1Preghiera di Mosè, uomo di Dio. O Signore, tu sei stato per noi un rifugio d’età in età.
1 1 Gweddi. I Moses, gu373?r Duw.0 Arglwydd, buost yn amddiffynfa i ni ymhob cenhedlaeth.
2Avanti che i monti fossero nati e che tu avessi formato la terra e il mondo, anzi, ab eterno in eterno, tu sei Dio.
2 Cyn geni'r mynyddoedd, a chyn esgor ar y ddaear a'r byd, o dragwyddoldeb hyd dragwyddoldeb, ti sydd Dduw.
3Tu fai tornare i mortali in polvere e dici: Ritornate, o figliuoli degli uomini.
3 Yr wyt yn troi pobl yn �l i'r llwch, ac yn dweud, "Trowch yn �l, chwi feidrolion."
4Perché mille anni, agli occhi tuoi, sono come il giorno d’ieri quand’è passato, e come una veglia nella notte.
4 Oherwydd y mae mil o flynyddoedd yn dy olwg fel doe sydd wedi mynd heibio, ac fel gwyliadwriaeth yn y nos.
5Tu li porti via come in una piena; son come un sogno. Son come l’erba che verdeggia la mattina;
5 Yr wyt yn eu sgubo ymaith fel breuddwyd; y maent fel gwellt yn adfywio yn y bore �
6la mattina essa fiorisce e verdeggia, la sera è segata e si secca.
6 yn tyfu ac yn adfywio yn y bore, ond erbyn yr hwyr yn gwywo ac yn crino.
7Poiché noi siam consumati per la tua ira, e siamo atterriti per il tuo cruccio.
7 Oherwydd yr ydym ni yn darfod gan dy ddig, ac wedi'n brawychu gan dy gynddaredd.
8Tu metti le nostre iniquità davanti a te, e i nostri peccati occulti, alla luce della tua faccia.
8 Gosodaist ein camweddau o'th flaen, ein pechodau dirgel yng ngoleuni dy wyneb.
9Tutti i nostri giorni spariscono per il tuo cruccio; noi finiamo gli anni nostri come un soffio.
9 Y mae ein holl ddyddiau'n mynd heibio dan dy ddig, a'n blynyddoedd yn darfod fel ochenaid.
10I giorni de’ nostri anni arrivano a settant’anni; o, per i più forti, a ottant’anni; e quel che ne fa l’orgoglio, non è che travaglio e vanità; perché passa presto, e noi ce ne voliam via.
10 Deng mlynedd a thrigain yw blynyddoedd ein heinioes, neu efallai bedwar ugain trwy gryfder, ond y mae eu hyd yn faich ac yn flinder; �nt heibio yn fuan, ac ehedwn ymaith.
11Chi conosce la forza della tua ira e il tuo cruccio secondo il timore che t’è dovuto?
11 Pwy sy'n gwybod grym dy ddicter, a'th ddigofaint, fel y rhai sy'n dy ofni?
12Insegnaci dunque a così contare nostri giorni, che acquistiamo un cuor savio.
12 Felly dysg ni i gyfrif ein dyddiau, inni gael calon ddoeth.
13Ritorna, o Eterno; fino a quando? e muoviti a pietà dei tuoi servitori.
13 Dychwel, O ARGLWYDD. Am ba hyd? Trugarha wrth dy weision.
14Saziaci al mattino della tua benignità, e noi giubileremo, ci rallegreremo tutti i dì nostri.
14 Digona ni yn y bore �'th gariad, inni gael gorfoleddu a llawenhau ein holl ddyddiau.
15Rallegraci in proporzione de’ giorni che ci hai afflitti, e degli anni che abbiam sentito il male.
15 Rho inni lawenydd gynifer o ddyddiau ag y blinaist ni, gynifer o flynyddoedd ag y gwelsom ddrygfyd.
16Apparisca l’opera tua a pro de’ tuo servitori, e la tua gloria sui loro figliuoli.
16 Bydded dy weithredoedd yn amlwg i'th weision, a'th ogoniant i'w plant.
17La grazia del Signore Iddio nostro sia sopra noi, e rendi stabile l’opera delle nostre mani; sì, l’opera delle nostre mani rendila stabile.
17 Bydded trugaredd yr Arglwydd ein Duw arnom; llwydda waith ein dwylo inni, llwydda waith ein dwylo.