¹Er ekki líf mannsins á jörðinni herþjónusta og dagar hans sem dagar daglaunamanns?

¹Porventura não tem o homem duro serviço sobre a terra? E não são os seus dias como os do jornaleiro?

²Eins og þræll, sem þráir forsælu, og eins og daglaunamaður, sem bíður eftir kaupi sínu,

²Como o escravo que suspira pela sombra, e como o jornaleiro que espera pela sua paga,

³svo hafa mér hlotnast mæðumánuðir og kvalanætur orðið hlutskipti mitt.

³assim se me deram meses de escassez, e noites de aflição se me ordenaram.

⁴Þegar ég leggst til hvíldar, hugsa ég: ,,Nær mun ég rísa á fætur?`` Og kveldið er langt, og ég fæ mig fullsaddan á að bylta mér uns aftur eldir.

⁴Havendo-me deitado, digo: Quando me levantarei? Mas comprida é a noite, e farto-me de me revolver na cama até a alva.

⁵Líkami minn er þakinn ormum og moldarskánum, húð mín skorpnar og rifnar upp aftur.

⁵A minha carne se tem vestido de vermes e de torrões de pó; a minha pele endurece, e torna a rebentar-se.

⁶Dagar mínir eru hraðfleygari en vefjarskyttan, og þeir hverfa án vonar.

⁶Os meus dias são mais velozes do que a lançadeira do tecelão, e chegam ao fim sem esperança.

⁷Minnstu þess, Guð, að líf mitt er andgustur! Aldrei framar mun auga mitt gæfu líta.

⁷Lembra-te de que a minha vida é um sopro; os meus olhos não tornarão a ver o bem.

⁸Það auga, sem nú sér mig, mun eigi líta mig framar, augu þín leita mín, en ég er horfinn.

⁸Os olhos dos que agora me vêem não me verão mais; os teus olhos estarão sobre mim, mas não serei mais.

⁹Eins og skýið eyðist og hverfur, svo kemur og sá eigi aftur, er niður stígur til Heljar.

⁹Tal como a nuvem se desfaz e some, aquele que desce � sepultura nunca tornará a subir.

¹⁰Hann hverfur aldrei aftur til húss síns, og heimili hans þekkir hann eigi framar.

¹⁰Nunca mais tornará � sua casa, nem o seu lugar o conhecerá mais.

¹¹Ég ætla þá ekki heldur að hafa taum á tungu minni, ég ætla að tala í hugarangist minni, ég ætla að kveina í sálarkvöl minni.

¹¹Por isso não reprimirei a minha boca; falarei na angústia do meu espírito, queixar-me-ei na amargura da minha alma.

¹²Er ég haf eða sjóskrímsl, svo að þú þurfir að setja vörð yfir mig?

¹²Sou eu o mar, ou um monstro marinho, para que me ponhas uma guarda?

¹³Þegar ég hugsa með sjálfum mér: ,,Rúmið mitt skal hugga mig, hvílan mín létta mér hörmung mína``

¹³Quando digo: Confortar-me-á a minha cama, meu leito aliviará a minha queixa,

¹⁴þá hræðir þú mig með draumum og skelfir mig með sýnum,

¹⁴então me espantas com sonhos, e com visões me atemorizas;

¹⁵svo að ég kýs heldur að kafna, heldur að deyja en að vera slík beinagrind.

¹⁵de modo que eu escolheria antes a estrangulação, e a morte do que estes meus ossos.

¹⁶Ég er leiður á þessu _ ekki lifi ég eilíflega _, slepptu mér, því að dagar mínir eru andartak.

¹⁶A minha vida abomino; não quero viver para sempre; retira-te de mim, pois os meus dias são vaidade.

¹⁷Hvað er maðurinn, að þú metir hann svo mikils og að þú snúir huga þínum til hans?

¹⁷Que é o homem, para que tanto o engrandeças, e ponhas sobre ele o teu pensamento,

¹⁸að þú heimsækir hann á hverjum morgni og reynir hann á hverri stundu?

¹⁸e cada manhã o visites, e cada momento o proves?

¹⁹Hvenær ætlar þú loks að líta af mér, loks að sleppa mér, meðan ég renni niður munnvatninu?

¹⁹Até quando não apartarás de mim a tua vista, nem me largarás, até que eu possa engolir a minha saliva?

²⁰Hafi ég syndgað _ hvað get ég gert þér, þú vörður manna? Hvers vegna hefir þú mig þér að skotspæni, svo að ég er sjálfum mér byrði?Og hví fyrirgefur þú mér eigi synd mína og nemur burt sekt mína? Því að nú leggst ég til hvíldar í moldu, og leitir þú mín, þá er ég eigi framar til.

²⁰Se peco, que te faço a ti, ó vigia dos homens? Por que me fizeste alvo dos teus dardos? Por que a mim mesmo me tornei pesado?

²¹Og hví fyrirgefur þú mér eigi synd mína og nemur burt sekt mína? Því að nú leggst ég til hvíldar í moldu, og leitir þú mín, þá er ég eigi framar til.

²¹Por que me não perdoas a minha transgressão, e não tiras a minha iniqüidade? Pois agora me deitarei no pó; tu me buscarás, porém eu não serei mais.