1Þótt ég talaði tungum manna og engla, en hefði ekki kærleika, væri ég hljómandi málmur eða hvellandi bjalla.
1If I speak with the languages of men and of angels, but don’t have love, I have become sounding brass, or a clanging cymbal.
2Og þótt ég hefði spádómsgáfu og vissi alla leyndardóma og ætti alla þekking, og þótt ég hefði svo takmarkalausa trú, að færa mætti fjöll úr stað, en hefði ekki kærleika, væri ég ekki neitt.
2If I have the gift of prophecy, and know all mysteries and all knowledge; and if I have all faith, so as to remove mountains, but don’t have love, I am nothing.
3Og þótt ég deildi út öllum eigum mínum, og þótt ég framseldi líkama minn, til þess að verða brenndur, en hefði ekki kærleika, væri ég engu bættari.
3If I dole out all my goods to feed the poor, and if I give my body to be burned, but don’t have love, it profits me nothing.
4Kærleikurinn er langlyndur, hann er góðviljaður. Kærleikurinn öfundar ekki. Kærleikurinn er ekki raupsamur, hreykir sér ekki upp.
4Love is patient and is kind; love doesn’t envy. Love doesn’t brag, is not proud,
5Hann hegðar sér ekki ósæmilega, leitar ekki síns eigin, hann reiðist ekki, er ekki langrækinn.
5doesn’t behave itself inappropriately, doesn’t seek its own way, is not provoked, takes no account of evil;
6Hann gleðst ekki yfir óréttvísinni, en samgleðst sannleikanum.
6doesn’t rejoice in unrighteousness, but rejoices with the truth;
7Hann breiðir yfir allt, trúir öllu, vonar allt, umber allt.
7bears all things, believes all things, hopes all things, endures all things.
8Kærleikurinn fellur aldrei úr gildi. En spádómsgáfur, þær munu líða undir lok, og tungur, þær munu þagna, og þekking, hún mun líða undir lok.
8Love never fails. But where there are prophecies, they will be done away with. Where there are various languages, they will cease. Where there is knowledge, it will be done away with.
9Því að þekking vor er í molum og spádómur vor er í molum.
9For we know in part, and we prophesy in part;
10En þegar hið fullkomna kemur, þá líður það undir lok, sem er í molum.
10but when that which is complete has come, then that which is partial will be done away with.
11Þegar ég var barn, talaði ég eins og barn, hugsaði eins og barn og ályktaði eins og barn. En þegar ég var orðinn fulltíða maður, lagði ég niður barnaskapinn.
11When I was a child, I spoke as a child, I felt as a child, I thought as a child. Now that I have become a man, I have put away childish things.
12Nú sjáum vér svo sem í skuggsjá, í ráðgátu, en þá munum vér sjá augliti til auglitis. Nú er þekking mín í molum, en þá mun ég gjörþekkja, eins og ég er sjálfur gjörþekktur orðinn.En nú varir trú, von og kærleikur, þetta þrennt, en þeirra er kærleikurinn mestur.
12For now we see in a mirror, dimly, but then face to face. Now I know in part, but then I will know fully, even as I was also fully known.
13En nú varir trú, von og kærleikur, þetta þrennt, en þeirra er kærleikurinn mestur.
13But now faith, hope, and love remain—these three. The greatest of these is love.