¹Og Elíhú tók aftur til máls og sagði:

¹Elihu a luat din nou cuvîntul, şi a zis:

²Heyrið, þér vitrir menn, orð mín, og þér fróðir menn, hlustið á mig.

²,Ascultaţi, înţelepţilor, cuvintele mele! Luaţi aminte la mine, pricepuţilor!

³Því að eyrað prófar orðin, eins og gómurinn smakkar matinn.

³Căci urechea deosebeşte cuvintele, cum gustă cerul gurii bucatele.`

⁴Vér skulum rannsaka, hvað rétt er, komast að því hver með öðrum, hvað gott er.

⁴Să alegem ce este drept, să vedem între noi ce este bun.

⁵Því að Job hefir sagt: ,,Ég er saklaus, en Guð hefir svipt mig rétti mínum.

⁵Iov a zis: ,Sînt nevinovat Şi Dumnezeu nu vrea să-mi dea dreptate;

⁶Þótt ég hafi rétt fyrir mér, stend ég sem lygari, banvæn ör hefir hitt mig, þótt ég hafi í engu brotið.``

⁶am dreptate şi trec drept mincinos; rana mea este jalnică, şi sînt fără păcat.`

⁷Hvaða maður er eins og Job, sem drekkur guðlast eins og vatn

⁷Este vreun om ca Iov, care să bea batjocura ca apa,

⁸og gefur sig í félagsskap við þá, sem illt fremja, og er í fylgi við óguðlega menn?

⁸care să umble în tovărăşia celor ce fac rău, care să meargă mînă în mînă cu cei nelegiuiţi?

⁹Því að hann hefir sagt: ,,Maðurinn hefir ekkert gagn af því að vera í vinfengi við Guð.``

⁹Căci el a zis: ,Nu -i foloseşte nimic omului să-şi pună plăcerea în Dumnezeu.`

¹⁰Fyrir því, skynsamir menn, heyrið mig! Fjarri fer því, að Guð aðhafist illt og hinn Almáttki fremji ranglæti.

¹⁰Ascultaţi-mă dar, oameni pricepuţi! Departe de Dumnezeu nedreptatea, departe de Cel Atotputernic fărădelegea!

¹¹Nei, hann geldur manninum verk hans og lætur manninum farnast eftir breytni hans.

¹¹El dă omului după faptele lui, răsplăteşte fiecăruia după căile lui.

¹²Já, vissulega fremur Guð ekki ranglæti, og hinn Almáttki hallar ekki réttinum.

¹²Nu, negreşit, Dumnezeu nu săvîrşeşte fărădelegea; Cel Atotputernic nu calcă dreptatea.

¹³Hver hefir fengið honum jörðina til varðveislu, og hver hefir grundvallað allan heiminn?

¹³Cine L -a însărcinat să cîrmuiască pămîntul? Cine I -a dat lumea în grija Lui?

¹⁴Ef hann hugsaði aðeins um sjálfan sig, ef hann drægi til sín anda sinn og andardrátt,

¹⁴Dacă nu s'ar gîndi decît la El, dacă Şi-ar lua înapoi duhul şi suflarea,

¹⁵þá mundi allt hold gefa upp andann og maðurinn aftur verða að dufti.

¹⁵tot ce este carne ar pieri deodată, şi omul s'ar întoarce în ţărînă.

¹⁶Hafir þú vit, þá heyr þú þetta, hlusta þú á hljóm orða minna.

¹⁶Dacă ai pricepere, ascultă lucrul acesta, ia aminte la glasul cuvintelor mele!

¹⁷Getur sá stjórnað, sem hatar réttinn? Eða vilt þú dæma hinn réttláta, volduga?

¹⁷Oare ar putea să domnească un vrăjmaş al dreptăţii? Şi vei osîndi tu pe Cel drept, pe Cel puternic,

¹⁸þann sem segir við konunginn: ,,Þú varmenni!`` við tignarmanninn: ,,Þú níðingur!``

¹⁸care strigă către împăraţi: ,Netrebnicilor!` Şi către domnitori: ,Nelegiuiţilor!`

¹⁹sem ekki dregur taum höfðingjanna og gjörir ekki ríkum hærra undir höfði en fátækum, því að handaverk hans eru þeir allir.

¹⁹Care nu caută la faţa celor mari, şi nu face deosebire între bogat şi sărac, pentrucă toţi sînt lucrarea mînilor Lui?

²⁰Skyndilega deyja þeir, og það um miðja nótt, fólkið verður skelkað, og þeir hverfa, og hinn sterki er hrifinn burt, en eigi af manns hendi.

²⁰Într'o clipă, ei îşi pierd viaţa. La miezul nopţii, un popor se clatină şi piere. Cel puternic piere, fără amestecul mînii vreunui om.

²¹Því að augu Guðs hvíla yfir vegum hvers manns, og hann sér öll spor hans.

²¹Căci Dumnezeu vede purtatea tuturor, priveşte paşii fiecăruia.

²²Ekkert það myrkur er til eða sú niðdimma, að illgjörðamenn geti falið sig þar.

²²Nu este nici întunerec, nici umbră a morţii, unde să se poată ascunde cei ce fac fărădelegea.

²³Því að Guð þarf ekki fyrst að gefa manni gaum, til þess að hann komi fyrir dóm hans.

²³Dumnezeu n'are nevoie să privească multă vreme, ca să tragă pe un om la judecată înaintea Lui.

²⁴Hann brýtur hina voldugu sundur rannsóknarlaust og setur aðra í þeirra stað.

²⁴El zdrobeşte pe cei mari fără cercetare, şi pune pe alţii în locul lor.

²⁵Þannig þekkir hann verk þeirra og steypir þeim um nótt, og þeir verða marðir sundur.

²⁵Căci El cunoaşte faptele lor: noaptea îi răstoarnă, sînt zdrobiţi.

²⁶Hann hirtir þá sem misgjörðamenn í augsýn allra manna,

²⁶Îi loveşte ca pe nişte nelegiuiţi, în faţa tuturor.

²⁷vegna þess að þeir hafa frá honum vikið og vanrækt alla vegu hans

²⁷Abătîndu-se dela El, şi părăsindtoate căile Lui,

²⁸og látið kvein hins fátæka berast til hans, en hann heyrði kvein hinna voluðu.

²⁸ei au făcut să se înalţe la Dumnezeu strigătul săracului. I-au îndreptat luarea aminte la strigătul celui nenorocit.

²⁹Haldi hann kyrru fyrir, hver vill þá sakfella hann? og byrgi hann auglitið, hver fær þá séð hann? Þó vakir hann yfir þjóð og einstaklingi,

²⁹Dacă dă El pace, cine poate s'o turbure? Dacă Îşi ascunde El Faţa, cine poate să -L vadă? La fel se poartă fie cu un popor, fie cu un om,

³⁰til þess að guðlausir menn skuli ekki drottna, til þess að þeir séu ekki snörur lýðsins.

³⁰pentru ca nelegiuitul să nu mai stăpînească şi să nu mai fie o cursă pentru popor.

³¹Því að segir nokkur við Guð: ,,Mér hefir verið hegnt og breyti þó ekki illa.

³¹Căci a zis el vreodată lui Dumnezeu: ,Am fost pedepsit, nu voi mai păcătui;

³²Kenn þú mér það, sem ég sé ekki. Hafi ég framið ranglæti, skal ég eigi gjöra það framar``?

³²arată-mi ce nu văd; dacă am făcut nedreptăţi, nu voi mai face?`

³³Á hann að endurgjalda eftir geðþótta þínum, af því að þú hafnar? því að þú átt að velja, en ekki ég. Og seg nú fram það, er þú veist!

³³Oare după părerea ta va face Dumnezeu dreptate? Tu lepezi, tu alegi, şi nu eu; Spune dar ce ştii!

³⁴Skynsamir menn munu segja við mig, og vitur maður, sem á mig hlýðir:

³⁴Oamenii cu pricepere vor fi de părerea mea, înţeleptul care m'ascultă va gîndi ca mine:

³⁵,,Job talar ekki hyggilega, og orð hans eru ekki skynsamleg.``

³⁵,Iov vorbeşte fără pricepere, şi cuvîntările lui sînt lipsite de judecată.

³⁶Ó að Job mætti reyndur verða æ að nýju, af því að hann svarar eins og illir menn svara.Því að hann bætir misgjörð ofan á synd sína, hann klappar saman höndunum framan í oss og heldur langar ræður móti Guði.

³⁶Să fie încercat dar mai departe, fiindcă răspunde ca cei răi!

³⁷Því að hann bætir misgjörð ofan á synd sína, hann klappar saman höndunum framan í oss og heldur langar ræður móti Guði.

³⁷Căci adaugă la greşelile lui păcate noi; bate din palme în mijlocul nostru, îşi înmulţeşte cuvintele împotriva lui Dumnezeu.``