¹Proverbi di Salomone. Un figliuol savio rallegra suo padre, ma un figliuolo stolto è il cordoglio di sua madre.

¹ Dyma ddiarhebion Solomon: Y mae mab doeth yn gwneud ei dad yn llawen, ond mab ff�l yn dwyn gofid i'w fam.

²I tesori d’empietà non giovano, ma la giustizia libera dalla morte.

² Nid oes elw o drysorau a gaed mewn drygioni, ond y mae cyfiawnder yn amddiffyn rhag marwolaeth.

³L’Eterno non permette che il giusto soffra la fame, ma respinge insoddisfatta l’avidità degli empi.

³ Nid yw'r ARGLWYDD yn gadael i'r cyfiawn newynu, ond y mae'n siomi chwant y rhai drwg.

⁴Chi lavora con mano pigra impoverisce, ma la mano dei diligenti fa arricchire.

⁴ Y mae llaw segur yn dwyn tlodi, ond llaw ddiwyd yn peri cyfoeth.

⁵Chi raccoglie nella estate è un figliuolo prudente, ma chi dorme durante la raccolta è un figliuolo che fa vergogna.

⁵ Y mae mab sy'n cywain yn yr haf yn ddeallus, ond un sy'n cysgu trwy'r cynhaeaf yn dod � chywilydd.

⁶Benedizioni vengono sul capo dei giusti, ma la violenza cuopre la bocca degli empi.

⁶ Bendithion sy'n disgyn ar y cyfiawn, ond y mae genau'r drwg yn cuddio trais.

⁷La memoria del giusto e in benedizione, ma il nome degli empi marcisce.

⁷ Y mae cofio'r cyfiawn yn dwyn bendith, ond y mae enw'r drwg yn diflannu.

⁸Il savio di cuore accetta i precetti, ma lo stolto di labbra va in precipizio.

⁸ Y mae'r doeth yn derbyn gorchymyn, ond y ff�l ei siarad yn cael ei ddifetha.

⁹Chi cammina nella integrità cammina sicuro, ma chi va per vie tortuose sarà scoperto.

⁹ Y mae'r un sy'n byw'n uniawn yn cerdded yn ddiogel, ond darostyngir yr un sy'n gwyrdroi ei ffyrdd.

¹⁰Chi ammicca con l’occhio cagiona dolore, e lo stolto di labbra va in precipizio.

¹⁰ Y mae wincio �'r llygad yn achosi helbul, ond cerydd agored yn peri heddwch.

¹¹La bocca del giusto è una fonte di vita, ma la bocca degli empi nasconde violenza.

¹¹ Ffynnon bywyd yw geiriau'r cyfiawn, ond y mae genau'r drwg yn cuddio trais.

¹²L’odio provoca liti, ma l’amore cuopre ogni fallo.

¹² Y mae casineb yn achosi cynnen, ond y mae cariad yn cuddio pob trosedd.

¹³Sulle labbra dell’uomo intelligente si trova la sapienza, ma il bastone è per il dosso di chi è privo di senno.

¹³ Ar wefusau'r deallus ceir doethineb, ond rhoddir gwialen ar gefn y disynnwyr.

¹⁴I savi tengono in serbo la scienza, ma la bocca dello stolto e una rovina imminente.

¹⁴ Y mae'r doeth yn trysori deall, ond dwyn dinistr yn agos a wna siarad ff�l.

¹⁵I beni del ricco sono la sua città forte; la rovina de’ poveri è la loro povertà.

¹⁵ Golud y cyfoethog yw ei ddinas gadarn, ond dinistr y tlawd yw ei dlodi.

¹⁶Il lavoro del giusto serve alla vita, le entrate dell’empio servono al peccato.

¹⁶ Cyflog y cyfiawn yw bywyd, ond cynnyrch y drwg yw pechod.

¹⁷Chi tien conto della correzione, segue il cammino della vita; ma chi non fa caso della riprensione si smarrisce.

¹⁷ Y mae derbyn disgyblaeth yn arwain i fywyd, ond gwrthod cerydd yn arwain ar ddisberod.

¹⁸Chi dissimula l’odio ha labbra bugiarde, e chi spande la calunnia è uno stolto.

¹⁸ Y mae gwefusau twyllodrus yn anwesu casineb, a ff�l yw'r un sy'n enllibio.

¹⁹Nella moltitudine delle parole non manca la colpa, ma chi frena le sue labbra è prudente.

¹⁹ Pan amlheir geiriau nid oes ball ar dramgwyddo, ond y mae'r deallus yn atal ei eiriau.

²⁰La lingua del giusto è argento eletto; il cuore degli empi val poco.

²⁰ Y mae tafod y cyfiawn fel arian dethol, ond diwerth yw calon yr un drwg.

²¹Le labbra del giusto pascono molti, ma gli stolti muoiono per mancanza di senno.

²¹ Y mae geiriau'r cyfiawn yn cynnal llawer, ond y mae ffyliaid yn marw o ddiffyg synnwyr.

²²Quel che fa ricchi è la benedizione dell’Eterno e il tormento che uno si dà non le aggiunge nulla.

²² Bendith yr ARGLWYDD sy'n rhoi cyfoeth, ac nid yw'n ychwanegu gofid gyda hi.

²³Commettere un delitto, per lo stolto, è come uno spasso; tale è la sapienza per l’uomo accorto.

²³ Gwneud anlladrwydd sy'n ddifyrrwch i'r ff�l, ond doethineb yw hyfrydwch y deallus.

²⁴All’empio succede quello che teme, ma ai giusti è concesso quel che desiderano.

²⁴ Yr hyn a ofna a ddaw ar y drygionus, ond caiff y cyfiawn ei ddymuniad.

²⁵Come procella che passa, l’empio non è più, ma il giusto ha un fondamento eterno.

²⁵ Ar �l y storm, ni bydd s�n am y drygionus, ond y mae sylfaen y cyfiawn yn dragwyddol.

²⁶Come l’aceto ai denti e il fumo agli occhi, così è il pigro per chi lo manda.

²⁶ Fel finegr i'r dannedd, neu fwg i'r llygaid, felly y mae'r diogyn i'w feistr.

²⁷Il timor dell’Eterno accresce i giorni ma gli anni degli empi saranno accorciati.

²⁷ Y mae ofn yr ARGLWYDD yn estyn dyddiau, ond mae blynyddoedd y rhai drygionus yn cael eu byrhau.

²⁸L’aspettazione dei giusti è letizia, ma la speranza degli empi perirà.

²⁸ Y mae gobaith y cyfiawn yn troi'n llawenydd, ond derfydd gobaith y drygionus.

²⁹La via dell’Eterno è una fortezza per l’uomo integro, ma una rovina per gli operatori d’iniquità.

²⁹ Y mae ffordd yr ARGLWYDD yn noddfa i'r uniawn, ond yn ddinistr i'r rhai a wna ddrwg.

³⁰Il giusto non sarà mai smosso, ma gli empi non abiteranno la terra.

³⁰ Ni symudir y cyfiawn byth, ond nid erys y drygionus ar y ddaear.

³¹La bocca del giusto sgorga sapienza, ma la lingua perversa sarà soppressa.

³¹ Y mae genau'r cyfiawn yn llefaru doethineb, ond torrir ymaith y tafod twyllodrus.

³²Le labbra del giusto conoscono ciò che è grato, ma la bocca degli empi e piena di perversità.

³² Gu373?yr gwefusau'r cyfiawn beth sy'n gymeradwy, ond twyllodrus yw genau'r drygionus.