¹Ecco, l’occhio mio tutto questo l’ha veduto; l’orecchio mio l’ha udito e l’ha inteso.

¹"Ja, tërë këtë syri im e pa dhe veshi im e dëgjoi dhe e kuptoi.

²Quel che sapete voi lo so pur io, non vi sono punto inferiore.

²Atë që ju dini e di edhe unë; nuk vij pas jush.

³Ma io vorrei parlare con l’Onnipotente, avrei caro di ragionar con Dio;

³Por do të dëshiroja të flas me të Plotfuqishmin, do të më pëlqente të diskutoja me Perëndinë;

⁴giacché voi siete de’ fabbri di menzogne, siete tutti quanti de’ medici da nulla.

⁴sepse ju jeni trillues gënjeshtrash, jeni të gjithë mjekë pa asnjë vlerë.

⁵Oh se serbaste il silenzio! esso vi conterebbe come sapienza.

⁵Oh, sikur të heshtnit fare, kjo do të ishte dituria juaj.

⁶Ascoltate, vi prego, quel che ho da rimproverarvi; state attenti alle ragioni delle mie labbra!

⁶Dëgjoni tani mbrojtjen time dhe vini re deklaratat e buzëve të mia.

⁷Volete dunque difendere Iddio parlando iniquamente? sostener la sua causa con parole di frode?

⁷A doni vallë të flisni në mënyrë të mbrapshtë në mbrotje të Perëndisë dhe të flisni në favor të tij me mashtrime?

⁸Volete aver riguardo alla sua persona? e costituirvi gli avvocati di Dio?

⁸A doni të përdorni anësi me të ose të mbroni një kauzë të Perëndisë?

⁹Sarà egli un bene per voi quando vi scruterà a fondo? credete ingannarlo come s’inganna un uomo?

⁹Do të ishte më mirë për ju që ai t'ju hetonte, apo talleni me të ashtu si talleni me një njeri?

¹⁰Certo egli vi riprenderà severamente se nel vostro segreto avete dei riguardi personali.

¹⁰Me siguri ai do t'ju qortojë, në rast se fshehurazi veproni me anësi.

¹¹La maestà sua non vi farà sgomenti? Il suo terrore non piomberà su di voi?

¹¹Madhëria e tij vallë a nuk do t'ju kallë frikë dhe tmerri i tij a nuk do të bjerë mbi ju?

¹²I vostri detti memorandi son massime di cenere; i vostri baluardi son baluardi d’argilla.

¹²Thëniet tuaja moralizuese janë proverba prej hiri, argumentet tuaja më të mira nuk janë veçse argumente prej argjila.

¹³Tacete! lasciatemi stare! voglio parlare io, e m’avvenga quello che può!

¹³Heshtni dhe më lini mua të flas, pastaj le të më ndodhë çfarë të dojë.

¹⁴Perché prenderei la mia carne coi denti? Metterò piuttosto la mia vita nelle mie mani.

¹⁴Pse duhet ta mbaj mishin tim me dhëmbët dhe ta vë jetën time në duart e mia?

¹⁵Ecco, egli m’ucciderà; non spero più nulla; ma io difenderò in faccia a lui la mia condotta!

¹⁵Ja, ai do të më vrasë, nuk kam më shpresë; sidoqoftë, do ta mbroj para tij qëndrimin tim.

¹⁶Anche questo servirà alla mia salvezza; poiché un empio non ardirebbe presentarsi a lui.

¹⁶Ai do të jetë edhe shpëtimi im, sepse një i pabesë nuk do të guxonte të paraqitej para tij.

¹⁷Ascoltate attentamente il mio discorso, porgete orecchio a quanto sto per dichiararvi.

¹⁷Dëgjoni me vëmendje fjalimin tim dhe deklaratat e mia me veshët tuaj.

¹⁸Ecco, io ho disposto ogni cosa per la causa; so che sarò riconosciuto giusto.

¹⁸Ja, unë e kam përgatitur kauzën time; e di që do të njihem si i drejtë.

¹⁹V’è qualcuno che voglia farmi opposizione? Se v’è io mi taccio e vo’ morire.

¹⁹Kush kërkon, pra, të hahet me mua? Sepse atëherë do të heshtja dhe do të vdisja.

²⁰Ma, o Dio, concedimi solo due cose, e non mi nasconderò dal tuo cospetto:

²⁰Vetëm mos bëj dy gjëra me mua, dhe nuk do t'i fshihem pranisë sate;

²¹ritirami d’addosso la tua mano, e fa’ che i tuoi terrori non mi spaventin più.

²¹largoje dorën nga unë dhe tmerri yt të mos më kallë më frikë.

²²Poi interpellami, ed io risponderò; o parlerò io, e tu replicherai.

²²Pastaj mund edhe të më thërrasësh edhe unë do të përgjigjem, ose do të flas unë, dhe ti do të përgjigjesh.

²³Quante sono le mie iniquità, quanti i miei peccati? Fammi conoscere la mia trasgressione, il mio peccato!

²³Sa janë fajet e mia dhe mëkatet e mia? Më bëj të ditur shkeljet e mia dhe mëkatin tim!

²⁴Perché nascondi il tuo volto, e mi tieni in conto di nemico?

²⁴Pse më fsheh fytyrën tënde dhe më konsideron si armikun tënd?

²⁵Vuoi tu atterrire una foglia portata via dal vento? Vuoi tu perseguitare una pagliuzza inaridita?

²⁵Mos do vallë të trembësh një gjethe të shtyrë sa andej dhe këndej dhe të ndjekësh ca kashtë të thatë?

²⁶tu che mi condanni a pene così amare, e mi fai espiare i falli della mia giovinezza,

²⁶Pse shkruan kundër meje gjëra të hidhura dhe bën që të rëndojë mbi mua trashëgimia e fajeve të rinisë sime?

²⁷tu che metti i miei piedi nei ceppi, che spii tutti i miei movimenti, e tracci una linea intorno alla pianta de’ miei piedi?

²⁷Ti i vë këmbët e mia në pranga dhe kqyr me kujdes rrugët e mia; ti vendos një cak për tabanin e këmbëve të mia,

²⁸Intanto questo mio corpo si disfa come legno tarlato, come un abito roso dalle tignuole.

²⁸Ndërkaq trupi im po shpërbëhet si një send i kalbur, si një rrobë që e ka grirë mola".