¹Hann sagði við lærisveina sína: ,,Eigi verður umflúið, að til ginninga komi, en vei þeim er veldur.

¹He said to the disciples, “It is impossible that no occasions of stumbling should come, but woe to him through whom they come!

²Betra væri honum að hafa mylnustein um hálsinn og vera varpað í hafið en að tæla einn af þessum smælingjum til falls.

² It would be better for him if a millstone were hung around his neck, and he were thrown into the sea, rather than that he should cause one of these little ones to stumble.

³Hafið gát á sjálfum yður. Ef bróðir þinn syndgar, þá ávíta hann, og ef hann iðrast, þá fyrirgef honum.

³ Be careful. If your brother sins against you, rebuke him. If he repents, forgive him.

⁴Og þótt hann misgjöri við þig sjö sinnum á dag og snúi sjö sinnum aftur til þín og segi: ,Ég iðrast,` þá skalt þú fyrirgefa honum.``

⁴ If he sins against you seven times in the day, and seven times returns, saying, ‘I repent,’ you shall forgive him.”

⁵Postularnir sögðu við Drottin: ,,Auk oss trú!``

⁵The apostles said to the Lord, “Increase our faith.”

⁶En Drottinn sagði: ,,Ef þér hefðuð trú eins og mustarðskorn, gætuð þér sagt við mórberjatré þetta: ,Ríf þig upp með rótum og fest rætur í sjónum,` og það mundi hlýða yður.

⁶The Lord said, “If you had faith like a grain of mustard seed, you would tell this sycamore tree, ‘Be uprooted, and be planted in the sea,’ and it would obey you.

⁷Hafi einhver yðar þjón, er plægir eða hirðir fénað, segir hann þá við hann, þegar hann kemur inn af akri: ,Kom þegar og set þig til borðs`?

⁷ But who is there among you, having a servant plowing or keeping sheep, that will say, when he comes in from the field, ‘Come immediately and sit down at the table,’

⁸Segir hann ekki fremur við hann: ,Bú þú mér kvöldverð, gyrð þig og þjóna mér, meðan ég et og drekk, síðan getur þú etið og drukkið.`

⁸ and will not rather tell him, ‘Prepare my supper, clothe yourself properly, and serve me, while I eat and drink. Afterward you shall eat and drink’?

⁹Og er hann þakklátur þjóni sínum fyrir að gjöra það, sem boðið var?

⁹ Does he thank that servant because he did the things that were commanded? I think not.

¹⁰Eins skuluð þér segja, þá er þér hafið gjört allt, sem yður var boðið: ,Ónýtir þjónar erum vér, vér höfum gjört það eitt, sem vér vorum skyldir að gjöra.```

¹⁰ Even so you also, when you have done all the things that are commanded you, say, ‘We are unworthy servants. We have done our duty.’”

¹¹Svo bar við á ferð hans til Jerúsalem, að leið hans lá á mörkum Samaríu og Galíleu.

¹¹It happened as he was on his way to Jerusalem, that he was passing along the borders of Samaria and Galilee.

¹²Og er hann kom inn í þorp nokkurt, mættu honum tíu menn líkþráir. Þeir stóðu álengdar,

¹²As he entered into a certain village, ten men who were lepers met him, who stood at a distance.

¹³hófu upp raust sína og kölluðu: ,,Jesús, meistari, miskunna þú oss!``

¹³They lifted up their voices, saying, “Jesus, Master, have mercy on us!”

¹⁴Er hann leit þá, sagði hann við þá: ,,Farið og sýnið yður prestunum.`` Þeir héldu af stað og nú brá svo við, að þeir urðu hreinir.

¹⁴When he saw them, he said to them, “Go and show yourselves to the priests.” It happened that as they went, they were cleansed.

¹⁵En einn þeirra sneri aftur, er hann sá, að hann var heill orðinn, og lofaði Guð hárri raustu.

¹⁵One of them, when he saw that he was healed, turned back, glorifying God with a loud voice.

¹⁶Hann féll fram á ásjónu sína að fótum Jesú og þakkaði honum. En hann var Samverji.

¹⁶He fell on his face at Jesus’ feet, giving him thanks; and he was a Samaritan.

¹⁷Jesús sagði: ,,Urðu ekki allir tíu hreinir? Hvar eru hinir níu?

¹⁷Jesus answered, “Weren’t the ten cleansed? But where are the nine?

¹⁸Urðu engir til þess að snúa aftur að gefa Guði dýrðina nema þessi útlendingur?``

¹⁸ Were there none found who returned to give glory to God, except this stranger?”

¹⁹Síðan mælti Jesús við hann: ,,Statt upp, og far leiðar þinnar. Trú þín hefur bjargað þér.``

¹⁹Then he said to him, “Get up, and go your way. Your faith has healed you.”

²⁰Farísear spurðu hann, hvenær Guðs ríki kæmi. Hann svaraði þeim: ,,Guðs ríki kemur ekki þannig, að á því beri.

²⁰Being asked by the Pharisees when the Kingdom of God would come, he answered them, “The Kingdom of God doesn’t come with observation;

²¹Ekki munu menn segja: Sjá, þar er það eða hér er það, því Guðs ríki er innra með yður.``

²¹ neither will they say, ‘Look, here!’ or, ‘Look, there!’ for behold, the Kingdom of God is within you.”

²²Og hann sagði við lærisveinana: ,,Þeir dagar munu koma, að þér þráið að sjá einn dag Mannssonarins og munuð eigi sjá.

²²He said to the disciples, “The days will come, when you will desire to see one of the days of the Son of Man, and you will not see it.

²³Menn munu segja við yður: Sjá hér, sjá þar. En farið ekki og hlaupið eftir því.

²³ They will tell you, ‘Look, here!’ or ‘Look, there!’ Don’t go away, nor follow after them,

²⁴Eins og elding, sem leiftrar og lýsir frá einu skauti himins til annars, svo mun Mannssonurinn verða á degi sínum.

²⁴ for as the lightning, when it flashes out of the one part under the sky, shines to the other part under the sky; so will the Son of Man be in his day.

²⁵En fyrst á hann margt að líða og útskúfaður verða af þessari kynslóð.

²⁵ But first, he must suffer many things and be rejected by this generation.

²⁶Eins og var á dögum Nóa, svo mun og verða á dögum Mannssonarins:

²⁶ As it happened in the days of Noah, even so will it be also in the days of the Son of Man.

²⁷Menn átu og drukku, kvæntust og giftust allt til þess dags, er Nói gekk í örkina, og flóðið kom og tortímdi öllum.

²⁷ They ate, they drank, they married, they were given in marriage, until the day that Noah entered into the ship, and the flood came, and destroyed them all.

²⁸Eins var og á dögum Lots: Menn átu og drukku, keyptu og seldu, gróðursettu og byggðu.

²⁸ Likewise, even as it happened in the days of Lot: they ate, they drank, they bought, they sold, they planted, they built;

²⁹En daginn, sem Lot fór úr Sódómu, rigndi eldi og brennisteini af himni og tortímdi öllum.

²⁹ but in the day that Lot went out from Sodom, it rained fire and sulfur from the sky, and destroyed them all.

³⁰Eins mun verða á þeim degi, er Mannssonurinn opinberast.

³⁰ It will be the same way in the day that the Son of Man is revealed.

³¹Sá sem þann dag er á þaki uppi og á muni sína í húsinu, fari ekki ofan að sækja þá. Og sá sem er á akri, skal ekki heldur hverfa aftur.

³¹ In that day, he who will be on the housetop, and his goods in the house, let him not go down to take them away. Let him who is in the field likewise not turn back.

³²Minnist konu Lots.

³² Remember Lot’s wife!

³³Sá sem vill sjá lífi sínu borgið, mun týna því, en sá sem týnir því, mun öðlast líf.

³³ Whoever seeks to save his life loses it, but whoever loses his life preserves it.

³⁴Ég segi yður: Á þeirri nóttu verða tveir í einni hvílu, annar mun tekinn, hinn eftir skilinn.

³⁴ I tell you, in that night there will be two people in one bed. The one will be taken, and the other will be left.

³⁵Tvær munu mala á sömu kvörn, önnur verður tekin, hin eftir skilin. [

³⁵ There will be two grinding grain together. One will be taken, and the other will be left.”

³⁶Tveir verða á akri, annar mun tekinn, hinn eftir skilinn.]``Þeir spurðu hann þá: ,,Hvar, herra?`` En hann sagði við þá: ,,Þar munu ernirnir safnast, sem hræið er.``

³⁶ Some Greek manuscripts add: “Two will be in the field: the one taken, and the other left.”

³⁷Þeir spurðu hann þá: ,,Hvar, herra?`` En hann sagði við þá: ,,Þar munu ernirnir safnast, sem hræið er.``

³⁷They, answering, asked him, “Where, Lord?” He said to them, “Where the body is, there will the vultures also be gathered together.”