Icelandic

World English Bible

Romans

11

1Ég spyr nú: Hefur Guð útskúfað lýð sínum? Fjarri fer því. Sjálfur er ég Ísraelsmaður, af kyni Abrahams, ættkvísl Benjamíns.
1I ask then, did God reject his people? May it never be! For I also am an Israelite, a descendant of Abraham, of the tribe of Benjamin.
2Guð hefur ekki útskúfað lýð sínum, sem hann þekkti fyrirfram. Eða vitið þér ekki, hvað Ritningin segir í kaflanum um Elía, hvernig hann kemur fram fyrir Guð með kæru á hendur Ísrael:
2God didn’t reject his people, which he foreknew. Or don’t you know what the Scripture says about Elijah? How he pleads with God against Israel:
3,,Drottinn, spámenn þína hafa þeir drepið og rifið niður ölturu þín og ég er einn skilinn eftir, og þeir sitja um líf mitt.``
3“Lord, they have killed your prophets, they have broken down your altars; and I am left alone, and they seek my life.”
4En hvaða svar fær hann hjá Guði? ,,Sjálfum mér hef ég eftir skilið sjö þúsundir manna, sem hafa ekki beygt kné fyrir Baal.``
4But how does God answer him? “I have reserved for myself seven thousand men, who have not bowed the knee to Baal.”
5Svo eru þá líka á vorum tíma leifar orðnar eftir, sem Guð hefur útvalið af náð.
5Even so then at this present time also there is a remnant according to the election of grace.
6En ef það er af náð, þá er það ekki framar af verkum, annars væri náðin ekki framar náð.
6And if by grace, then it is no longer of works; otherwise grace is no longer grace. But if it is of works, it is no longer grace; otherwise work is no longer work.
7Hvað þá? Það sem Ísrael sækist eftir, það hlotnaðist honum ekki, en hinum útvöldu hlotnaðist það. Hinir urðu forhertir,
7What then? That which Israel seeks for, that he didn’t obtain, but the chosen ones obtained it, and the rest were hardened.
8eins og ritað er: Guð gaf þeim sljóan anda, augu sem sjá ekki, eyru sem heyra ekki, allt fram á þennan dag.
8According as it is written, “God gave them a spirit of stupor, eyes that they should not see, and ears that they should not hear, to this very day.”
9Og Davíð segir: Verði borðhald þeirra snara og gildra, til falls og til hegningar þeim!
9David says, “Let their table be made a snare, and a trap, a stumbling block, and a retribution to them.
10Blindist augu þeirra, til þess að þeir sjái ekki, og gjör bak þeirra bogið um aldur.
10Let their eyes be darkened, that they may not see. Bow down their back always.”
11Þá spyr ég: Hvort hrösuðu þeir til þess að þeir skyldu farast? Fjarri fer því, heldur hlotnaðist heiðingjunum hjálpræðið af falli þeirra, til þess að það skyldi vekja þá til afbrýði.
11I ask then, did they stumble that they might fall? May it never be! But by their fall salvation has come to the Gentiles, to provoke them to jealousy.
12En ef fall þeirra er heiminum auður og tjón þeirra heiðingjum auður, hve miklu fremur þá ef þeir koma allir?
12Now if their fall is the riches of the world, and their loss the riches of the Gentiles; how much more their fullness?
13En við yður, þér heiðingjar, segi ég: Að því leyti sem ég er postuli heiðingja, vegsama ég þjónustu mína.
13For I speak to you who are Gentiles. Since then as I am an apostle to Gentiles, I glorify my ministry;
14Ég gæti ef til vill vakið afbrýði hjá ættmönnum mínum og frelsað einhverja þeirra.
14if by any means I may provoke to jealousy those who are my flesh, and may save some of them.
15Því ef það varð sáttargjörð fyrir heiminn, að þeim var hafnað, hvað verður þá upptaka þeirra annað en líf af dauðum?
15For if the rejection of them is the reconciling of the world, what would their acceptance be, but life from the dead?
16Ef frumgróðinn er heilagur, þá er einnig deigið það. Og ef rótin er heilög, þá eru einnig greinarnar það.
16If the first fruit is holy, so is the lump. If the root is holy, so are the branches.
17En þótt nokkrar af greinunum hafi verið brotnar af, og hafir þú, sem ert villiolíuviður, verið græddur inn á meðal þeirra og sért orðinn hluttakandi með þeim í rótarsafa olíuviðarins,
17But if some of the branches were broken off, and you, being a wild olive, were grafted in among them, and became partaker with them of the root and of the richness of the olive tree;
18þá stær þig ekki gegn greinunum. Ef þú stærir þig, þá vit, að þú berð ekki rótina, heldur rótin þig.
18don’t boast over the branches. But if you boast, it is not you who support the root, but the root supports you.
19Þú munt þá segja: ,,Greinarnar voru brotnar af, til þess að ég yrði græddur við.``
19You will say then, “Branches were broken off, that I might be grafted in.”
20Rétt er það. Fyrir sakir vantrúarinnar voru þær brotnar af, en vegna trúarinnar stendur þú. Hreyktu þér ekki upp, heldur óttast þú.
20True; by their unbelief they were broken off, and you stand by your faith. Don’t be conceited, but fear;
21Því að hafi Guð ekki þyrmt hinum náttúrlegu greinum, þá mun hann ekki heldur þyrma þér.
21for if God didn’t spare the natural branches, neither will he spare you.
22Sjá því gæsku Guðs og strangleika, _ strangleika við þá, sem fallnir eru, en gæsku Guðs við þig, ef þú stendur stöðugur í gæskunni; annars verður þú einnig af höggvinn.
22See then the goodness and severity of God. Toward those who fell, severity; but toward you, goodness, if you continue in his goodness; otherwise you also will be cut off.
23En hinir munu og verða græddir við, ef þeir halda ekki áfram í vantrúnni, því að megnugur er Guð þess að græða þá aftur við.
23They also, if they don’t continue in their unbelief, will be grafted in, for God is able to graft them in again.
24Þú varst höggvinn af þeim olíuviði, sem eftir eðli sínu var villiviður, og ert gegn eðli náttúrunnar græddur við ræktaðan olíuvið. Hve miklu fremur munu þá þessar náttúrlegu greinar verða græddar við eigin olíuvið?
24For if you were cut out of that which is by nature a wild olive tree, and were grafted contrary to nature into a good olive tree, how much more will these, which are the natural branches, be grafted into their own olive tree?
25Ég vil ekki, bræður mínir, að yður sé ókunnugt um þennan leyndardóm, til þess að þér skuluð ekki með sjálfum yður ætla yður hyggna. Forherðing er komin yfir nokkurn hluta af Ísrael og varir þangað til heiðingjarnir eru allir komnir inn.
25For I don’t desire you to be ignorant, brothers, of this mystery, so that you won’t be wise in your own conceits, that a partial hardening has happened to Israel, until the fullness of the Gentiles has come in,
26Og þannig mun allur Ísrael frelsaður verða, eins og ritað er: Frá Síon mun frelsarinn koma og útrýma guðleysi frá Jakob.
26and so all Israel will be saved. Even as it is written, “There will come out of Zion the Deliverer, and he will turn away ungodliness from Jacob.
27Og þetta er sáttmáli minn við þá, þegar ég tek burt syndir þeirra.
27This is my covenant to them, when I will take away their sins.”
28Í ljósi fagnaðarerindisins eru þeir óvinir Guðs vegna yðar, en í ljósi útvalningarinnar elskaðir sakir feðranna.
28Concerning the Good News, they are enemies for your sake. But concerning the election, they are beloved for the fathers’ sake.
29Guð iðrar ekki náðargjafa sinna og köllunar.
29For the gifts and the calling of God are irrevocable.
30Þér voruð fyrrum óhlýðnir Guði, en hafið nú hlotið miskunn vegna óhlýðni þeirra.
30For as you in time past were disobedient to God, but now have obtained mercy by their disobedience,
31Þannig hafa þeir nú líka orðið óhlýðnir, til þess að einnig þeim mætti miskunnað verða fyrir miskunn þá, sem yður er veitt.
31even so these also have now been disobedient, that by the mercy shown to you they may also obtain mercy.
32Guð hefur gefið alla óhlýðninni á vald, til þess að hann geti miskunnað öllum.
32For God has shut up all to disobedience, that he might have mercy on all.
33Hvílíkt djúp ríkdóms, speki og þekkingar Guðs! Hversu órannsakandi dómar hans og órekjandi vegir hans!
33Oh the depth of the riches both of the wisdom and the knowledge of God! How unsearchable are his judgments, and his ways past tracing out!
34Hver hefur þekkt huga Drottins? Eða hver hefur verið ráðgjafi hans?
34“For who has known the mind of the Lord? Or who has been his counselor?”
35Hver hefur að fyrra bragði gefið honum, svo að það eigi að verða honum endurgoldið?Því að frá honum og fyrir hann og til hans eru allir hlutir. Honum sé dýrð um aldir alda! Amen.
35“Or who has first given to him, and it will be repaid to him again?”
36Því að frá honum og fyrir hann og til hans eru allir hlutir. Honum sé dýrð um aldir alda! Amen.
36For of him, and through him, and to him, are all things. To him be the glory for ever! Amen.