¹Il figliuol savio ascolta l’istruzione di suo padre, ma il beffardo non ascolta rimproveri.

¹ Y mae mab doeth yn derbyn disgyblaeth tad, ond ni wrendy gwatwarwr ar gerydd.

²Per il frutto delle sue labbra uno gode del bene, ma il desiderio dei perfidi è la violenza.

² Trwy ffrwyth ei enau y digonir pob un � daioni, ond awchu am drais y mae twyllwyr.

³Chi custodisce la sua bocca preserva la propria vita; chi apre troppo le labbra va incontro alla rovina.

³ Y mae'r un sy'n gwylio'i eiriau yn diogelu ei fywyd, ond ei ddinistrio'i hun y mae'r un sy'n siarad gormod.

⁴L’anima del pigro desidera, e non ha nulla, ma l’anima dei diligenti sarà soddisfatta appieno.

⁴ Y mae'r diogyn yn awchu, ac eto heb gael dim, ond y mae'r diwyd yn ffynnu.

⁵Il giusto odia la menzogna, ma l’empio getta sugli altri vituperio ed onta.

⁵ Y mae'r cyfiawn yn cas�u twyll, ond y mae'r drygionus yn gweithredu'n ffiaidd a gwarthus.

⁶La giustizia protegge l’uomo che cammina nella integrità, ma l’empietà atterra il peccatore.

⁶ Y mae cyfiawnder yn amddiffyn ffordd y cywir, ond drygioni yn dymchwel y pechadur.

⁷C’è chi fa il ricco e non ha nulla; c’è chi fa il povero e ha di gran beni.

⁷ Rhydd ambell un yr argraff ei fod yn gyfoethog, a heb ddim ganddo; ymddengys arall yn dlawd, ac yntau'n gyfoethog iawn.

⁸La ricchezza d’un uomo serve come riscatto della sua vita, ma il povero non ode mai minacce.

⁸ Y pridwerth am fywyd pob un yw ei gyfoeth, ond ni chlyw'r tlawd fygythion.

⁹La luce dei giusti è gaia, ma la lampada degli empi si spegne.

⁹ Disgleiria goleuni'r cyfiawn, ond diffydd lamp y drygionus.

¹⁰Dall’orgoglio non vien che contesa, ma la sapienza è con chi dà retta ai consigli.

¹⁰ Y mae'r disynnwyr yn codi cynnen trwy ymffrostio, ond y mae doethineb gan y rhai sy'n derbyn cyngor.

¹¹La ricchezza male acquistata va scemando, ma chi accumula a poco a poco l’aumenta.

¹¹ Derfydd cyfoeth a gafwyd yn ddiymdrech, ond o'i gasglu bob yn dipyn fe gynydda.

¹²La speranza differita fa languire il cuore, ma il desiderio adempiuto è un albero di vita.

¹² Y mae'r gobaith a oedir yn clafychu'r galon, ond y dymuniad a gyflawnir yn bren bywiol.

¹³Chi sprezza la parola si costituisce, di fronte ad essa, debitore, ma chi rispetta il comandamento sarà ricompensato.

¹³ Ei niweidio'i hun y mae'r un sy'n dirmygu cyngor, ond gwobrwyir yr un sy'n parchu gorchymyn.

¹⁴L’insegnamento del savio è una fonte di vita per schivare le insidie della morte.

¹⁴ Y mae cyfarwyddyd y doeth yn ffynnon fywiol i arbed rhag maglau marwolaeth.

¹⁵Buon senno procura favore, ma il procedere dei perfidi è duro.

¹⁵ Y mae deall da yn ennill ffafr, ond garw yw ffordd y twyllwyr.

¹⁶Ogni uomo accorto agisce con conoscenza, ma l’insensato fa sfoggio di follia.

¹⁶ Y mae pawb call yn gweithredu'n ddeallus, ond y mae'r ff�l yn amlygu ffolineb.

¹⁷Il messo malvagio cade in sciagure, ma l’ambasciatore fedele reca guarigione.

¹⁷ Y mae negesydd drwg yn achosi dinistr, ond cennad cywir yn dwyn lles.

¹⁸Miseria e vergogna a chi rigetta la correzione, ma chi dà retta alla riprensione è onorato.

¹⁸ Tlodi a gwarth sydd i'r un sy'n anwybyddu disgyblaeth, ond anrhydeddir y sawl sy'n derbyn cerydd.

¹⁹Il desiderio adempiuto è dolce all’anima, ma agl’insensati fa orrore l’evitare il male.

¹⁹ Y mae dymuniad a gyflawnir yn felys ei flas, ond cas gan ffyliaid droi oddi wrth ddrwg.

²⁰Chi va coi savi diventa savio, ma il compagno degl’insensati diventa cattivo.

²⁰ Trwy rodio gyda'r doeth ceir doethineb, ond daw niwed o aros yng nghwmni ffyliaid.

²¹Il male perseguita i peccatori ma il giusto è ricompensato col bene.

²¹ Y mae dinistr yn dilyn pechaduriaid, ond daioni yw gwobr y cyfiawn.

²²L’uomo buono lascia una eredità ai figli de’ suoi figli, ma la ricchezza del peccatore è riserbata al giusto.

²² Gedy'r daionus etifeddiaeth i'w blant, ond rhoddir cyfoeth pechadur i'r cyfiawn.

²³Il campo lavorato dal povero dà cibo in abbondanza, ma v’è chi perisce per mancanza di equità.

²³ Ceir digon o fwyd ym mraenar y tlodion, ond heb gyfiawnder fe ddiflanna.

²⁴Chi risparmia la verga odia il suo figliuolo, ma chi l’ama, lo corregge per tempo.

²⁴ Cas�u ei fab a wna'r un sy'n arbed y wialen, ond ei garu y mae'r sawl a rydd gerydd cyson.

²⁵Il giusto ha di che mangiare a sazietà, ma il ventre degli empi manca di cibo.

²⁵ Y mae'r cyfiawn yn bwyta hyd ddigon, ond gwag fydd bol y drygionus.