¹En Sál blés enn ógnum og manndrápum gegn lærisveinum Drottins. Gekk hann til æðsta prestsins

¹But Saul, still breathing threats and slaughter against the disciples of the Lord, went to the high priest,

²og beiddist bréfa af honum til samkundanna í Damaskus, að hann mætti flytja í böndum til Jerúsalem þá, er hann kynni að finna og væru þessa vegar, hvort heldur karla eða konur.

²and asked for letters from him to the synagogues of Damascus, that if he found any who were of the Way, whether men or women, he might bring them bound to Jerusalem.

³En þegar hann var á ferð sinni kominn í nánd við Damaskus, leiftraði skyndilega um hann ljós af himni.

³As he traveled, it happened that he got close to Damascus, and suddenly a light from the sky shone around him.

⁴Hann féll til jarðar og heyrði rödd segja við sig: ,,Sál, Sál, hví ofsækir þú mig?``

⁴He fell on the earth, and heard a voice saying to him, “Saul, Saul, why do you persecute me?”

⁵En hann sagði: ,,Hver ert þú, herra?`` Þá var svarað: ,,Ég er Jesús, sem þú ofsækir.

⁵He said, “Who are you, Lord?” The Lord said, “I am Jesus, whom you are persecuting. TR adds “It’s hard for you to kick against the goads.”

⁶En statt upp og gakk inn í borgina, og þér mun verða sagt, hvað þú átt að gjöra.``

⁶ But TR omits “But” rise up, and enter into the city, and you will be told what you must do.”

⁷Förunautar hans stóðu orðlausir. Þeir heyrðu að vísu raustina, en sáu engan.

⁷The men who traveled with him stood speechless, hearing the sound, but seeing no one.

⁸Sál reis á fætur, en þegar hann lauk upp augunum, sá hann ekkert. Þeir leiddu hann við hönd sér inn í Damaskus.

⁸Saul arose from the ground, and when his eyes were opened, he saw no one. They led him by the hand, and brought him into Damascus.

⁹Þrjá daga var hann sjónlaus og át hvorki né drakk.

⁹He was without sight for three days, and neither ate nor drank.

¹⁰Í Damaskus var lærisveinn nokkur, sem hét Ananías. Við hann sagði Drottinn í sýn: ,,Ananías.`` Hann svaraði: ,,Hér er ég, Drottinn.``

¹⁰Now there was a certain disciple at Damascus named Ananias. The Lord said to him in a vision, “Ananias!” He said, “Behold, it’s me, Lord.”

¹¹Drottinn sagði við hann: ,,Far þegar í stræti það, sem kallað er Hið beina, og í húsi Júdasar skaltu spyrja eftir manni frá Tarsus, er heitir Sál. Hann er að biðja.

¹¹The Lord said to him, “Arise, and go to the street which is called Straight, and inquire in the house of Judah or, Judas for one named Saul, a man of Tarsus. For behold, he is praying,

¹²Og hann hefur í sýn séð mann, Ananías að nafni, koma inn og leggja hendur yfir sig, til þess að hann fái aftur sjón.``

¹² and in a vision he has seen a man named Ananias coming in, and laying his hands on him, that he might receive his sight.”

¹³Ananías svaraði: ,,Drottinn, heyrt hef ég marga segja frá manni þessum, hve mikið illt hann hefur gjört þínum heilögu í Jerúsalem.

¹³But Ananias answered, “Lord, I have heard from many about this man, how much evil he did to your saints at Jerusalem.

¹⁴Og hér fer hann með vald frá æðstu prestunum að færa í bönd alla þá, sem ákalla nafn þitt.``

¹⁴Here he has authority from the chief priests to bind all who call on your name.”

¹⁵Drottinn sagði við hann: ,,Far þú, því að þennan mann hef ég valið mér að verkfæri til þess að bera nafn mitt fram fyrir heiðingja, konunga og börn Ísraels,

¹⁵But the Lord said to him, “Go your way, for he is my chosen vessel to bear my name before the nations and kings, and the children of Israel.

¹⁶og ég mun sýna honum, hversu mikið hann verður að þola vegna nafns míns.``

¹⁶ For I will show him how many things he must suffer for my name’s sake.”

¹⁷Þá fór Ananías af stað, gekk inn í húsið og lagði hendur yfir hann og mælti: ,,Sál, bróðir, Drottinn hefur sent mig, Jesús, sá er birtist þér á leið þinni hingað. Þú átt að fá aftur sjón þína og fyllast heilögum anda.``

¹⁷Ananias departed, and entered into the house. Laying his hands on him, he said, “Brother Saul, the Lord, who appeared to you on the road by which you came, has sent me, that you may receive your sight, and be filled with the Holy Spirit.”

¹⁸Jafnskjótt var sem hreistur félli af augum hans, hann fékk aftur sjónina og lét þegar skírast.

¹⁸Immediately something like scales fell from his eyes, and he received his sight. He arose and was baptized.

¹⁹Síðan neytti hann matar og styrktist. Sál var nokkra daga hjá lærisveinunum í Damaskus

¹⁹He took food and was strengthened. Saul stayed several days with the disciples who were at Damascus.

²⁰og tók þegar að prédika í samkunduhúsunum, að Jesús væri sonur Guðs.

²⁰Immediately in the synagogues he proclaimed the Christ, that he is the Son of God.

²¹Allir þeir, sem heyrðu það, undruðust stórum og sögðu: ,,Er þetta ekki maðurinn, sem í Jerúsalem hugðist eyða þeim, er ákölluðu þetta nafn? Kom hann ekki hingað til að fara með þá í böndum til æðstu prestanna?``

²¹All who heard him were amazed, and said, “Isn’t this he who in Jerusalem made havoc of those who called on this name? And he had come here intending to bring them bound before the chief priests!”

²²En Sál efldist æ meir og gjörði þá Gyðinga, sem bjuggu í Damaskus, rökþrota, er hann sannaði, að Jesús væri Kristur.

²²But Saul increased more in strength, and confounded the Jews who lived at Damascus, proving that this is the Christ.

²³Að allmörgum dögum liðnum réðu Gyðingar með sér að taka hann af lífi.

²³When many days were fulfilled, the Jews conspired together to kill him,

²⁴En Sál fékk vitneskju um ráðagjörð þeirra. Þeir gættu borgarhliðanna nótt og dag til að ná lífi hans.

²⁴but their plot became known to Saul. They watched the gates both day and night that they might kill him,

²⁵En lærisveinarnir tóku hann um nótt og komu honum út fyrir borgarmúrinn með því að láta hann síga ofan í körfu.

²⁵but his disciples took him by night, and let him down through the wall, lowering him in a basket.

²⁶Þá er hann kom til Jerúsalem, reyndi hann að samlaga sig lærisveinunum, en þeir hræddust hann allir og trúðu ekki, að hann væri lærisveinn.

²⁶When Saul had come to Jerusalem, he tried to join himself to the disciples; but they were all afraid of him, not believing that he was a disciple.

²⁷En Barnabas tók hann að sér, fór með hann til postulanna og skýrði þeim frá, hvernig hann hefði séð Drottin á veginum, hvað hann hefði sagt við hann og hversu einarðlega hann hefði talað í Jesú nafni í Damaskus.

²⁷But Barnabas took him, and brought him to the apostles, and declared to them how he had seen the Lord in the way, and that he had spoken to him, and how at Damascus he had preached boldly in the name of Jesus.

²⁸Dvaldist hann nú með þeim í Jerúsalem, gekk þar út og inn og talaði einarðlega í nafni Drottins.

²⁸He was with them entering into TR and NU add “and going out” Jerusalem,

²⁹Hann talaði og háði kappræður við grískumælandi Gyðinga, en þeir leituðust við að ráða hann af dögum.

²⁹preaching boldly in the name of the Lord Jesus. TR and NU omit “Jesus” and reverse the order of verses 28 & 29. He spoke and disputed against the Hellenists, The Hellenists were Hebrews who used Greek language and culture. but they were seeking to kill him.

³⁰Þegar bræðurnir urðu þessa vísir, fóru þeir með hann til Sesareu og sendu hann áfram til Tarsus.

³⁰When the brothers The word for “brothers” here and where the context allows may also be correctly translated “brothers and sisters” or “siblings.” knew it, they brought him down to Caesarea, and sent him off to Tarsus.

³¹Nú hafði kirkjan frið um alla Júdeu, Galíleu og Samaríu. Hún byggðist upp og gekk fram í ótta Drottins og óx við styrkingu heilags anda.

³¹So the assemblies throughout all Judea and Galilee and Samaria had peace, and were built up. They were multiplied, walking in the fear of the Lord and in the comfort of the Holy Spirit.

³²Svo bar við, er Pétur var að ferðast um og vitja allra, að hann kom og til hinna heilögu, sem áttu heima í Lýddu.

³²It happened, as Peter went throughout all those parts, he came down also to the saints who lived at Lydda.

³³Þar fann hann mann nokkurn, Eneas að nafni, er í átta ár hafði legið rúmfastur. Hann var lami.

³³There he found a certain man named Aeneas, who had been bedridden for eight years, because he was paralyzed.

³⁴Pétur sagði við hann: ,,Eneas, Jesús Kristur læknar þig, statt upp og bú um þig.`` Jafnskjótt stóð hann upp.

³⁴Peter said to him, “Aeneas, Jesus Christ heals you. Get up and make your bed!” Immediately he arose.

³⁵Allir þeir, sem áttu heima í Lýddu og Saron, sáu hann, og þeir sneru sér til Drottins.

³⁵All who lived at Lydda and in Sharon saw him, and they turned to the Lord.

³⁶Í Joppe var lærisveinn, kona að nafni Tabíþa, á grísku Dorkas. Hún var mjög góðgerðasöm og örlát við snauða.

³⁶Now there was at Joppa a certain disciple named Tabitha, which when translated, means Dorcas. “Dorcas” is Greek for “Gazelle.” This woman was full of good works and acts of mercy which she did.

³⁷En á þeim dögum tók hún sótt og andaðist. Var hún lauguð og lögð í loftstofu.

³⁷It happened in those days that she fell sick, and died. When they had washed her, they laid her in an upper room.

³⁸Nú er Lýdda í grennd við Joppe, og höfðu lærisveinarnir heyrt, að Pétur væri þar. Sendu þeir tvo menn til hans og báðu hann: ,,Kom án tafar til vor.``

³⁸As Lydda was near Joppa, the disciples, hearing that Peter was there, sent two men Reading from NU, TR; MT omits “two men” to him, imploring him not to delay in coming to them.

³⁹Pétur brá við og fór með þeim. Þegar þangað kom, fóru þeir með hann upp í loftstofuna, og allar ekkjurnar komu til hans grátandi og sýndu honum kyrtla og yfirhafnir, sem Dorkas hafði gjört, meðan hún var hjá þeim.

³⁹Peter got up and went with them. When he had come, they brought him into the upper room. All the widows stood by him weeping, and showing the coats and garments which Dorcas had made while she was with them.

⁴⁰En Pétur lét alla fara út, féll á kné og baðst fyrir. Síðan sneri hann sér að líkinu og sagði: ,,Tabíþa, rís upp.`` En hún opnaði augun, sá Pétur og settist upp.

⁴⁰Peter put them all out, and kneeled down and prayed. Turning to the body, he said, “Tabitha, get up!” She opened her eyes, and when she saw Peter, she sat up.

⁴¹Og hann rétti henni höndina og reisti hana á fætur, kallaði síðan á hina heilögu og ekkjurnar og leiddi hana fram lifandi.

⁴¹He gave her his hand, and raised her up. Calling the saints and widows, he presented her alive.

⁴²Þetta varð hljóðbært um alla Joppe, og margir tóku trú á Drottin.Var Pétur um kyrrt í Joppe allmarga daga hjá Símoni nokkrum sútara.

⁴²And it became known throughout all Joppa, and many believed in the Lord.

⁴³Var Pétur um kyrrt í Joppe allmarga daga hjá Símoni nokkrum sútara.

⁴³It happened, that he stayed many days in Joppa with one Simon, a tanner.