¹Um þessar mundir spyr Heródes fjórðungsstjóri tíðindin af Jesú.

¹At that time, Herod the tetrarch heard the report concerning Jesus,

²Og hann segir við sveina sína: ,,Þetta er Jóhannes skírari, hann er risinn frá dauðum, þess vegna eru kraftarnir að verki í honum.``

²and said to his servants, “This is John the Baptizer. He is risen from the dead. That is why these powers work in him.”

³En Heródes hafði látið taka Jóhannes höndum, fjötra hann og varpa í fangelsi vegna Heródíasar, konu Filippusar bróður síns,

³For Herod had laid hold of John, and bound him, and put him in prison for the sake of Herodias, his brother Philip’s wife.

⁴því Jóhannes hafði sagt við hann: ,,Þú mátt ekki eiga hana.``

⁴For John said to him, “It is not lawful for you to have her.”

⁵Heródes vildi deyða hann, en óttaðist lýðinn, þar eð menn töldu hann vera spámann.

⁵When he would have put him to death, he feared the multitude, because they counted him as a prophet.

⁶En á afmælisdegi Heródesar dansaði dóttir Heródíasar dans frammi fyrir gestunum og hreif Heródes svo,

⁶But when Herod’s birthday came, the daughter of Herodias danced among them and pleased Herod.

⁷að hann sór þess eið að veita henni hvað sem hún bæði um.

⁷Whereupon he promised with an oath to give her whatever she should ask.

⁸Að undirlagi móður sinnar segir hún: ,,Gef mér hér á fati höfuð Jóhannesar skírara.``

⁸She, being prompted by her mother, said, “Give me here on a platter the head of John the Baptizer.”

⁹Konungur varð hryggur við, en vegna eiðsins og gesta sinna bauð hann að veita henni þetta.

⁹The king was grieved, but for the sake of his oaths, and of those who sat at the table with him, he commanded it to be given,

¹⁰Hann sendi í fangelsið og lét hálshöggva Jóhannes þar.

¹⁰and he sent and beheaded John in the prison.

¹¹Höfuð hans var borið inn á fati og fengið stúlkunni, en hún færði móður sinni.

¹¹His head was brought on a platter, and given to the young lady: and she brought it to her mother.

¹²Lærisveinar hans komu, tóku líkið og greftruðu, fóru síðan og sögðu Jesú.

¹²His disciples came, and took the body, and buried it; and they went and told Jesus.

¹³Þegar Jesús heyrði þetta, fór hann þaðan á báti á óbyggðan stað og vildi vera einn. En fólkið frétti það og fór gangandi á eftir honum úr borgunum.

¹³Now when Jesus heard this, he withdrew from there in a boat, to a deserted place apart. When the multitudes heard it, they followed him on foot from the cities.

¹⁴Þegar Jesús steig á land, sá hann þar mikinn mannfjölda, og hann kenndi í brjósti um þá og læknaði þá af þeim, er sjúkir voru.

¹⁴Jesus went out, and he saw a great multitude. He had compassion on them, and healed their sick.

¹⁵Um kvöldið komu lærisveinarnir að máli við hann og sögðu: ,,Hér er engin mannabyggð og dagur liðinn. Lát nú fólkið fara, að þeir geti náð til þorpanna og keypt sér vistir.``

¹⁵When evening had come, his disciples came to him, saying, “This place is deserted, and the hour is already late. Send the multitudes away, that they may go into the villages, and buy themselves food.”

¹⁶Jesús svaraði þeim: ,,Ekki þurfa þeir að fara, gefið þeim sjálfir að eta.``

¹⁶But Jesus said to them, “They don’t need to go away. You give them something to eat.”

¹⁷Þeir svara honum: ,,Vér höfum hér ekki nema fimm brauð og tvo fiska.``

¹⁷They told him, “We only have here five loaves and two fish.”

¹⁸Hann segir: ,,Færið mér það hingað.``

¹⁸He said, “Bring them here to me.”

¹⁹Og hann bauð fólkinu að setjast í grasið. Þá tók hann brauðin fimm og fiskana tvo, leit upp til himins, þakkaði Guði, braut brauðin og gaf lærisveinunum, en þeir fólkinu.

¹⁹He commanded the multitudes to sit down on the grass; and he took the five loaves and the two fish, and looking up to heaven, he blessed, broke and gave the loaves to the disciples, and the disciples gave to the multitudes.

²⁰Og þeir neyttu allir og urðu mettir. Og þeir tóku saman brauðbitana, er af gengu, tólf körfur fullar.

²⁰They all ate, and were filled. They took up twelve baskets full of that which remained left over from the broken pieces.

²¹En þeir, sem neytt höfðu, voru um fimm þúsund karlmenn, auk kvenna og barna.

²¹Those who ate were about five thousand men, besides women and children.

²²Tafarlaust knúði hann lærisveina sína að fara í bátinn og halda á undan sér yfir um, meðan hann sendi fólkið brott.

²²Immediately Jesus made the disciples get into the boat, and to go ahead of him to the other side, while he sent the multitudes away.

²³Og er hann hafði látið fólkið fara, gekk hann til fjalls að biðjast fyrir í einrúmi. Þegar kvöld var komið, var hann þar einn.

²³After he had sent the multitudes away, he went up into the mountain by himself to pray. When evening had come, he was there alone.

²⁴En báturinn var þegar kominn langt frá landi og lá undir áföllum, því að vindur var á móti.

²⁴But the boat was now in the middle of the sea, distressed by the waves, for the wind was contrary.

²⁵En er langt var liðið nætur kom hann til þeirra, gangandi á vatninu.

²⁵In the fourth watch of the night, The night was equally divided into four watches, so the fourth watch is approximately 3:00 A. M. to sunrise. Jesus came to them, walking on the sea. see Job 9:8

²⁶Þegar lærisveinarnir sáu hann ganga á vatninu, varð þeim bilt við. Þeir sögðu: ,,Þetta er vofa,`` og æptu af hræðslu.

²⁶When the disciples saw him walking on the sea, they were troubled, saying, “It’s a ghost!” and they cried out for fear.

²⁷En Jesús mælti jafnskjótt til þeirra: ,,Verið hughraustir, það er ég, verið óhræddir.``

²⁷But immediately Jesus spoke to them, saying “Cheer up! It is I! or, I AM! Don’t be afraid.”

²⁸Pétur svaraði honum: ,,Ef það ert þú, herra, þá bjóð mér að koma til þín á vatninu.``

²⁸Peter answered him and said, “Lord, if it is you, command me to come to you on the waters.”

²⁹Jesús svaraði: ,,Kom þú!`` Og Pétur sté úr bátnum og gekk á vatninu til hans.

²⁹He said, “Come!” Peter stepped down from the boat, and walked on the waters to come to Jesus.

³⁰En sem hann sá rokið, varð hann hræddur og tók að sökkva. Þá kallaði hann: ,,Herra, bjarga þú mér!``

³⁰But when he saw that the wind was strong, he was afraid, and beginning to sink, he cried out, saying, “Lord, save me!”

³¹Jesús rétti þegar út höndina, tók í hann og sagði: ,,Þú trúlitli, hví efaðist þú?``

³¹Immediately Jesus stretched out his hand, took hold of him, and said to him, “You of little faith, why did you doubt?”

³²Þeir stigu í bátinn, og þá lægði vindinn.

³²When they got up into the boat, the wind ceased.

³³En þeir sem í bátnum voru, tilbáðu hann og sögðu: ,,Sannarlega ert þú sonur Guðs.``

³³Those who were in the boat came and worshiped him, saying, “You are truly the Son of God!”

³⁴Þegar þeir höfðu náð yfir um, komu þeir að landi við Genesaret.

³⁴When they had crossed over, they came to the land of Gennesaret.

³⁵Fólkið á þeim stað þekkti hann og sendi boð um allt nágrennið, og menn færðu til hans alla þá, er sjúkir voru.Þeir báðu hann að mega rétt snerta fald klæða hans, og allir, sem snertu hann, urðu alheilir.

³⁵When the people of that place recognized him, they sent into all that surrounding region, and brought to him all who were sick,

³⁶Þeir báðu hann að mega rétt snerta fald klæða hans, og allir, sem snertu hann, urðu alheilir.

³⁶and they begged him that they might just touch the fringe or, tassel of his garment. As many as touched it were made whole.