1Hinir óguðlegu flýja, þótt enginn elti þá, en hinir réttlátu eru öruggir eins og ungt ljón.
1Fogem os ímpios, sem que ninguém os persiga; mas os justos são ousados como o leão.
2Þegar land gengur undan drottnara sínum, gjörast þar margir höfðingjar, en meðal skynsamra og hygginna manna mun góð skipan lengi standa.
2Por causa da transgressão duma terra são muitos os seus príncipes; mas por virtude de homens prudentes e entendidos, ela subsistirá por longo tempo.
3Maður sem er fátækur og kúgar snauða, er eins og regn, sem skolar burt korninu, en veitir ekkert brauð.
3O homem pobre que oprime os pobres, é como chuva impetuosa, que não deixa trigo nenhum.
4Þeir sem yfirgefa lögmálið, hrósa óguðlegum, en þeir sem varðveita lögmálið, eru æfir út af þeim.
4Os que abandonam a lei louvam os ímpios; mas os que guardam a lei pelejam contra eles.
5Illmenni skilja ekki hvað rétt er, en þeir sem leita Drottins, skilja allt.
5Os homens maus não entendem a justiça; mas os que buscam ao Senhor a entendem plenamente.
6Betri er fátækur maður, sem framgengur í ráðvendni sinni, heldur en sá, sem beitir undirferli og er þó ríkur.
6Melhor é o pobre que anda na sua integridade, do que o rico perverso nos seus caminhos.
7Sá sem varðveitir lögmálið, er hygginn sonur, en sá sem leggur lag sitt við óhófsmenn, gjörir föður sínum smán.
7O que guarda a lei é filho sábio; mas o companheiro dos comilões envergonha a seu pai.
8Sá sem eykur auð sinn með fjárleigu og okri, safnar honum handa þeim, sem líknsamur er við fátæka.
8O que aumenta a sua riqueza com juros e usura, ajunta-a para o que se compadece do pobre.
9Sá sem snýr eyra sínu frá til þess að heyra ekki lögmálið, _ jafnvel bæn hans er andstyggð.
9O que desvia os seus ouvidos de ouvir a lei, até a sua oração é abominável.
10Sá sem tælir falslausa menn út á vonda leið, hann fellur sjálfur í gröf sína, en ráðvandir munu hljóta góða arfleifð.
10O que faz com que os retos se desviem para um mau caminho, ele mesmo cairá na cova que abriu; mas os inocentes herdarão o bem.
11Ríkur maður þykist vitur, en snauður maður, sem er hygginn, sér við honum.
11O homem rico é sábio aos seus próprios olhos; mas o pobre que tem entendimento o esquadrinha.
12Þegar hinir réttlátu fagna, er mikið um dýrðir, en þegar óguðlegir komast upp, fela menn sig.
12Quando os justos triunfam há grande, glória; mas quando os ímpios sobem, escondem-se os homens.
13Sá sem dylur yfirsjónir sínar, verður ekki lángefinn, en sá sem játar þær og lætur af þeim, mun miskunn hljóta.
13O que encobre as suas transgressões nunca prosperará; mas o que as confessa e deixa, alcançará misericórdia.
14Sæll er sá maður, sem ávallt er var um sig, en sá sem herðir hjarta sitt, fellur í ógæfu.
14Feliz é o homem que teme ao Senhor continuamente; mas o que endurece o seu coração virá a cair no mal.
15Eins og grenjandi ljón og gráðugur björn, svo er óguðlegur drottnari yfir lítilsigldum lýð.
15Como leão bramidor, e urso faminto, assim é o ímpio que domina sobre um povo pobre.
16Höfðingi, sem hefir litlar tekjur, er ríkur að kúgun, sá sem hatar rangfenginn ávinning, mun langlífur verða.
16O príncipe falto de entendimento é também opressor cruel; mas o que aborrece a avareza prolongará os seus dias.
17Sá maður, sem blóðsök hvílir þungt á, er á flótta fram á grafarbarminn; enginn dvelji hann.
17O homem culpado do sangue de qualquer pessoa será fugitivo até a morte; ninguém o ajude.
18Sá sem breytir ráðvandlega, mun frelsast, en sá sem beitir undirferli, fellur í gryfju.
18O que anda retamente salvar-se-á; mas o perverso em seus caminhos cairá de repente.
19Sá sem yrkir land sitt, mettast af brauði, en sá sem sækist eftir hégómlegum hlutum, mettast af fátækt.
19O que lavra a sua terra se fartará de pão; mas o que segue os ociosos se encherá de pobreza.
20Áreiðanlegur maður blessast ríkulega, en sá sem fljótt vill verða ríkur, sleppur ekki við refsingu.
20O homem fiel gozará de abundantes bênçãos; mas o que se apressa a enriquecer não ficará impune.
21Hlutdrægni er ljót, en þó fremja menn ranglæti fyrir einn brauðbita.
21Fazer acepção de pessoas não é bom; mas até por um bocado de pão prevaricará o homem.
22Öfundsjúkur maður flýtir sér að safna auði og veit ekki að örbirgð muni yfir hann koma.
22Aquele que é cobiçoso corre atrás das riquezas; e não sabe que há de vir sobre ele a penúria.
23Sá sem ávítar mann, mun á síðan öðlast meiri hylli heldur er tungumjúkur smjaðrari.
23O que repreende a um homem achará depois mais favor do que aquele que lisonjeia com a língua.
24Sá sem rænir foreldra sína og segir: ,,Það er engin synd!`` hann er stallbróðir eyðandans.
24O que rouba a seu pai, ou a sua mãe, e diz: Isso não é transgressão; esse é companheiro do destruidor.
25Ágjarn maður vekur deilur, en sá sem treystir Drottni, mettast ríkulega.
25O cobiçoso levanta contendas; mas o que confia no senhor prosperará.
26Sá sem treystir eigin hyggjuviti, er heimskingi, en sá sem breytir viturlega, mun undan komast.
26O que confia no seu próprio coração é insensato; mas o que anda sabiamente será livre.
27Sá sem gefur fátækum, líður engan skort, en þeim sem byrgir augu sín, koma margar óbænir.Þegar hinir óguðlegu komast upp, fela menn sig, en þegar þeir tortímast, fjölgar réttlátum.
27O que dá ao pobre não terá falta; mas o que esconde os seus olhos terá muitas maldições.
28Þegar hinir óguðlegu komast upp, fela menn sig, en þegar þeir tortímast, fjölgar réttlátum.
28Quando os ímpios sobem, escondem-se os homens; mas quando eles perecem, multiplicam-se os justos.