan mann yfirgefinn né niðja hans biðja sér matar.

²⁵Byłem młodym, i zstarzałem się, nie widziałem sprawiedliwego opuszczonego, ani nasienia jego żebrzącego chleba.

²⁶Ætíð er hann mildur og lánar, og niðjar hans verða öðrum til blessunar.

²⁶Na każdy dzieó pokazuje miłosierdzie i pożycza, a przecież nasienie jego jest w błogosławieóstwie.

²⁷Forðastu illt og gjörðu gott, þá munt þú búa kyrr um aldur,

²⁷Odstąp od złego a czyó dobrze, a będziesz mieszkał na wieki.

²⁸því að Drottinn hefir mætur á réttlæti og yfirgefur ekki sína trúuðu. Þeir verða eilíflega varðveittir, en niðjar óguðlegra upprætast.

²⁸Albowiem Pan miłuje sąd, a nie opuści świętych swoich, na wieki w straży jego będą; ale nasienie niepobożnych będzie wykorzenione.

²⁹Hinir réttlátu fá landið til eignar og búa í því um aldur.

²⁹Sprawiedliwi odziedziczą ziemię, i będą w niej mieszkali na wieki.

³⁰Munnur réttláts manns mælir speki og tunga hans talar það sem rétt er.

³⁰Usta sprawiedliwego mówią mądrość, a język jego sąd opowiada.

³¹Lögmál Guðs hans er í hjarta hans, eigi skriðnar honum fótur.

³¹Zakon Boga jego jest w sercu jego; przetoż nie zachwieją się nogi jego.

³²Hinn guðlausi skimar eftir hinum réttláta og situr um að drepa hann,

³²Wypatruje niepobożny sprawiedliwego, i szuka jakoby go zabił;

³³en Drottinn ofurselur hann honum ekki og lætur hann ekki ganga sekan frá dómi.

³³Ale Pan nie zostawi go w ręku jego, i nie potępi go, gdy będzie sądzony.

³⁴Vona á Drottin og gef gætur að vegi hans, þá mun hann hefja þig upp, að þú erfir landið, og þú skalt horfa á, þegar illvirkjum verður útrýmt.

³⁴Oczekuj Pana, i strzeż drogi jego, a on cię wywyższy, abyś odziedziczył ziemię; a oglądasz, gdy niepobożni, wytraceni będą.

³⁵Ég sá hinn óguðlega í ofstopa sínum og þenja sig út sem grænt tré á gróðrarstöðvum sínum,

³⁵Widziałem niezbożnika nader wyniosłego, a rozłożonego jako drzewo zielone samorosłe;

³⁶og ég gekk fram hjá, og sjá, hann var þar ekki framar, ég leitaði hans, en hann fannst ekki.

³⁶Ale przeminął, a oto go nie było; szukałem go, alem go znaleść nie mógł.

³⁷Gef gætur að hinum ráðvanda og lít á hinn hreinskilna, því að friðsamir menn eiga framtíð fyrir höndum,

³⁷Spojrzyj na niewinnego, a przypatrz się szczeremu, że ostatnie rzeczy takiego człowieka są spokojne.

³⁸en afbrotamönnum verður útrýmt öllum samt, framtíðarvon óguðlegra bregst.

³⁸Lecz przestępcy pospołu poginą, a niezbożnicy na ostatek wykorzenieni będą.

³⁹Hjálp réttlátra kemur frá Drottni, hann er hæli þeirra á neyðartímum.Drottinn liðsinnir þeim og bjargar þeim, bjargar þeim undan hinum óguðlega og hjálpar þeim, af því að þeir leituðu hælis hjá honum.

³⁹Wszakże zbawienie sprawiedliwych jest od Pana, który jest mocą ich czasu uciśnienia.

⁴⁰Drottinn liðsinnir þeim og bjargar þeim, bjargar þeim undan hinum óguðlega og hjálpar þeim, af því að þeir leituðu hælis hjá honum.

⁴⁰Wspomaga ich Pan, i wyrywa ich; wyrywa ich od niepobożnych, i zachowuje ich; bo w nim nadzieję mają.