¹Og Elíhú tók enn til máls og sagði:

¹Elihu a luat din nou cuvîntul, şi a zis:

²Hyggur þú það vera rétt, kallar þú það ,,réttlæti mitt fyrir Guði,``

²,,Îţi închipuieşti că ai dreptate, şi crezi că te îndreptăţeşti înaintea lui Dumnezeu,

³að þú spyr, hvað það stoði þig? ,,Hvaða gagn hefi ég af því, fremur en ef ég syndgaði?``

³cînd zici: ,La ce-mi foloseşte, ce cîştig am că nu păcătuiesc?`

⁴Ég ætla að veita þér andsvör í móti og vinum þínum með þér.

⁴Îţi voi răspunde şi la aceasta, ţie, şi prietenilor tăi totodată.

⁵Horf þú á himininn og sjá, virtu fyrir þér skýin, sem eru hátt yfir þér.

⁵Uită-te spre ceruri, şi priveşte! Vezi norii, cît de sus sînt faţă de tine?

⁶Syndgir þú, hvað getur þú gjört honum? Og séu afbrot þín mörg, hvaða skaða gjörir þú honum?

⁶Dacă păcătuieşti, ce rău Îi faci Lui? Şi cînd păcatele ţi se înmulţesc, ce -I faci Lui?

⁷Sért þú ráðvandur, hvað gefur þú honum, eða hvað þiggur hann af þinni hendi?

⁷Dacă eşti drept, ce -I dai Lui? Ce primeşte El din mîna ta?

⁸Mann, eins og þig, varðar misgjörð þín og mannsins barn ráðvendni þín.

⁸Răutatea ta nu poate vătăma decît semenului tău, dreptatea ta nu foloseşte decît fiului omului.

⁹Menn æpa að sönnu undan hinni margvíslegu kúgan, kveina undan armlegg hinna voldugu,

⁹Oamenii strigă împotriva mulţimii apăsătorilor, se plîng de silnicia multora;

¹⁰en enginn þeirra segir: ,,Hvar er Guð, skapari minn, sá er leiðir fram lofsöngva um nótt,

¹⁰dar niciunul nu zice: ,Unde este Dumnezeu, Făcătorul meu, care ne insuflă cîntări de veselie noaptea,

¹¹sem fræðir oss meira en dýr merkurinnar og gjörir oss vitrari en fugla loftsins?``

¹¹care ne învaţă mai mult decît pe dobitoacele pămîntului, şi ne dă mai multă pricepere decît păsărilor cerului?`

¹²Þá æpa menn _ en hann svarar ekki _ undan drambsemi hinna vondu.

¹²Să tot strige ei atunci, căci Dumnezeu nu răspunde, din pricina mîndriei celor răi.

¹³Nei, hégómamál heyrir Guð eigi, og hinn Almáttki gefur því engan gaum,

¹³Degeaba strigă, căci Dumnezeu n'ascultă, Cel Atotputernic nu ia aminte.

¹⁴hvað þá, er þú segir, að þú sjáir hann ekki. Málið er lagt fram fyrir hann, og þú átt að bíða eftir honum.

¹⁴Măcarcă zici că nu -L vezi, totuş pricina ta este înaintea Lui: aşteaptă -L!

¹⁵En nú, af því að reiði hans hefir eigi refsað, á hann alls eigi að hafa vitað neitt um yfirsjónina!En Job opnar munninn til að mæla hégóma, heldur langar ræður í vanhyggju sinni.

¹⁵Dar, pentru că mînia Lui nu pedepseşte încă, nu înseamnă că puţin Îi pasă de nelegiuire.

¹⁶En Job opnar munninn til að mæla hégóma, heldur langar ræður í vanhyggju sinni.

¹⁶Aşa că Iov îşi deschide gura degeaba, şi spune o mulţime de vorbe fără rost.``