1Venite, cantiamo con giubilo all’Eterno, mandiamo grida di gioia alla ròcca della nostra salvezza!
1Komið, fögnum fyrir Drottni, látum gleðióp gjalla fyrir kletti hjálpræðis vors.
2Presentiamoci a lui con lodi, celebriamolo con salmi!
2Komum með lofsöng fyrir auglit hans, syngjum gleðiljóð fyrir honum.
3Poiché l’Eterno è un Dio grande, e un gran Re sopra tutti gli dèi.
3Því að Drottinn er mikill Guð og mikill konungur yfir öllum guðum.
4Nelle sue mani stanno le profondità della terra, e le altezze de’ monti son sue.
4Í hans hendi eru jarðardjúpin, og fjallatindarnir heyra honum til.
5Suo è il mare, perch’egli l’ha fatto, e le sue mani han formato la terra asciutta.
5Hans er hafið, hann hefir skapað það, og hendur hans mynduðu þurrlendið.
6Venite, adoriamo e inchiniamoci, inginocchiamoci davanti all’Eterno che ci ha fatti!
6Komið, föllum fram og krjúpum niður, beygjum kné vor fyrir Drottni, skapara vorum,
7Poich’egli è il nostro Dio, e noi siamo il popolo ch’egli pasce, e il gregge che la sua mano conduce.
7því að hann er vor Guð, og vér erum gæslulýður hans og hjörð sú, er hann leiðir. Ó að þér í dag vilduð heyra raust hans!
8Oggi, se udite la sua voce, non indurate il vostro cuore come a Meriba, come nel giorno di Massa nel deserto,
8Herðið eigi hjörtu yðar eins og hjá Meríba, eins og daginn við Massa í eyðimörkinni,
9quando i vostri padri mi tentarono, mi provarono e videro l’opera mia.
9þegar feður yðar freistuðu mín, reyndu mig, þótt þeir sæju verk mín.
10Quarant’anni ebbi in disgusto quella generazione, e dissi: E’ un popolo sviato di cuore, e non han conosciuto le mie vie.
10Í fjörutíu ár hafði ég viðbjóð á þessari kynslóð, og ég sagði: ,,Þeir eru andlega villtur lýður og þekkja ekki vegu mína.``Þess vegna sór ég í reiði minni: ,,Þeir skulu eigi ganga inn til hvíldar minnar.``
11Perciò giurai nell’ira mia: Non entreranno nel mio riposo!
11Þess vegna sór ég í reiði minni: ,,Þeir skulu eigi ganga inn til hvíldar minnar.``