Icelandic

Portuguese: Almeida Atualizada

Proverbs

13

1Vitur sonur hlýðir umvöndun föður síns, en spottarinn sinnir engum átölum.
1O filho sábio ouve a instrução do pai; mas o escarnecedor não escuta a repreensão.
2Maðurinn nýtur góðs af ávexti munnsins, en svikarana þyrstir í ofbeldi.
2Do fruto da boca o homem come o bem; mas o apetite dos prevaricadores alimenta-se da violência.
3Sá sem gætir munns síns, varðveitir líf sitt, en glötun er búin þeim, er ginið glennir.
3O que guarda a sua boca preserva a sua vida; mas o que muito abre os seus lábios traz sobre si a ruína.
4Sál letingjans girnist og fær ekki, en sál hinna iðnu mettast ríkulega.
4O preguiçoso deseja, e coisa nenhuma alcança; mas o desejo do diligente será satisfeito.
5Réttlátur maður hatar fals, en hinn óguðlegi fremur skömm og svívirðu.
5O justo odeia a palavra mentirosa, mas o ímpio se faz odioso e se cobre de vergonha.
6Réttlætið verndar grandvara breytni, en guðleysið steypir syndaranum.
6A justiça guarda ao que é reto no seu caminho; mas a perversidade transtorna o pecador.
7Einn þykist ríkur, en á þó ekkert, annar læst vera fátækur, en á þó mikinn auð.
7Há quem se faça rico, não tendo coisa alguma; e quem se faça pobre, tendo grande riqueza.
8Auðæfi mannsins eru lausnargjald fyrir líf hans, en hinn fátæki hlýðir ekki á neinar ávítur.
8O resgate da vida do homem são as suas riquezas; mas o pobre não tem meio de se resgatar.
9Ljós réttlátra logar skært, en á lampa óguðlegra slokknar.
9A luz dos justos alegra; porem a lâmpada dos impios se apagará.
10Með hroka vekja menn aðeins þrætur, en hjá ráðþægnum mönnum er viska.
10Da soberba só provém a contenda; mas com os que se aconselham se acha a sabedoria.
11Skjótfenginn auður minnkar, en sá sem safnar smátt og smátt, verður ríkur.
11A riqueza adquirida �s pressas diminuira; mas quem a ajunta pouco a pouco terá aumento.
12Langdregin eftirvænting gjörir hjartað sjúkt, en uppfyllt ósk er lífstré.
12A esperança adiada entristece o coração; mas o desejo cumprido é árvore devida.
13Sá sem fyrirlítur áminningarorð, býr sér glötun, en sá sem óttast boðorðið, hlýtur umbun.
13O que despreza a palavra traz sobre si a destruição; mas o que teme o mandamento será galardoado.
14Kenning hins vitra er lífslind til þess að forðast snöru dauðans.
14O ensino do sábio é uma fonte devida para desviar dos laços da morte.
15Góðir vitsmunir veita hylli, en vegur svikaranna leiðir í glötun.
15O bom senso alcança favor; mas o caminho dos prevaricadores é aspero:
16Kænn maður gjörir allt með skynsemd, en heimskinginn breiðir út vitleysu.
16Em tudo o homem prudente procede com conhecimento; mas o tolo espraia a sua insensatez.
17Óguðlegur sendiboði steypir í ógæfu, en trúr sendimaður er meinabót.
17O mensageiro perverso faz cair no mal; mas o embaixador fiel traz saúde.
18Fátækt og smán hlýtur sá, er lætur áminning sem vind um eyrun þjóta, en sá sem tekur umvöndun, verður heiðraður.
18Pobreza e afronta virão ao que rejeita a correção; mas o que guarda a repreensão será honrado.
19Uppfyllt ósk er sálunni sæt, en að forðast illt er heimskingjunum andstyggð.
19O desejo que se cumpre deleita a alma; mas apartar-se do ma e abominação para os tolos.
20Haf umgengni við vitra menn, þá verður þú vitur, en illa fer þeim, sem leggur lag sitt við heimskingja.
20Quem anda com os sábios será sábio; mas o companheiro dos tolos sofre aflição.
21Óhamingjan eltir syndarana, en gæfan nær hinum réttlátu.
21O mal persegue os pecadores; mas os justos são galardoados com o bem.
22Góður maður lætur eftir sig arf handa barnabörnunum, en eigur syndarans eru geymdar hinum réttláta.
22O homem de bem deixa uma herança aos filhos de seus filhos; a riqueza do pecador, porém, é reservada para o justo.
23Nýbrotið land fátæklinganna gefur mikla fæðu, en mörgum er burtu kippt fyrir ranglæti sitt.
23Abundância de mantimento há, na lavoura do pobre; mas se perde por falta de juízo.
24Sá sem sparar vöndinn, hatar son sinn, en sá sem elskar hann, agar hann snemma.Hinn réttláti etur nægju sína, en kviður óguðlegra líður skort.
24Aquele que poupa a vara aborrece a seu filho; mas quem o ama, a seu tempo o castiga.
25Hinn réttláti etur nægju sína, en kviður óguðlegra líður skort.
25O justo come e fica satisfeito; mas o apetite dos ímpios nunca se satisfaz.