¹Parole di Agur, figliuolo di Jaké. Sentenze pronunziate da quest’uomo per Itiel, per Itiel ed Ucal.

¹Orð Agúrs Jakesonar. Guðmælið. Maðurinn segir: Ég hefi streitst, ó Guð, ég hefi streitst, ó Guð, og er að þrotum kominn.

²Certo, io sono più stupido d’ogni altro, e non ho l’intelligenza d’un uomo.

²Því að ég er of heimskur til að geta talist maður, og ég hefi eigi mannsvit,

³Non ho imparato la sapienza, e non ho la conoscenza del Santo.

³ég hefi eigi lært speki, svo að ég hafi þekking á Hinum heilaga.

⁴Chi è salito in cielo e n’è disceso? Chi ha raccolto il vento nel suo pugno? Chi ha racchiuse l’acque nella sua veste? Chi ha stabilito tutti i confini della terra? Qual è il suo nome e il nome del suo figlio? Lo sai tu?

⁴Hver hefir stigið upp til himna og komið niður? Hver hefir safnað vindinum í greipar sínar? Hver hefir bundið vatnið í skikkju sína? Hver hefir reist öll endimörk jarðar? Hvað heitir hann og hvað heitir sonur hans _ fyrst þú veist það?

⁵Ogni parola di Dio è affinata col fuoco. Egli è uno scudo per chi confida in lui.

⁵Sérhvert orð Guðs er hreint, hann er skjöldur þeim, er leita hælis hjá honum.

⁶Non aggiunger nulla alle sue parole, ch’egli non t’abbia a riprendere, e tu non sia trovato bugiardo.

⁶Bæt engu við orð hans, til þess að hann ávíti þig eigi og þú standir sem lygari.

⁷Io t’ho chiesto due cose: non me le rifiutare, prima ch’io muoia:

⁷Um tvennt bið ég þig, synja mér þess eigi, áður en ég dey:

⁸allontana da me vanità e parola mendace; non mi dare né povertà né ricchezze, cibami del pane che m’è necessario,

⁸Lát fals og lygaorð vera fjarri mér, gef mér hvorki fátækt né auðæfi, en veit mér minn deildan verð.

⁹ond’io, essendo sazio, non giunga a rinnegarti, e a dire: "Chi è l’Eterno?" ovvero, diventato povero, non rubi, e profani il nome del mio Dio.

⁹Ég kynni annars að verða of saddur og afneita og segja: ,,Hver er Drottinn?`` eða ef ég yrði fátækur, kynni ég að stela og misbjóða nafni Guðs míns.

¹⁰Non calunniare il servo presso al suo padrone, ch’ei non ti maledica e tu non abbia a subirne la pena.

¹⁰Ræg eigi þjóninn við húsbónda hans, svo að hann biðji þér ekki óbæna og þú verðir að gjalda.

¹¹V’è una razza di gente che maledice suo padre e non benedice sua madre.

¹¹Til er það kyn, sem bölvar föður sínum og blessar ekki móður sína,

¹²V’è una razza di gente che si crede pura, e non è lavata dalla sua sozzura.

¹²kyn, sem þykist vera hreint og hefir þó eigi þvegið af sér saurinn

¹³V’è una razza di gente che ha gli occhi alteri e come! e le palpebre superbe.

¹³kyn, sem lyftir hátt augunum og sperrir upp augnahárin,

¹⁴V’è una razza di gente i cui denti sono spade e i mascellari, coltelli, per divorare del tutto i miseri sulla terra, e i bisognosi fra gli uomini.

¹⁴kyn, sem hefir sverð að tönnum og hnífa að jöxlum til þess að uppeta hina voluðu úr landinu og hina fátæku burt frá mönnunum.

¹⁵La mignatta ha due figliuole, che dicono: "Dammi" "dammi!". Ci son tre cose che non si sazian mai, anzi quattro, che non dicon mai: "Basta!"

¹⁵Blóðsugan á tvær dætur, sem heita Gefðu! Gefðu! Þrennt er til, sem er óseðjandi, fernt, sem aldrei segir: ,,Það er nóg!`` _

¹⁶Il soggiorno dei morti, il seno sterile, la terra che non si sazia d’acqua, e il fuoco, che non dice mai: "Basta!"

¹⁶Helja og móðurlíf óbyrjunnar, jörðin, sem aldrei seðst af vatni, og eldurinn, sem aldrei segir: ,,Það er nóg!``

¹⁷L’occhio di chi si fa beffe del padre e disdegna d’ubbidire alla madre, lo caveranno i corvi del torrente, lo divoreranno gli aquilotti.

¹⁷Það auga, sem gjörir gys að föður sínum og fyrirlítur hlýðni við móður sína, mega hrafnarnir við lækinn kroppa út og arnarungarnir eta.

¹⁸Ci son tre cose per me troppo maravigliose; anzi quattro, ch’io non capisco:

¹⁸Þrennt er, sem mér virðist undursamlegt, og fernt, sem ég skil eigi:

¹⁹la traccia dell’aquila nell’aria, la traccia del serpente sulla roccia, la traccia della nave in mezzo al mare, la traccia dell’uomo nella giovane.

¹⁹vegur arnarins um loftið, vegur höggormsins yfir klettinn, vegur skipsins um reginhaf og vegur manns hjá konu.

²⁰Tale è la condotta della donna adultera: essa mangia, si pulisce la bocca, e dice: "Non ho fatto nulla di male!"

²⁰Þannig er atferli hórkonunnar: Hún neytir, þurrkar sér um munninn og segir: ,,Ég hefi ekkert rangt gjört.``

²¹Per tre cose la terra trema, anzi per quattro, che non può sopportare:

²¹Undan þrennu nötrar jörðin, og undir fernu getur hún ekki risið:

²²per un servo quando diventa re, per un uomo da nulla quando ha pane a sazietà,

²²undir þræli, þegar hann verður konungur, og guðlausum manni, þegar hann mettast brauði,

²³per una donna, non mai chiesta, quando giunge a maritarsi, e per una serva quando diventa erede della padrona.

²³undir smáðri konu, þegar hún giftist, og þernu, þegar hún bolar burt húsmóður sinni.

²⁴Ci son quattro animali fra i più piccoli della terra, e nondimeno pieni di saviezza:

²⁴Fjórir eru smáir á jörðinni, og þó eru þeir vitrir spekingar:

²⁵le formiche, popolo senza forze, che si preparano il cibo durante l’estate;

²⁵Maurarnir eru kraftlítil þjóð, og þó afla þeir sér fæðunnar á sumrin.

²⁶i conigli, popolo non potente, che fissano la loro dimora nelle rocce;

²⁶Stökkhérarnir eru þróttlítil þjóð, og þó gjöra þeir sér híbýli í klettunum.

²⁷le locuste, che non hanno re, e procedon tutte, divise per schiere;

²⁷Engispretturnar hafa engan konung, og þó fer allur hópurinn út í röð og reglu.

²⁸la lucertola, che puoi prender con le mani, eppur si trova nei palazzi dei re.

²⁸Ferfætlunni getur þú náð með tómum höndunum, og þó er hún í konungahöllum.

²⁹Queste tre creature hanno una bella andatura, anche queste quattro hanno un passo magnifico:

²⁹Þrír eru þeir, sem tigulegir eru á velli, og fjórir, sem tigulegir eru í gangi:

³⁰il leone, ch’è il più forte degli animali, e non indietreggia dinanzi ad alcuno;

³⁰ljónið, hetjan meðal dýranna, er eigi hopar fyrir neinni skepnu,

³¹il cavallo dai fianchi serrati, il capro, e il re alla testa dei suoi eserciti.

³¹lendgyrtur hesturinn og geithafurinn og konungur, er enginn fær móti staðið.

³²Se hai agito follemente cercando d’innalzarti, o se hai pensato del male, mettiti la mano sulla bocca;

³²Hafir þú heimskast til að upphefja sjálfan þig, eða hafir þú gjört það af ásettu ráði, þá legg höndina á munninn!Því að þrýstingur á mjólk framleiðir smjör, og þrýstingur á nasir framleiðir blóð, og þrýstingur á reiði framleiðir deilu.

³³perché, come chi sbatte la panna ne fa uscire il burro, chi comprime il naso ne fa uscire il sangue, così chi spreme l’ira ne fa uscire contese.

³³Því að þrýstingur á mjólk framleiðir smjör, og þrýstingur á nasir framleiðir blóð, og þrýstingur á reiði framleiðir deilu.