¹Þá svaraði Job og sagði:

¹Então Jó respondeu, dizendo:

²Já, vissulega, miklir menn eruð þér, og með yður mun spekin deyja út!

²Sem dúvida vós sois o povo, e convosco morrerá a sabedoria.

³En ég hefi vit eins og þér, ekki stend ég yður að baki, og hver er sá, er eigi viti slíkt!

³Mas eu tenho entendimento como, vos; eu não vos sou inferior. Quem não sabe tais coisas como essas?

⁴Athlægi vinar síns _ það má ég vera, ég sem kallaði til Guðs, og hann svaraði mér, _ ég, hinn réttláti, hreinlyndi, er að athlægi!

⁴Sou motivo de riso para os meus amigos; eu, que invocava a Deus, e ele me respondia: o justo e reto servindo de irrisão!

⁵,,Ógæfan er fyrirlitleg`` _ segir hinn öruggi, ,,hún hæfir þeim, sem skrikar fótur.``

⁵No pensamento de quem está seguro há desprezo para a desgraça; ela está preparada para aquele cujos pés resvalam.

⁶Tjöld spellvirkjanna standa ósködduð, og þeir lifa áhyggjulausir, sem egna Guð til reiði, og sá sem þykist bera Guð í hendi sér.

⁶As tendas dos assoladores têm descanso, e os que provocam a Deus estão seguros; os que trazem o seu deus na mão!

⁷En spyr þú skepnurnar, og þær munu kenna þér, fugla loftsins, og þeir munu fræða þig,

⁷Mas, pergunta agora �s alimárias, e elas te ensinarão; e �s aves do céu, e elas te farão saber;

⁸eða villidýrin, og þau munu kenna þér, og fiskar hafsins munu kunngjöra þér.

⁸ou fala com a terra, e ela te ensinará; até os peixes o mar to declararão.

⁹Hver þeirra veit ekki að hönd Drottins hefir gjört þetta?

⁹Qual dentre todas estas coisas não sabe que a mão do Senhor fez isto?

¹⁰Í hans hendi er líf alls hins lifanda og andi sérhvers mannslíkama.

¹⁰Na sua mão está a vida de todo ser vivente, e o espírito de todo o gênero humano.

¹¹Prófar eyrað ekki orðin, eins og gómurinn smakkar matinn?

¹¹Porventura o ouvido não prova as palavras, como o paladar prova o alimento?

¹²Hjá öldruðum mönnum er speki, og langir lífdagar veita hyggindi.

¹²Com os anciãos está a sabedoria, e na longura de dias o entendimento.

¹³Hjá Guði er speki og máttur, hans eru ráð og hyggindi.

¹³Com Deus está a sabedoria e a força; ele tem conselho e entendimento.

¹⁴Þegar hann rífur niður, þá verður eigi byggt upp aftur, þegar hann setur einhvern í fangelsi, þá verður ekki lokið upp.

¹⁴Eis que ele derriba, e não se pode reedificar; ele encerra na prisão, e não se pode abrir.

¹⁵Þegar hann stíflar vötnin, þá þorna þau upp, þegar hann hleypir þeim, þá umturna þau jörðinni.

¹⁵Ele retém as águas, e elas secam; solta-as, e elas inundam a terra.

¹⁶Hjá honum er máttur og viska, á valdi hans er sá er villist, og sá er í villu leiðir.

¹⁶Com ele está a força e a sabedoria; são dele o enganado e o enganador.

¹⁷Hann leiðir ráðherra burt nakta og gjörir dómara að fíflum.

¹⁷Aos conselheiros leva despojados, e aos juízes faz desvairar.

¹⁸Hann leysir fjötra konunganna og bindur reipi um lendar sjálfra þeirra.

¹⁸Solta o cinto dos reis, e lhes ata uma corda aos lombos.

¹⁹Hann leiðir presta burt nakta og steypir þeim, sem sitja fastir í sessi.

¹⁹Aos sacerdotes leva despojados, e aos poderosos transtorna.

²⁰Hann rænir reynda menn málinu og sviptir öldungana dómgreind.

²⁰Aos que são dignos da confiança emudece, e tira aos anciãos o discernimento.

²¹Hann hellir fyrirlitning yfir tignarmennin og gjörir slakt belti hinna sterku.

²¹Derrama desprezo sobre os príncipes, e afrouxa o cinto dos fortes.

²²Hann grefur hið hulda fram úr myrkrinu og dregur niðdimmuna fram í birtuna.

²²Das trevas descobre coisas profundas, e traz para a luz a sombra da morte.

²³Hann veitir þjóðunum vöxt og eyðir þeim, útbreiðir þjóðirnar og leiðir þær burt.

²³Multiplica as nações e as faz perecer; alarga as fronteiras das nações, e as leva cativas.

²⁴Hann firrir þjóðhöfðingja landsins viti og lætur þá villast um veglaus öræfi.Þeir fálma í ljóslausu myrkri, og hann lætur þá skjögra eins og drukkinn mann.

²⁴Tira o entendimento aos chefes do povo da terra, e os faz vaguear pelos desertos, sem caminho.

²⁵Þeir fálma í ljóslausu myrkri, og hann lætur þá skjögra eins og drukkinn mann.

²⁵Eles andam nas trevas �s apalpadelas, sem luz, e ele os faz cambalear como um ébrio.