¹Þá svaraði Bildad frá Súa og sagði:

¹Então respondeu Bildade, o suíta, dizendo:

²Hversu lengi ætlar þú slíkt að mæla og orðin í munni þínum að vera hvass vindur?

²Até quando falarás tais coisas, e até quando serão as palavras da tua boca qual vento impetuoso?

³Hallar þá Guð réttinum, eða hallar hinn Almáttki réttlætinu?

³Perverteria Deus o direito? Ou perverteria o Todo-Poderoso a justiça?

⁴Hafi börn þín syndgað móti honum, þá hefir hann selt þau misgjörð þeirra á vald.

⁴Se teus filhos pecaram contra ele, ele os entregou ao poder da sua transgressão.

⁵En ef þú leitar Guðs og biður hinn Almáttka miskunnar _

⁵Mas, se tu com empenho buscares a Deus, e ,ao Todo-Poderoso fizeres a tua súplica,

⁶ef þú ert hreinn og einlægur _ já, þá mun hann þegar vakna til að sinna þér og endurreisa bústað þíns réttlætis.

⁶se fores puro e reto, certamente mesmo agora ele despertará por ti, e tornará segura a habitação da tua justiça.

⁷Þá mun þinn fyrri hagur virðast lítilfjörlegur, en framtíðarhagur þinn vaxa stórum.

⁷Embora tenha sido pequeno o teu princípio, contudo o teu último estado aumentará grandemente.

⁸Spyr þú hina fyrri kynslóð og gef þú gaum að reynslu feðranna.

⁸Indaga, pois, eu te peço, da geração passada, e considera o que seus pais descobriram.

⁹Vér erum síðan í gær og vitum ekkert, því að skuggi eru dagar vorir á jörðunni.

⁹Porque nós somos de ontem, e nada sabemos, porquanto nossos dias sobre a terra, são uma sombra.

¹⁰En þeir munu fræða þig, segja þér það og bera fram orð úr sjóði hjarta síns:

¹⁰Não te ensinarão eles, e não te falarão, e do seu entendimento não proferirão palavras?

¹¹,,Sprettur pappírssefið þar sem engin mýri er? vex störin nema í vatni?

¹¹Pode o papiro desenvolver-se fora de um pântano. Ou pode o junco crescer sem água?

¹²Enn stendur hún í blóma og verður eigi slegin, en hún skrælnar fyrr en nokkurt annað gras.``

¹²Quando está em flor e ainda não cortado, seca-se antes de qualquer outra erva.

¹³Svo fer fyrir hverjum þeim, sem gleymir Guði, og von hins guðlausa verður að engu.

¹³Assim são as veredas de todos quantos se esquecem de Deus; a esperança do ímpio perecerá,

¹⁴Athvarf hans brestur sundur, og köngullóarvefur er það, sem hann treystir.

¹⁴a sua segurança se desfará, e a sua confiança será como a teia de aranha.

¹⁵Hann styðst við hús sitt, en það stendur ekki, hann heldur sér fast í það, en það stenst ekki.

¹⁵Encostar-se-á � sua casa, porém ela não subsistirá; apegar-se-lhe-á, porém ela não permanecerá.

¹⁶Hann er safarík skríðandi flétta í sólskini, sem teygir jarðstöngla sína um garðinn

¹⁶Ele está verde diante do sol, e os seus renovos estendem-se sobre o seu jardim;

¹⁷og vefur rótum sínum um grjóthrúgur og læsir sig milli steinanna.

¹⁷as suas raízes se entrelaçam junto ao monte de pedras; até penetra o pedregal.

¹⁸En ef hann er upprættur frá stað sínum, þá afneitar staðurinn honum og segir: ,,Ég hefi aldrei séð þig!``

¹⁸Mas quando for arrancado do seu lugar, então este o negará, dizendo: Nunca te vi.

¹⁹Sjá, þetta er öll gleði hans, og aðrir spretta í staðinn upp úr moldinni.

¹⁹Eis que tal é a alegria do seu caminho; e da terra outros brotarão.

²⁰Sjá, Guð hafnar ekki hinum ráðvanda og heldur ekki í hönd illgjörðamanna.

²⁰Eis que Deus não rejeitará ao reto, nem tomará pela mão os malfeitores;

²¹Enn mun hann fylla munn þinn hlátri og varir þínar fagnaðarópi.Þeir sem hata þig, munu skömminni klæðast, og tjald hinna óguðlegu mun horfið vera.

²¹ainda de riso te encherá a boca, e os teus lábios de louvor.

²²Þeir sem hata þig, munu skömminni klæðast, og tjald hinna óguðlegu mun horfið vera.

²²Teus aborrecedores se vestirão de confusão; e a tenda dos ímpios não subsistirá.