1Vitur sonur hlýðir umvöndun föður síns, en spottarinn sinnir engum átölum.
1Un fiu înţelept ascultă învăţătura tatălui său, dar batjocoritorul n'ascultă mustrarea. -
2Maðurinn nýtur góðs af ávexti munnsins, en svikarana þyrstir í ofbeldi.
2Prin rodul gurii ai parte de bine, dar cei stricaţi au parte de sîlnicie. -
3Sá sem gætir munns síns, varðveitir líf sitt, en glötun er búin þeim, er ginið glennir.
3Cine-şi păzeşte gura, îşi păzeşte sufletul; cine-şi deschide buzele mari aleargă spre pieirea lui. -
4Sál letingjans girnist og fær ekki, en sál hinna iðnu mettast ríkulega.
4Leneşul doreşte mult, şi totuş, n'are nimic, dar cei harnici se satură. -
5Réttlátur maður hatar fals, en hinn óguðlegi fremur skömm og svívirðu.
5Cel neprihănit urăşte cuvintele mincinoase, dar cel rău se face urît şi se acoperă de ruşine. -
6Réttlætið verndar grandvara breytni, en guðleysið steypir syndaranum.
6Neprihănirea păzeşte pe cel nevinovat, dar răutatea aduce pierzarea păcătosului. -
7Einn þykist ríkur, en á þó ekkert, annar læst vera fátækur, en á þó mikinn auð.
7Unul face pe bogatul, şi n'are nimic, altul face pe săracul, şi are totuş mari avuţii, -
8Auðæfi mannsins eru lausnargjald fyrir líf hans, en hinn fátæki hlýðir ekki á neinar ávítur.
8Omul cu bogăţia lui îşi răscumpără viaţa, dar săracul n'ascultă mustrarea. -
9Ljós réttlátra logar skært, en á lampa óguðlegra slokknar.
9Lumina celor neprihăniţi arde voioasă, dar candela celor răi se stinge. -
10Með hroka vekja menn aðeins þrætur, en hjá ráðþægnum mönnum er viska.
10Prin mîndrie se aţîţă numai certuri, dar înţelepciunea este cu cel ce ascultă sfaturile. -
11Skjótfenginn auður minnkar, en sá sem safnar smátt og smátt, verður ríkur.
11Bogăţia cîştigată fără trudă scade, dar ce se strînge încetul cu încetul, creşte. -
12Langdregin eftirvænting gjörir hjartað sjúkt, en uppfyllt ósk er lífstré.
12O nădejde amînată îmbolnăveşte inima, dar o dorinţă împlinită este un pom de viaţă. -
13Sá sem fyrirlítur áminningarorð, býr sér glötun, en sá sem óttast boðorðið, hlýtur umbun.
13Cine nesocoteşte Cuvîntul Domnului se pierde, dar cine se teme de poruncă este răsplătit. -
14Kenning hins vitra er lífslind til þess að forðast snöru dauðans.
14Învăţătura înţeleptului este un izvor de viaţă, ca să abată pe om din cursele morţii. -
15Góðir vitsmunir veita hylli, en vegur svikaranna leiðir í glötun.
15O minte sănătoasă cîştigă bunăvoinţă, dar calea celor stricaţi este pietroasă. -
16Kænn maður gjörir allt með skynsemd, en heimskinginn breiðir út vitleysu.
16Orice om chibzuit lucrează cu cunoştinţă, dar nebunul îşi dă la iveală nebunia. -
17Óguðlegur sendiboði steypir í ógæfu, en trúr sendimaður er meinabót.
17Un sol rău cade în nenorocire, dar un sol credincios aduce tămăduire. -
18Fátækt og smán hlýtur sá, er lætur áminning sem vind um eyrun þjóta, en sá sem tekur umvöndun, verður heiðraður.
18Sărăcia şi ruşinea sînt partea celui ce leapădă certarea, dar cel ce ia seama la mustrare este pus în cinste. -
19Uppfyllt ósk er sálunni sæt, en að forðast illt er heimskingjunum andstyggð.
19Împlinirea unei dorinţe este dulce sufletului, dar celor nebuni le este urît să se lase de rău. -
20Haf umgengni við vitra menn, þá verður þú vitur, en illa fer þeim, sem leggur lag sitt við heimskingja.
20Cine umblă cu înţelepţii se face înţelept, dar cui îi place să se însoţească cu nebunii o duce rău. -
21Óhamingjan eltir syndarana, en gæfan nær hinum réttlátu.
21Nenorocirea urmăreşte pe cei ce păcătuiesc, dar cei neprihăniţi vor fi răsplătiţi cu fericire.
22Góður maður lætur eftir sig arf handa barnabörnunum, en eigur syndarans eru geymdar hinum réttláta.
22Omul de bine lasă moştenitori pe copiii copiilor săi, dar bogăţiile păcătosului sînt păstrate pentru cel neprihănit. -
23Nýbrotið land fátæklinganna gefur mikla fæðu, en mörgum er burtu kippt fyrir ranglæti sitt.
23Ogorul pe care -l desţelineşte săracul dă o hrană îmbelşugată, dar mulţi pier din pricina nedreptăţii lor. -
24Sá sem sparar vöndinn, hatar son sinn, en sá sem elskar hann, agar hann snemma.Hinn réttláti etur nægju sína, en kviður óguðlegra líður skort.
24Cine cruţă nuiaua, urăşte pe fiul său, dar cine -l iubeşte, îl pedepseşte îndată. -
25Hinn réttláti etur nægju sína, en kviður óguðlegra líður skort.
25Cel neprihănit mănîncă pînă se satură, dar pîntecele celor răi duce lipsă. -