¹Chi si separa dagli altri cerca la propria soddisfazione e s’arrabbia contro tutto ciò ch’è profittevole.

¹Sérlyndur maður fer að sínum munum, hann illskast við öllu, sem hyggilegt er.

²Lo stolto prende piacere, non nella prudenza, ma soltanto nel manifestare ciò che ha nel cuore.

²Heimskinginn hefir engar mætur á hyggindum, heldur á því að gjöra kunnar hugsanir sínar.

³Quando viene l’empio, viene anche lo sprezzo; e, con la vergogna, viene l’obbrobrio.

³Þar sem hinn óguðlegi kemur, þar kemur og fyrirlitning, og með smáninni kemur skömm.

⁴Le parole della bocca d’un uomo sono acque profonde; la fonte di sapienza è un rivo che scorre perenne.

⁴Djúp vötn eru orð af manns munni, lind viskunnar er sem rennandi lækur.

⁵Non è bene aver per l’empio de’ riguardi personali, per far torto al giusto nel giudizio.

⁵Það er ekki rétt að draga taum hins óguðlega, að halla rétti hins saklausa í dómi.

⁶Le labbra dello stolto menano alle liti, e la sua bocca chiama le percosse.

⁶Varir heimskingjans valda deilum, og munnur hans kallar á högg.

⁷La bocca dello stolto è la sua rovina, e le sue labbra sono un laccio per l’anima sua.

⁷Munnur heimskingjans verður honum að tjóni, og varir hans eru snara fyrir líf hans.

⁸Le parole del maldicente son come ghiottonerie, e penetrano fino nell’intimo delle viscere.

⁸Orð rógberans eru eins og sælgæti, og þau læsa sig inn í innstu fylgsni hjartans.

⁹Anche colui ch’è infingardo nel suo lavoro è fratello del dissipatore.

⁹Sá sem tómlátur er í verki sínu, er skilgetinn bróðir eyðsluseggsins.

¹⁰Il nome dell’Eterno è una forte torre; il giusto vi corre, e vi trova un alto rifugio.

¹⁰Nafn Drottins er sterkur turn, þangað hleypur hinn réttláti og er þar óhultur.

¹¹I beni del ricco son la sua città forte; son come un’alta muraglia… nella sua immaginazione.

¹¹Auður ríks manns er honum öflugt vígi og ókleifur múrveggur í sjálfs hans ímyndun.

¹²Prima della rovina, il cuor dell’uomo s’innalza, ma l’umiltà precede la gloria.

¹²Ofmetnaður hjartans er undanfari falls, en auðmýkt er undanfari virðingar.

¹³Chi risponde prima d’aver ascoltato, mostra la sua follia, e rimane confuso.

¹³Svari einhver áður en hann heyrir, þá er honum það flónska og skömm.

¹⁴Lo spirito dell’uomo lo sostiene quand’egli è infermo; ma lo spirito abbattuto chi lo solleverà?

¹⁴Hugrekki mannsins heldur honum uppi í sjúkdómi hans, en dapurt geð, hver fær borið það?

¹⁵Il cuore dell’uomo intelligente acquista la scienza, e l’orecchio dei savi la cerca.

¹⁵Hjarta hins hyggna aflar sér þekkingar, og eyra hinna vitru leitar þekkingar.

¹⁶I regali che uno fa gli apron la strada e gli dànno adito ai grandi.

¹⁶Gjöf sem maður gefur, rýmir til fyrir honum og leiðir hann fram fyrir stórmenni.

¹⁷Il primo a perorare la propria causa par che abbia ragione; ma vien l’altra parte, e scruta quello a fondo.

¹⁷Hinn fyrri sýnist hafa á réttu að standa í þrætumáli sínu, en síðan kemur mótpartur hans og rannsakar röksemdir hans.

¹⁸La sorte fa cessare le liti e decide fra i grandi.

¹⁸Hlutkestið gjörir enda á deilum og sker úr milli sterkra.

¹⁹Un fratello offeso è più inespugnabile d’una città forte; e le liti tra fratelli son come le sbarre d’un castello.

¹⁹Erfiðara er að ávinna svikinn bróður en að vinna rammbyggða borg, og deilur slíkra manna eru sem slagbrandar fyrir hallardyrum.

²⁰Col frutto della sua bocca l’uomo sazia il corpo; si sazia col provento delle sue labbra.

²⁰Kviður mannsins mettast af ávexti munns hans, af gróðri varanna mettast hann.

²¹Morte e vita sono in potere della lingua; chi l’ama ne mangerà i frutti.

²¹Dauði og líf eru á tungunnar valdi, og sá sem hefir taum á henni, mun eta ávöxt hennar.

²²Chi ha trovato moglie ha trovato un bene e ha ottenuto un favore dall’Eterno.

²²Sá sem eignast konu, eignast gersemi, og hlýtur náðargjöf af Drottni.

²³Il povero parla supplicando, il ricco risponde con durezza.

²³Hinn fátæki mælir bljúgum bænarorðum, en hinn ríki svarar með hörku.Að vera allra vinur er til tjóns, en til er ástvinur, sem er tryggari en bróðir.

²⁴Chi ha molti amici li ha per sua disgrazia; ma v’è tale amico, ch’è più affezionato d’un fratello.

²⁴Að vera allra vinur er til tjóns, en til er ástvinur, sem er tryggari en bróðir.