¹Celebrate l’Eterno, invocate il suo nome; fate conoscere le sue gesta fra popoli.

¹Þakkið Drottni, ákallið nafn hans, gjörið máttarverk hans kunn meðal þjóðanna!

²Cantategli, salmeggiategli, meditate su tutte le sue maraviglie.

²Syngið fyrir honum, leikið fyrir honum, talið um öll hans dásemdarverk.

³Gloriatevi nel santo suo nome; si rallegri il cuore di quelli che cercano l’Eterno!

³Hrósið yður af hans helga nafni, hjarta þeirra er leita Drottins gleðjist.

⁴Cercate l’Eterno e la sua forza, cercate del continuo la sua faccia!

⁴Leitið Drottins og máttar hans, stundið sífellt eftir augliti hans.

⁵Ricordatevi delle maraviglie ch’egli ha fatte, de’ suoi miracoli e dei giudizi della sua bocca,

⁵Minnist dásemdarverka hans, þeirra er hann gjörði, tákna hans og refsidóma munns hans,

⁶o voi, progenie d’Abrahamo, suo servitore, figliuoli di Giacobbe, suoi eletti!

⁶þér niðjar Abrahams, þjónar hans, þér synir Jakobs, hans útvöldu.

⁷Egli, l’Eterno, è l’Iddio nostro; i suoi giudizi s’esercitano su tutta la terra.

⁷Hann er Drottinn, vor Guð, um víða veröld ganga dómar hans.

⁸Egli si ricorda in perpetuo del suo patto, della parola da lui data per mille generazioni,

⁸Hann minnist að eilífu sáttmála síns, orðs þess, er hann hefir gefið þúsundum kynslóða,

⁹del patto che fece con Abrahamo, del giuramento che fece ad Isacco,

⁹sáttmálans, er hann gjörði við Abraham, og eiðs síns við Ísak,

¹⁰e che confermò a Giacobbe come uno statuto, ad Israele come un patto eterno,

¹⁰þess er hann setti sem lög fyrir Jakob, eilífan sáttmála fyrir Ísrael,

¹¹dicendo: Io ti darò il paese di Canaan per vostra parte di eredità.

¹¹þá er hann mælti: Þér mun ég gefa Kanaanland sem erfðahlut yðar.

¹²Non erano allora che poca gente, pochissimi e stranieri nel paese,

¹²Þegar þeir voru fámennur hópur, örfáir og bjuggu þar útlendingar,

¹³e andavano da una nazione all’altra, da un regno a un altro popolo.

¹³þá fóru þeir frá einni þjóð til annarrar og frá einu konungsríki til annars lýðs.

¹⁴Egli non permise che alcuno li opprimesse; anzi, castigò dei re per amor loro

¹⁴Hann leið engum að kúga þá og hegndi konungum þeirra vegna.

¹⁵dicendo: Non toccate i miei unti, e non fate alcun male ai miei profeti.

¹⁵,,Snertið eigi við mínum smurðu og gjörið eigi spámönnum mínum mein.``

¹⁶Poi chiamò la fame sul paese, e fece mancar del tutto il sostegno del pane.

¹⁶Þá er hann kallaði hallæri yfir landið, braut í sundur hverja stoð brauðsins,

¹⁷Mandò dinanzi a loro un uomo. Giuseppe fu venduto come schiavo.

¹⁷þá sendi hann mann á undan þeim, Jósef var seldur sem þræll.

¹⁸I suoi piedi furon serrati nei ceppi, ei fu messo in catene di ferro,

¹⁸Þeir þjáðu fætur hans með fjötrum, hann var lagður í járn,

¹⁹fino al tempo che avvenne quello che avea detto, e la parola dell’Eterno, nella prova, gli rese giustizia.

¹⁹allt þar til er orð hans rættust, og orð Drottins létu hann standast raunina.

²⁰Il re mandò a farlo sciogliere, il dominatore di popoli lo mise in libertà;

²⁰Konungur sendi boð og lét hann lausan, drottnari þjóðanna leysti fjötra hans.

²¹lo costituì signore della sua casa e governatore di tutti i suoi beni

²¹Hann gjörði hann að herra yfir húsi sínu og að drottnara yfir öllum eigum sínum,

²²per incatenare i principi a suo talento, e insegnare ai suoi anziani la sapienza.

²²að hann gæti fjötrað höfðingja eftir vild og kennt öldungum hans speki.

²³Allora Israele venne in Egitto, e Giacobbe soggiornò nel paese di Cham.

²³Síðan kom Ísrael til Egyptalands, Jakob var gestur í landi Kams.

²⁴Iddio fece moltiplicar grandemente il suo popolo, e lo rese più potente dei suoi avversari.

²⁴Og Guð gjörði lýð sinn mjög mannmargan og lét þá verða fleiri en fjendur þeirra.

²⁵Poi voltò il cuor loro perché odiassero il suo popolo, e macchinassero frodi contro i suoi servitori.

²⁵Hann sneri hjörtum Egypta til haturs við lýð sinn, til lævísi við þjóna sína.

²⁶Egli mandò Mosè, suo servitore, e Aaronne, che aveva eletto.

²⁶Hann sendi Móse, þjón sinn, og Aron, er hann hafði útvalið,

²⁷Essi compiron fra loro i miracoli da lui ordinati, fecero dei prodigi nella terra di Cham.

²⁷hann gjörði tákn sín á þeim og undur í landi Kams.

²⁸Mandò le tenebre e fece oscurar l’aria, eppure non osservarono le sue parole.

²⁸Hann sendi sorta og myrkvaði landið, en þeir gáfu orðum hans engan gaum,

²⁹Cangiò le acque loro in sangue, e fece morire i loro pesci.

²⁹hann breytti vötnum þeirra í blóð og lét fiska þeirra deyja,

³⁰La loro terra brulicò di rane, fin nelle camere dei loro re.

³⁰land þeirra varð kvikt af froskum, alla leið inn í svefnherbergi konungs,

³¹Egli parlò, e vennero mosche velenose e zanzare in tutto il loro territorio.

³¹hann bauð, þá komu flugur, mývargur um öll héruð þeirra,

³²Dette loro grandine invece di pioggia, fiamme di fuoco sul loro paese.

³²hann gaf þeim hagl fyrir regn, bálandi eld í land þeirra,

³³Percosse le loro vigne e i loro fichi e fracassò gli alberi del loro territorio.

³³hann laust vínvið þeirra og fíkjutré og braut sundur trén í héruðum þeirra,

³⁴Egli parlò e vennero le locuste e i bruchi senza numero,

³⁴hann bauð, þá kom jarðvargur og óteljandi engisprettur,

³⁵che divorarono tutta l’erba nel loro paese e mangiarono il frutto della loro terra.

³⁵sem átu upp allar jurtir í landi þeirra og átu upp ávöxtinn af jörð þeirra,

³⁶Poi percosse tutti i primogeniti nel loro paese, le primizie d’ogni loro forza.

³⁶hann laust alla frumburði í landi þeirra, frumgróða alls styrkleiks þeirra.

³⁷E fece uscire gli Israeliti con argento ed oro, e non vi fu alcuno, fra le sue tribù, che fosse fiacco.

³⁷Síðan leiddi hann þá út með silfri og gulli, enginn hrasaði af kynkvíslum hans.

³⁸L’Egitto si rallegrò della loro partenza, poiché la paura d’essi era caduta su loro.

³⁸Egyptaland gladdist yfir burtför þeirra, því að ótti við þá var fallinn yfir þá.

³⁹Egli distese una nuvola per ripararli, e accese un fuoco per rischiararli di notte.

³⁹Hann breiddi út ský sem hlíf og eld til þess að lýsa um nætur.

⁴⁰A loro richiesta fece venire delle quaglie, e li saziò col pane del cielo.

⁴⁰Þeir báðu, þá lét hann lynghæns koma og mettaði þá með himnabrauði.

⁴¹Egli aprì la roccia e ne scaturirono acque; esse corsero per luoghi aridi, come un fiume.

⁴¹Hann opnaði klett, svo að vatn vall upp, rann sem fljót um eyðimörkina.

⁴²Poiché egli si ricordò della sua parola santa e d’Abrahamo, suo servitore;

⁴²Hann minntist síns heilaga heits við Abraham þjón sinn

⁴³e trasse fuori il suo popolo con allegrezza, e i suoi eletti con giubilo.

⁴³og leiddi lýð sinn út með gleði, sína útvöldu með fögnuði.

⁴⁴E dette loro i paesi delle nazioni, ed essi presero possesso della fatica dei popoli,

⁴⁴Og hann gaf þeim lönd þjóðanna, það sem þjóðirnar höfðu aflað með striti, fengu þeir til eignar,til þess að þeir skyldu halda lög hans og varðveita lögmál hans. Halelúja.

⁴⁵perché osservassero i suoi statuti e ubbidissero alle sue leggi. Alleluia.

⁴⁵til þess að þeir skyldu halda lög hans og varðveita lögmál hans. Halelúja.