1Svikavog er Drottni andstyggð, en full vog yndi hans.
1Cumpăna înşelătoare este urîtă Domnului, dar cîntăreala dreaptă Îi este plăcută.
2Komi hroki, kemur smán, en hjá lítillátum er viska.
2Cînd vine mîndria, vine şi ruşinea; dar înţelepciunea este cu cei smeriţi.
3Ráðvendni hreinskilinna leiðir þá, en undirferli svikulla tortímir þeim.
3Neprihănirea oamenilor cinstiţi îi cîrmuieşte fără teamă, dar vicleniile celor stricaţi le aduc pieirea.
4Auðæfi stoða ekki á degi reiðinnar, en réttlæti frelsar frá dauða.
4În ziua mîniei, bogăţia nu slujeşte la nimic; dar neprihănirea izbăveşte dela moarte.
5Réttlæti hins ráðvanda gjörir veg hans sléttan, en hinn óguðlegi fellur um guðleysi sitt.
5Nevinovăţia omului fără prihană îi netezeşte calea, dar cel rău cade prin însăş răutatea lui.
6Réttlæti hinna hreinskilnu frelsar þá, en hinir svikulu ánetjast í eigin græðgi.
6Nevinovăţia oamenilor fără prihană îi scapă, dar cei răi sînt prinşi de răutatea lor.
7Þegar óguðlegur maður deyr, verður von hans að engu, og eftirvænting glæpamannanna er að engu orðin.
7La moartea celui rău, îi piere nădejdea, şi aşteptarea oamenilor nelegiuiţi este nimicită.
8Hinn réttláti frelsast úr nauðum, og hinn óguðlegi kemur í hans stað.
8Cel neprihănit este scăpat din strîmtoare, şi cel rău îi ia locul.
9Með munninum steypir hinn guðlausi náunga sínum í glötun, en hinir réttlátu frelsast fyrir þekkingu.
9Cu gura lui omul nelegiuit pierde pe aproapele său, dar cei neprihăniţi sînt scăpaţi prin ştiinţă.
10Borgin fagnar yfir gæfu réttlátra, og þegar óguðlegir farast, gjalla gleðiópin.
10Cînd le merge bine celor neprihăniţi, toată cetatea se bucură; şi cînd pier cei răi, toţi strigă de veselie.
11Borgin hefst fyrir blessun hreinskilinna, en fyrir munn óguðlegra steypist hún.
11Cetatea se înalţă prin binecuvîntarea oamenilor fără prihană, dar este surpată prin gura celor răi. -
12Óvitur maður sýnir náunga sínum fyrirlitningu, en hygginn maður þegir.
12Cine defaimă pe aproapele său este fără minte, dar omul cu pricepere primeşte şi tace. -
13Sá er gengur um sem rógberi, lýstur upp leyndarmálum, en sá sem er staðfastur í lund, leynir sökinni.
13Cine umblă cu bîrfeli dă pe faţă lucruri ascunse, dar sufletul credincios ţine ce i s'a încredinţat. -
14Þar sem engin stjórn er, þar fellur þjóðin, en þar sem margir ráðgjafar eru, fer allt vel.
14Cînd nu este chibzuinţă, poporul cade; dar biruinţa vine prin marele număr de sfetnici. -
15Hrapallega fer fyrir þeim, er gengur í ábyrgð fyrir annan mann, en sá sem hatar handsöl, er óhultur.
15Cui se pune chezaş pentru altul, îi merge rău, dar cine se teme să se pună chezaş este liniştit. -
16Yndisleg kona hlýtur sæmd, og hinir sterku hljóta auðæfi.
16O femeie plăcută capătă cinste, şi cei asupritori capătă bogăţie. -
17Kærleiksríkur maður gjörir sálu sinni gott, en hinn grimmi kvelur sitt eigið hold.
17Omul milostiv îşi face bine sufletului său, dar omul fără milă îşi turbură însăş carnea lui. -
18Hinn óguðlegi aflar sér svikuls ávinnings, en sá er réttlæti sáir, sannra launa.
18Cel rău dobîndeşte un cîştig înşelător, dar cel ce samănă neprihănirea are o adevărată plată. -
19Iðki einhver réttlæti, þá leiðir það til lífs, en ef hann eltir hið illa, leiðir það hann til dauða.
19Adevărata neprihănire duce la viaţă, dar cel ce urmăreşte răul găseşte moartea. -
20Andstyggð fyrir Drottni eru þeir, sem hafa rangsnúið hjarta, en yndi hans þeir, er breyta ráðvandlega.
20Cei cu inima stricată sînt o scîrbă înaintea Domnului, dar cei ce umblă fără prihană Îi sînt plăcuţi.
21Hér er höndin upp á það: Hinn vondi sleppur ekki óhegndur! en niðjar réttlátra komast undan.
21Hotărît: cel rău nu va rămînea nepedepsit, dar sămînţa celor neprihăniţi va fi scăpată. -
22Eins og gullhringur í svínstrýni, svo er fríð kona, sem enga siðprýði kann.
22Femeia frumoasă şi fără minte este ca un inel de aur pus în rîtul unui porc. -
23Óskir hinna réttlátu leiða aðeins til góðs, en vonir óguðlegra leiða yfir sig reiðidóm.
23Dorinţa celor neprihăniţi este numai bine; dar aşteptarea celor răi este numai mînie-.
24Sumir miðla öðrum mildilega, og eignast æ meira, aðrir halda í meira en rétt er, og verða þó fátækari.
24Unul, care dă cu mîna largă, ajunge mai bogat; şi altul, care economiseşte prea mult, nu face decît să sărăcească. -
25Velgjörðasöm sál mettast ríkulega, og sá sem gefur öðrum að drekka, mun og sjálfur drykk hljóta.
25Sufletul binefăcător va fi săturat, şi cel ce udă pe alţii va fi udat şi el. -
26Fólkið formælir þeim, sem heldur í kornið, en blessun kemur yfir höfuð þess, er selur það.
26Cine opreşte grîul este blestemat de popor, dar pe capul celui ce -l vinde vine binecuvîntarea. -
27Sá sem leitar góðs, stundar það, sem velþóknanlegt er, en sá sem sækist eftir illu, verður fyrir því.
27Cine urmăreşte binele, îşi cîştigă bunăvoinţă, dar cine urmăreşte răul este atins de el. -
28Sá sem treystir á auð sinn, hann fellur, en hinir réttlátu munu grænka eins og laufið.
28Cine se încrede în bogăţii va cădea, dar cei neprihăniţi vor înverzi ca frunzişul. -
29Sá sem kemur ólagi á heimilishag sinn, erfir vind, og afglapinn verður þjónn hins vitra.
29Cine îşi turbură casa va moşteni vînt, şi nebunul va fi robul omului înţelept! -
30Ávöxtur hins réttláta er lífstré, og hinn vitri hyllir að sér hjörtun.Sjá, hinn réttláti fær endurgjald hér á jörðu, hvað þá hinn óguðlegi og syndarinn?
30Rodul celui neprihănit este un pom de viaţă, şi cel înţelept cîştigă suflete. -
31Sjá, hinn réttláti fær endurgjald hér á jörðu, hvað þá hinn óguðlegi og syndarinn?
31Iată, cel neprihănit este răsplătit pe pămînt; cu cît mai mult cel rău şi păcătos!