¹Nú fór í hönd hátíð ósýrðu brauðanna, sú er nefnist páskar.

¹Now the feast of unleavened bread, which is called the Passover, drew near.

²Og æðstu prestarnir og fræðimennirnir leituðu fyrir sér, hvernig þeir gætu ráðið hann af dögum, því að þeir voru hræddir við lýðinn.

²The chief priests and the scribes sought how they might put him to death, for they feared the people.

³Þá fór Satan í Júdas, sem kallaður var Ískaríot og var í tölu þeirra tólf.

³Satan entered into Judas, who was surnamed Iscariot, who was numbered with the twelve.

⁴Hann fór og ræddi við æðstu prestana og varðforingjana um það, hvernig hann skyldi framselja þeim Jesú.

⁴He went away, and talked with the chief priests and captains about how he might deliver him to them.

⁵Þeir urðu glaðir við og hétu honum fé fyrir.

⁵They were glad, and agreed to give him money.

⁶Hann gekk að því og leitaði færis að framselja hann þeim, þegar fólkið væri fjarri.

⁶He consented, and sought an opportunity to deliver him to them in the absence of the multitude.

⁷Þegar sá dagur ósýrðu brauðanna kom, er slátra skyldi páskalambinu,

⁷The day of unleavened bread came, on which the Passover must be sacrificed.

⁸sendi Jesús þá Pétur og Jóhannes og sagði: ,,Farið og búið til páskamáltíðar fyrir oss.``

⁸He sent Peter and John, saying, “Go and prepare the Passover for us, that we may eat.”

⁹Þeir sögðu við hann: ,,Hvar vilt þú, að við búum hana?``

⁹They said to him, “Where do you want us to prepare?”

¹⁰En hann sagði við þá: ,,Þegar þið komið inn í borgina, mætir ykkur maður, sem ber vatnsker. Fylgið honum inn þangað sem hann fer,

¹⁰He said to them, “Behold, when you have entered into the city, a man carrying a pitcher of water will meet you. Follow him into the house which he enters.

¹¹og segið við húsráðandann: ,Meistarinn spyr þig: Hvar er herbergið, þar sem ég get neytt páskamáltíðarinnar með lærisveinum mínum?`

¹¹ Tell the master of the house, ‘The Teacher says to you, “Where is the guest room, where I may eat the Passover with my disciples?”’

¹²Hann mun þá sýna ykkur loftsal mikinn, búinn hægindum. Hafið þar viðbúnað.``

¹² He will show you a large, furnished upper room. Make preparations there.”

¹³Þeir fóru og fundu allt eins og hann hafði sagt og bjuggu til páskamáltíðar.

¹³They went, found things as he had told them, and they prepared the Passover.

¹⁴Og er stundin var komin, gekk hann til borðs og postularnir með honum.

¹⁴When the hour had come, he sat down with the twelve apostles.

¹⁵Og hann sagði við þá: ,,Hjartanlega hef ég þráð að neyta þessarar páskamáltíðar með yður, áður en ég líð.

¹⁵He said to them, “I have earnestly desired to eat this Passover with you before I suffer,

¹⁶Því ég segi yður: Eigi mun ég framar neyta hennar, fyrr en hún fullkomnast í Guðs ríki.``

¹⁶ for I tell you, I will no longer by any means eat of it until it is fulfilled in the Kingdom of God.”

¹⁷Þá tók hann kaleik, gjörði þakkir og sagði: ,,Takið þetta og skiptið með yður.

¹⁷He received a cup, and when he had given thanks, he said, “Take this, and share it among yourselves,

¹⁸Því ég segi yður: Héðan í frá mun ég eigi drekka af ávexti vínviðarins, fyrr en Guðs ríki kemur.``

¹⁸ for I tell you, I will not drink at all again from the fruit of the vine, until the Kingdom of God comes.”

¹⁹Og hann tók brauð, gjörði þakkir, braut það, gaf þeim og sagði: ,,Þetta er líkami minn, sem fyrir yður er gefinn. Gjörið þetta í mína minningu.``

¹⁹He took bread, and when he had given thanks, he broke it, and gave to them, saying, “This is my body which is given for you. Do this in memory of me.”

²⁰Eins tók hann kaleikinn eftir kvöldmáltíðina og sagði: ,,Þessi kaleikur er hinn nýi sáttmáli í mínu blóði, sem fyrir yður er úthellt.

²⁰Likewise, he took the cup after supper, saying, “This cup is the new covenant in my blood, which is poured out for you.

²¹En sjá, hönd þess, er mig svíkur, er á borðinu hjá mér.

²¹ But behold, the hand of him who betrays me is with me on the table.

²²Mannssonurinn fer að sönnu þá leið, sem ákveðin er, en vei þeim manni, sem því veldur, að hann verður framseldur.``

²² The Son of Man indeed goes, as it has been determined, but woe to that man through whom he is betrayed!”

²³Og þeir tóku að spyrjast á um það, hver þeirra mundi verða til þess að gjöra þetta.

²³They began to question among themselves, which of them it was who would do this thing.

²⁴Og þeir fóru að metast um, hver þeirra væri talinn mestur.

²⁴There arose also a contention among them, which of them was considered to be greatest.

²⁵En Jesús sagði við þá: ,,Konungar þjóða drottna yfir þeim og valdhafar þeirra kallast velgjörðamenn.

²⁵He said to them, “The kings of the nations lord it over them, and those who have authority over them are called ‘benefactors.’

²⁶En eigi sé yður svo farið, heldur sé hinn mesti yðar á meðal sem væri hann yngstur og foringinn sem þjónn.

²⁶ But not so with you. But one who is the greater among you, let him become as the younger, and one who is governing, as one who serves.

²⁷Því hvort er sá meiri, sem situr til borðs, eða hinn, sem þjónar? Er það ekki sá sem situr til borðs? Samt er ég meðal yðar eins og þjónninn.

²⁷ For who is greater, one who sits at the table, or one who serves? Isn’t it he who sits at the table? But I am in the midst of you as one who serves.

²⁸En þér eruð þeir sem hafið verið stöðugir með mér í freistingum mínum.

²⁸ But you are those who have continued with me in my trials.

²⁹Og yður fæ ég ríki í hendur, eins og faðir minn hefur fengið mér,

²⁹ I confer on you a kingdom, even as my Father conferred on me,

³⁰að þér megið eta og drekka við borð mitt í ríki mínu, sitja í hásætum og dæma tólf ættkvíslir Ísraels.

³⁰ that you may eat and drink at my table in my Kingdom. You will sit on thrones, judging the twelve tribes of Israel.”

³¹Símon, Símon, Satan krafðist yðar að sælda yður eins og hveiti.

³¹The Lord said, “Simon, Simon, behold, Satan asked to have you, that he might sift you as wheat,

³²En ég hef beðið fyrir þér, að trú þín þrjóti ekki. Og styrk þú bræður þína, þegar þú ert snúinn við.``

³² but I prayed for you, that your faith wouldn’t fail. You, when once you have turned again, establish your brothers The word for “brothers” here may be also correctly translated “brothers and sisters” or “siblings.” .”

³³En Símon sagði við hann: ,,Herra, reiðubúinn er ég að fylgja þér bæði í fangelsi og dauða.``

³³He said to him, “Lord, I am ready to go with you both to prison and to death!”

³⁴Jesús mælti: ,,Ég segi þér, Pétur: Áður en hani galar í dag, munt þú þrisvar hafa neitað því, að þú þekkir mig.``

³⁴He said, “I tell you, Peter, the rooster will by no means crow today until you deny that you know me three times.”

³⁵Og hann sagði við þá: ,,Þegar ég sendi yður út án pyngju og mals og skólausa, brast yður þá nokkuð?`` Þeir svöruðu: ,,Nei, ekkert.``

³⁵He said to them, “When I sent you out without purse, and wallet, and shoes, did you lack anything?” They said, “Nothing.”

³⁶Þá sagði hann við þá: ,,En nú skal sá, er pyngju hefur, taka hana með sér og eins sá, er mal hefur, og hinn, sem ekkert á, selji yfirhöfn sína og kaupi sverð.

³⁶Then he said to them, “But now, whoever has a purse, let him take it, and likewise a wallet. Whoever has none, let him sell his cloak, and buy a sword.

³⁷Því ég segi yður, að þessi ritning á að rætast á mér: ,með illvirkjum var hann talinn.` Og nú er að fullnast það sem um mig er ritað.``

³⁷ For I tell you that this which is written must still be fulfilled in me: ‘He was counted with transgressors.’ Isaiah 53:12 For that which concerns me has an end.”

³⁸En þeir sögðu: ,,Herra, hér eru tvö sverð.`` Og hann sagði við þá: ,,Það er nóg.``

³⁸They said, “Lord, behold, here are two swords.” He said to them, “That is enough.”

³⁹Síðan fór hann út og gekk, eins og hann var vanur, til Olíufjallsins. Og lærisveinarnir fylgdu honum.

³⁹He came out, and went, as his custom was, to the Mount of Olives. His disciples also followed him.

⁴⁰Þegar hann kom á staðinn, sagði hann við þá: ,,Biðjið, að þér fallið ekki í freistni.``

⁴⁰When he was at the place, he said to them, “Pray that you don’t enter into temptation.”

⁴¹Og hann vék frá þeim svo sem steinsnar, féll á kné, baðst fyrir og sagði:

⁴¹He was withdrawn from them about a stone’s throw, and he knelt down and prayed,

⁴²,,Faðir, ef þú vilt, þá tak þennan kaleik frá mér! En verði þó ekki minn heldur þinn vilji.`` [

⁴²saying, “Father, if you are willing, remove this cup from me. Nevertheless, not my will, but yours, be done.”

⁴³Þá birtist honum engill af himni, sem styrkti hann.

⁴³An angel from heaven appeared to him, strengthening him.

⁴⁴Og hann komst í dauðans angist og baðst enn ákafar fyrir, en sveiti hans varð eins og blóðdropar, er féllu á jörðina.]

⁴⁴Being in agony he prayed more earnestly. His sweat became like great drops of blood falling down on the ground.

⁴⁵Hann stóð upp frá bæn sinni, kom til lærisveinanna og fann þá sofandi, örmagna af hryggð.

⁴⁵When he rose up from his prayer, he came to the disciples, and found them sleeping because of grief,

⁴⁶Og hann sagði við þá: ,,Hví sofið þér? Rísið upp og biðjið, að þér fallið ekki í freistni.``

⁴⁶and said to them, “Why do you sleep? Rise and pray that you may not enter into temptation.”

⁴⁷Meðan hann var enn að tala, kom flokkur manna, og fremstur fór einn hinna tólf, Júdas, áður nefndur. Hann gekk að Jesú til að kyssa hann.

⁴⁷While he was still speaking, behold, a multitude, and he who was called Judas, one of the twelve, was leading them. He came near to Jesus to kiss him.

⁴⁸Jesús sagði við hann: ,,Júdas, svíkur þú Mannssoninn með kossi?``

⁴⁸But Jesus said to him, “Judas, do you betray the Son of Man with a kiss?”

⁴⁹Þeir sem með honum voru, sáu að hverju fór og sögðu: ,,Herra, eigum vér ekki að bregða sverði?``

⁴⁹When those who were around him saw what was about to happen, they said to him, “Lord, shall we strike with the sword?”

⁵⁰Og einn þeirra hjó til þjóns æðsta prestsins og sneið af honum hægra eyrað.

⁵⁰A certain one of them struck the servant of the high priest, and cut off his right ear.

⁵¹Þá sagði Jesús: ,,Hér skal staðar nema.`` Og hann snart eyrað og læknaði hann.

⁵¹But Jesus answered, “Let me at least do this” —and he touched his ear, and healed him.

⁵²Þá sagði Jesús við æðstu prestana, varðforingja helgidómsins og öldungana, sem komnir voru á móti honum: ,,Eruð þér að fara að mér með sverðum og bareflum eins og gegn ræningja?

⁵²Jesus said to the chief priests, captains of the temple, and elders, who had come against him, “Have you come out as against a robber, with swords and clubs?

⁵³Daglega var ég með yður í helgidóminum, og þér lögðuð ekki hendur á mig. En þetta er yðar tími og máttur myrkranna.``

⁵³ When I was with you in the temple daily, you didn’t stretch out your hands against me. But this is your hour, and the power of darkness.”

⁵⁴En þeir tóku hann höndum og leiddu brott og fóru með hann í hús æðsta prestsins. Pétur fylgdi eftir álengdar.

⁵⁴They seized him, and led him away, and brought him into the high priest’s house. But Peter followed from a distance.

⁵⁵Menn höfðu kveikt eld í miðjum garðinum og sátu við hann, og Pétur settist meðal þeirra.

⁵⁵When they had kindled a fire in the middle of the courtyard, and had sat down together, Peter sat among them.

⁵⁶En þerna nokkur sá hann sitja í bjarmanum, hvessti á hann augun og sagði: ,,Þessi maður var líka með honum.``

⁵⁶A certain servant girl saw him as he sat in the light, and looking intently at him, said, “This man also was with him.”

⁵⁷Því neitaði hann og sagði: ,,Kona, ég þekki hann ekki.``

⁵⁷He denied Jesus, saying, “Woman, I don’t know him.”

⁵⁸Litlu síðar sá hann annar maður og sagði: ,,Þú ert líka einn af þeim.`` En Pétur svaraði: ,,Nei, maður minn, það er ég ekki.``

⁵⁸After a little while someone else saw him, and said, “You also are one of them!” But Peter answered, “Man, I am not!”

⁵⁹Og að liðinni um það bil einni stund fullyrti enn annar þetta og sagði: ,,Víst var þessi líka með honum, enda Galíleumaður.``

⁵⁹After about one hour passed, another confidently affirmed, saying, “Truly this man also was with him, for he is a Galilean!”

⁶⁰Pétur mælti: ,,Ekki skil ég, hvað þú átt við, maður.`` Og jafnskjótt sem hann sagði þetta, gól hani.

⁶⁰But Peter said, “Man, I don’t know what you are talking about!” Immediately, while he was still speaking, a rooster crowed.

⁶¹Og Drottinn vék sér við og leit til Péturs. Þá minntist Pétur orða Drottins, er hann mælti við hann: ,,Áður en hani galar í dag, muntu þrisvar afneita mér.``

⁶¹The Lord turned, and looked at Peter. Then Peter remembered the Lord’s word, how he said to him, “Before the rooster crows you will deny me three times.”

⁶²Og hann gekk út og grét beisklega.

⁶²He went out, and wept bitterly.

⁶³En þeir menn, sem gættu Jesú, hæddu hann og börðu,

⁶³The men who held Jesus mocked him and beat him.

⁶⁴huldu andlit hans og sögðu: ,,Spáðu nú, hver það var, sem sló þig?``

⁶⁴Having blindfolded him, they struck him on the face and asked him, “Prophesy! Who is the one who struck you?”

⁶⁵Og marga aðra svívirðu sögðu þeir við hann.

⁶⁵They spoke many other things against him, insulting him.

⁶⁶Þegar dagur rann, kom öldungaráð lýðsins saman, bæði æðstu prestar og fræðimenn, og létu færa hann fyrir ráðsfund sinn.

⁶⁶As soon as it was day, the assembly of the elders of the people was gathered together, both chief priests and scribes, and they led him away into their council, saying,

⁶⁷Þeir sögðu: ,,Ef þú ert Kristur, þá seg oss það.`` En hann sagði við þá: ,,Þótt ég segi yður það, munuð þér ekki trúa,

⁶⁷“If you are the Christ, tell us.” But he said to them, “If I tell you, you won’t believe,

⁶⁸og ef ég spyr yður, svarið þér ekki.

⁶⁸ and if I ask, you will in no way answer me or let me go.

⁶⁹En upp frá þessu mun Mannssonurinn sitja til hægri handar Guðs kraftar.``

⁶⁹ From now on, the Son of Man will be seated at the right hand of the power of God.”

⁷⁰Þá spurðu þeir allir: ,,Ert þú þá sonur Guðs?`` Og hann sagði við þá: ,,Þér segið, að ég sé sá.``En þeir sögðu: ,,Hvað þurfum vér nú framar vitnis við? Vér höfum sjálfir heyrt það af munni hans.``

⁷⁰They all said, “Are you then the Son of God?” He said to them, “You say it, because I am.”

⁷¹En þeir sögðu: ,,Hvað þurfum vér nú framar vitnis við? Vér höfum sjálfir heyrt það af munni hans.``

⁷¹They said, “Why do we need any more witness? For we ourselves have heard from his own mouth!”