¹Hjarta konungsins er eins og vatnslækir í hendi Drottins, hann beygir það til hvers, er honum þóknast.

¹Como corrente de águas é o coração do rei na mão do Senhor; ele o inclina para onde quer.

²Manninum þykja allir sínir vegir réttir, en Drottinn vegur hjörtun.

²Todo caminho do homem é reto aos seus olhos; mas o Senhor pesa os corações.

³Að iðka réttlæti og rétt er Drottni þóknanlegra en sláturfórn.

³Fazer justiça e julgar com retidão é mais aceitável ao Senhor do que oferecer-lhe sacrifício.

⁴Drembileg augu og hrokafullt hjarta eru lampi óguðlegra, _ allt er það synd.

⁴Olhar altivo e coração orgulhoso, tal lâmpada dos ímpios é pecado.

⁵Fyrirætlanir iðjumannsins reynast fésamar vel, en öll flasfærni lendir í fjárskorti.

⁵Os planos do diligente conduzem � abundância; mas todo precipitado apressa-se para a penúria.

⁶Fjársjóðir, sem aflað er með lygatungu, eru sem þjótandi vindblær, snörur dauðans.

⁶Ajuntar tesouros com língua falsa é uma vaidade fugitiva; aqueles que os buscam, buscam a morte.

⁷Ofríki hinna óguðlegu dregur þá á eftir sér, því að þeir færast undan að gjöra það, sem rétt er.

⁷A violência dos ímpios arrebatá-los-á, porquanto recusam praticar a justiça.

⁸Boginn er vegur þess manns, sem synd er hlaðinn, en verk hins hreina eru ráðvandleg.

⁸O caminho do homem perverso é tortuoso; mas o proceder do puro é reto.

⁹Betri er vist í horni á húsþaki en sambúð við þrasgjarna konu.

⁹Melhor é morar num canto do eirado, do que com a mulher rixosa numa casa ampla.

¹⁰Sál hins óguðlega girnist illt, náungi hans finnur enga miskunn hjá honum.

¹⁰A alma do ímpio deseja o mal; o seu próximo não agrada aos seus olhos.

¹¹Sé spottaranum refsað, verður hinn einfaldi hygginn, og sé vitur maður fræddur, lærir hann hyggindi.

¹¹Quando o escarnecedor é castigado, o simples torna-se sábio; e, quando o sábio é instruído, recebe o conhecimento.

¹²Gætur gefur réttlátur að húsi hins óguðlega, steypir óguðlegum í ógæfu.

¹²O justo observa a casa do ímpio; precipitam-se os ímpios na ruína.

¹³Sá sem byrgir eyrun fyrir kveini hins fátæka, hann mun sjálfur kalla og eigi fá bænheyrslu.

¹³Quem tapa o seu ouvido ao clamor do pobre, também clamará e não será ouvido.

¹⁴Gjöf á laun sefar reiði og múta í barmi ákafa heift.

¹⁴O presente que se dá em segredo aplaca a ira; e a dádiva �s escondidas, a forte indignação.

¹⁵Réttlátum manni er gleði að gjöra það, sem rétt er, en illgjörðamönnum er það skelfing.

¹⁵A execução da justiça é motivo de alegria para o justo; mas é espanto para os que praticam a iniqüidade.

¹⁶Sá maður, sem villist af vegi skynseminnar, mun brátt hvílast í söfnuði framliðinna.

¹⁶O homem que anda desviado do caminho do entendimento repousará na congregação dos mortos.

¹⁷Öreigi verður sá, er sólginn er í skemmtanir, sá sem sólginn er í vín og olíu, verður ekki ríkur.

¹⁷Quem ama os prazeres empobrecerá; quem ama o vinho e o azeite nunca enriquecera.

¹⁸Hinn óguðlegi er lausnargjald fyrir hinn réttláta, og svikarinn kemur í stað hinna hreinskilnu.

¹⁸Resgate para o justo é o ímpio; e em lugar do reto ficará o prevaricador.

¹⁹Betra er að búa í eyðimerkur-landi en með þrasgjarnri og geðillri konu.

¹⁹Melhor é morar numa terra deserta do que com a mulher rixosa e iracunda.

²⁰Dýrmætur fjársjóður og olía er í heimkynnum hins vitra, en heimskur maður sólundar því.

²⁰Há tesouro precioso e azeite na casa do sábio; mas o homem insensato os devora.

²¹Sá sem ástundar réttlæti og kærleika, hann öðlast líf, réttlæti og heiður.

²¹Aquele que segue a justiça e a bondade achará a vida, a justiça e a honra.

²²Vitur maður vinnur borg kappanna og rífur niður vígið, sem hún treysti á.

²²O sábio escala a cidade dos valentes, e derriba a fortaleza em que ela confia.

²³Sá sem varðveitir munn sinn og tungu, hann varðveitir sálu sína frá nauðum.

²³O que guarda a sua boca e a sua língua, guarda das angústias a sua alma.

²⁴Sá sem er hrokafullur, dramblátur, hann heitir spottari, sá sem gjörir allt af taumlausum hroka.

²⁴Quanto ao soberbo e presumido, zombador é seu nome; ele procede com insolente orgulho.

²⁵Óskir letingjans drepa hann, því að hendur hans vilja ekki vinna.

²⁵O desejo do preguiçoso o mata; porque as suas mãos recusam-se a trabalhar.

²⁶Ávallt er letinginn að óska sér, en hinn réttláti gefur og er ekki naumur.

²⁶Todo o dia o ímpio cobiça; mas o justo dá, e não retém.

²⁷Sláturfórn óguðlegra er Drottni andstyggð, hvað þá, sé hún framborin fyrir óhæfuverk.

²⁷O sacrifício dos ímpios é abominaçao; quanto mais oferecendo-o com intenção maligna!

²⁸Falsvottur mun tortímast, en maður, sem heyrt hefir, má ávallt tala.

²⁸A testemunha mentirosa perecerá; mas o homem que ouve falará sem ser contestado.

²⁹Óguðlegur maður setur upp öruggan svip, en hinn hreinskilni gjörir veg sinn öruggan.

²⁹O homem ímpio endurece o seu rosto; mas o reto considera os seus caminhos.

³⁰Engin viska er til og engin hyggni, né heldur ráð gegn Drottni.Hesturinn er hafður viðbúinn til orustudagsins, en sigurinn er í hendi Drottins.

³⁰Não há sabedoria, nem entendimento, nem conselho contra o Senhor.

³¹Hesturinn er hafður viðbúinn til orustudagsins, en sigurinn er í hendi Drottins.

³¹O cavalo prepara-se para o dia da batalha; mas do Senhor vem a vitória.