¹Þegar þú situr til borðs með valdsherra, þá gæt þess vel, hvern þú hefir fyrir framan þig,

¹Quando te assentares a comer com um governador, atenta bem para aquele que está diante de ti;

²og set þér hníf á barka, ef þú ert matmaður.

²e põe uma faca � tua garganta, se fores homem de grande apetite.

³Lát þig ekki langa í kræsingar hans, því að þær eru svikul fæða.

³Não cobices os seus manjares gostosos, porque é comida enganadora.

⁴Streist þú ekki við að verða ríkur, hættu að verja viti þínu til þess.

⁴Não te fatigues para seres rico; dá de mão � tua própria sabedoria:

⁵Hvort skulu augu þín hvarfla til auðsins, sem er svo stopull? Því að sannlega gjörir hann sér vængi eins og örn, sem flýgur til himins.

⁵Fitando tu os olhos nas riquezas, elas se vão; pois fazem para si asas, como a águia, voam para o céu.

⁶Et eigi brauð hjá nískum manni og lát þig ekki langa í kræsingar hans,

⁶Não comas o pão do avarento, nem cobices os seus manjares gostosos.

⁷því að hann er eins og maður, sem reiknar með sjálfum sér. ,,Et og drekk!`` segir hann við þig, en hjarta hans er eigi með þér.

⁷Porque, como ele pensa consigo mesmo, assim é; ele te diz: Come e bebe; mas o seu coração não está contigo.

⁸Bitanum, sem þú hefir etið, verður þú að æla upp aftur, og blíðmælum þínum hefir þú á glæ kastað.

⁸Vomitarás o bocado que comeste, e perderás as tuas suaves palavras.

⁹Tala þú eigi fyrir eyrum heimskingjans, því að hann fyrirlítur hyggindi ræðu þinnar.

⁹Não fales aos ouvidos do tolo; porque desprezará a sabedoria das tuas palavras.

¹⁰Fær þú eigi úr stað landamerki ekkjunnar og gakk þú eigi inn á akra munaðarleysingjanna,

¹⁰Não removas os limites antigos; nem entres nos campos dos órfãos,

¹¹því að lausnari þeirra er sterkur _ hann mun flytja mál þeirra gegn þér.

¹¹porque o seu redentor é forte; ele lhes pleiteará a causa contra ti.

¹²Snú þú hjarta þínu að umvöndun og eyrum þínum að vísdómsorðum.

¹²Aplica o teu coração � instrução, e os teus ouvidos �s palavras do conhecimento.

¹³Spara eigi aga við sveininn, því ekki deyr hann, þótt þú sláir hann með vendinum.

¹³Não retires da criança a disciplina; porque, fustigando-a tu com a vara, nem por isso morrerá.

¹⁴Þú slær hann að sönnu með vendinum, en þú frelsar líf hans frá Helju.

¹⁴Tu a fustigarás com a vara e livrarás a sua alma do Seol.

¹⁵Son minn, þegar hjarta þitt verður viturt, þá gleðst ég líka í hjarta mínu,

¹⁵Filho meu, se o teu coração for sábio, alegrar-se-á o meu coração, sim, ó, meu próprio;

¹⁶og nýru mín fagna, er varir þínar mæla það sem rétt er.

¹⁶e exultará o meu coração, quando os teus lábios falarem coisas retas.

¹⁷Lát eigi hjarta þitt öfunda syndara, heldur ástunda guðsótta á degi hverjum,

¹⁷Não tenhas inveja dos pecadores; antes conserva-te no temor do Senhor todo o dia.

¹⁸því að vissulega er enn framtíð fyrir hendi, og von þín mun eigi að engu verða.

¹⁸Porque deveras terás uma recompensa; não será malograda a tua esperança.

¹⁹Heyr þú, son minn, og ver vitur og stýr hjarta þínu rétta leið.

¹⁹Ouve tu, filho meu, e sê sábio; e dirige no caminho o teu coração.

²⁰Ver þú ekki með drykkjurútum, með þeim, sem hvoma í sig kjöt,

²⁰Não estejas entre os beberrões de vinho, nem entre os comilões de carne.

²¹því að drykkjurútar og mathákar verða snauðir, og svefnmók klæðir í tötra.

²¹Porque o beberrão e o comilão caem em pobreza; e a sonolência cobrirá de trapos o homem.

²²Hlýð þú föður þínum, sem hefir getið þig, og fyrirlít ekki móður þína, þótt hún sé orðin gömul.

²²Ouve a teu pai, que te gerou; e não desprezes a tua mãe, quando ela envelhecer.

²³Kaup þú sannleika, og sel hann ekki, visku, aga og hyggindi.

²³Compra a verdade, e não a vendas; sim, a sabedoria, a disciplina, e o entendimento.

²⁴Faðir réttláts manns fagnar, og sá sem gat vitran son, gleðst af honum.

²⁴Grandemente se regozijará o pai do justo; e quem gerar um filho sábio, nele se alegrará.

²⁵Gleðjist faðir þinn og móðir þín og fagni hún, sem fæddi þig.

²⁵Alegrem-se teu pai e tua mãe, e regozije-se aquela que te deu � luz.

²⁶Son minn, gef mér hjarta þitt, og lát vegu mína vera þér geðfellda.

²⁶Filho meu, dá-me o teu coração; e deleitem-se os teus olhos nos meus caminhos.

²⁷Því að skækja er djúp gröf og léttúðardrós þröngur pyttur.

²⁷Porque cova profunda é a prostituta; e poço estreito é a aventureira.

²⁸Já, hún liggur í leyni eins og ræningi og fjölgar hinum ótrúu meðal mannanna.

²⁸Também ela, como o salteador, se põe a espreitar; e multiplica entre os homens os prevaricadores.

²⁹Hver æjar? hver veinar? hver á í deilum? hver kvartar? hver fær sár að þarflausu? hver rauð augu?

²⁹Para quem são os ais? para quem os pesares? para quem as pelejas, para quem as queixas? para quem as feridas sem causa? e para quem os olhos vermelhos?

³⁰Þeir sem sitja við vín fram á nætur, þeir sem koma saman til að bergja á krydduðum drykkjum.

³⁰Para os que se demoram perto do vinho, para os que andam buscando bebida misturada.

³¹Horf þú ekki á vínið, hve rautt það er, hversu það glóir í bikarnum og rennur ljúflega niður.

³¹Não olhes para o vinho quando se mostra vermelho, quando resplandece no copo e se escoa suavemente.

³²Að síðustu bítur það sem höggormur og spýtir eitri sem naðra.

³²No seu fim morderá como a cobra, e como o basilisco picará.

³³Augu þín munu sjá kynlega hluti, og hjarta þitt mun mæla fláræði.

³³Os teus olhos verão coisas estranhas, e tu falarás perversidades.

³⁴Og þú munt vera eins og sá, sem liggur úti í miðju hafi, já, eins og sá, er liggur efst uppi á siglutré.,,Þeir hafa slegið mig, ég kenndi ekkert til, þeir hafa barið mig, ég varð þess ekki var. Hvenær mun ég vakna? Ég vil meira vín!``

³⁴o serás como o que se deita no meio do mar, e como o que dorme no topo do mastro.

³⁵,,Þeir hafa slegið mig, ég kenndi ekkert til, þeir hafa barið mig, ég varð þess ekki var. Hvenær mun ég vakna? Ég vil meira vín!``

³⁵E dir�s: Espancaram-me, e não me doeu; bateram-me, e não o senti; quando virei a despertar? ainda tornarei a buscá-lo outra vez.