¹E’ meglio un tozzo di pan secco con la pace, che una casa piena di carni con la discordia.

¹Betri er þurr brauðbiti með ró en fullt hús af fórnarkjöti með deilum.

²Il servo sagace dominerà sul figlio che fa onta, e avrà parte all’eredità insieme coi fratelli.

²Hygginn þræll verður drottnari yfir spilltum syni, og hann tekur erfðahlut með bræðrunum.

³La coppella è per l’argento e il fornello per l’oro, ma chi prova i cuori è l’Eterno.

³Deiglan er fyrir silfrið og bræðsluofninn fyrir gullið, en Drottinn prófar hjörtun.

⁴Il malvagio dà ascolto alle labbra inique, e il bugiardo dà retta alla cattiva lingua.

⁴Illmennið gefur gaum að fláræðis-vörum, lygin hlýðir á glæpa-tungu.

⁵Chi beffa il povero oltraggia Colui che l’ha fatto; chi si rallegra dell’altrui sventura non rimarrà impunito.

⁵Sá sem gjörir gys að fátækum, óvirðir þann er skóp hann, og sá sem gleðst yfir ógæfu, sleppur ekki óhegndur.

⁶I figliuoli de’ figliuoli son la corona de’ vecchi, e i padri son la gloria dei loro figliuoli.

⁶Barnabörnin eru kóróna öldunganna, og feðurnir eru heiður barnanna.

⁷Un parlar solenne non s’addice all’uomo da nulla; quanto meno s’addicono ad un principe labbra bugiarde!

⁷Ekki hæfa heimskum manni stóryrði, hve miklu síður göfgum manni lygavarir.

⁸Il regalo è una pietra preziosa agli occhi di chi lo possiede; dovunque si volga, egli riesce.

⁸Mútan er gimsteinn í augum þess er hana fær, hvert sem maður snýr sér með hana, kemur hann sínu fram.

⁹Chi copre i falli si procura amore, ma chi sempre vi torna su, disunisce gli amici migliori.

⁹Sá sem breiðir yfir bresti, eflir kærleika, en sá sem ýfir upp sök, veldur vinaskilnaði.

¹⁰Un rimprovero fa più impressione all’uomo intelligente, che cento percosse allo stolto.

¹⁰Ávítur fá meira á hygginn mann en hundrað högg á heimskingja.

¹¹Il malvagio non cerca che ribellione, ma un messaggero crudele gli sarà mandato contro.

¹¹Uppreisnarmaðurinn hyggur á illt eitt, en grimmur sendiboði mun sendur verða móti honum.

¹²Meglio imbattersi in un’orsa derubata dei suoi piccini, che in un insensato nella sua follia.

¹²Betra er fyrir mann að mæta birnu, sem rænd er húnum sínum, heldur en heimskingja í flónsku hans.

¹³Il male non si dipartirà dalla casa di chi rende il male per il bene.

¹³Sá sem launar gott með illu, frá hans húsi víkur ógæfan eigi.

¹⁴Cominciare una contesa è dar la stura all’acqua; perciò ritirati prima che la lite s’inasprisca.

¹⁴Þegar deila byrjar, er sem tekin sé úr stífla, lát því af þrætunni, áður en rifrildi hefst.

¹⁵Chi assolve il reo e chi condanna il giusto sono ambedue in abominio all’Eterno.

¹⁵Sá sem sekan sýknar, og sá sem saklausan sakfellir, þeir eru báðir Drottni andstyggð.

¹⁶A che serve il danaro in mano allo stolto? ad acquistar saviezza?… Ma se non ha senno!

¹⁶Hvað stoða peningar í hendi heimskingjans til þess að kaupa speki, þar sem vitið er ekkert?

¹⁷L’amico ama in ogni tempo; è nato per essere un fratello nella distretta.

¹⁷Vinur elskar ætíð og í nauðum er hann sem bróðir.

¹⁸L’uomo privo di senno dà la mano e fa sicurtà per altri davanti al suo prossimo.

¹⁸Óvitur maður er sá, er til handsala gengur, sá sem gengur í ábyrgð fyrir náunga sinn.

¹⁹Chi ama le liti ama il peccato; chi alza troppo la sua porta, cerca la rovina.

¹⁹Sá elskar yfirsjón, sem þrætu elskar, sá sem háar gjörir dyr sínar, sækist eftir hruni.

²⁰Chi ha il cuor falso non trova bene, e chi ha la lingua perversa cade nella sciagura.

²⁰Rangsnúið hjarta öðlast enga gæfu, og sá sem hefir fláráða tungu, hrapar í ógæfu.

²¹Chi genera uno stolto ne avrà cordoglio, e il padre dell’uomo da nulla non avrà gioia.

²¹Sá sem getur af sér heimskingja, honum verður það til mæðu, og faðir glópsins fagnar ekki.

²²Un cuore allegro è un buon rimedio, ma uno spirito abbattuto secca l’ossa.

²²Glatt hjarta veitir góða heilsubót, en dapurt geð skrælir beinin.

²³L’empio accetta regali di sottomano per pervertire le vie della giustizia.

²³Hinn óguðlegi þiggur mútur á laun til þess að beygja leiðir réttvísinnar.

²⁴La sapienza sta dinanzi a chi ha intelligenza, ma gli occhi dello stolto vagano agli estremi confini della terra.

²⁴Hygginn maður hefir viskuna fyrir framan sig, en augu heimskingjans eru úti á heimsenda.

²⁵Il figliuolo stolto è il cordoglio del padre e l’amarezza di colei che l’ha partorito.

²⁵Heimskur sonur er föður sínum til sorgar og þeirri til angurs, er ól hann.

²⁶Non è bene condannare il giusto, foss’anche ad un’ammenda, né colpire i principi per la loro probità.

²⁶Það eitt að sekta saklausan er ekki gott, en að berja tignarmenni tekur þó út yfir.

²⁷Chi modera le sue parole possiede la scienza, e chi ha lo spirito calmo è un uomo prudente.

²⁷Fámálugur maður er hygginn, og geðrór maður er skynsamur.Afglapinn getur jafnvel álitist vitur, ef hann þegir, hygginn, ef hann lokar vörunum.

²⁸Anche lo stolto, quando tace, passa per savio; chi tien chiuse le labbra è uomo intelligente.

²⁸Afglapinn getur jafnvel álitist vitur, ef hann þegir, hygginn, ef hann lokar vörunum.