¹Allora Bildad di Suach rispose e disse:

¹Atëherë Bildadi nga Shuahu u përgjigj dhe tha:

²"Quando porrete fine alle parole? Fate senno, e poi parleremo.

²"Kur do t'u japësh fund fjalëve? Bëhu i zgjuar dhe pastaj flasim.

³Perché siamo considerati come bruti e perché siamo agli occhi vostri degli esseri impuri?

³Pse jemi konsideruar si kafshë dhe jemi konsideruar të përçmuar në sytë e tu?

⁴O tu, che nel tuo cruccio laceri te stesso, dovrà la terra, per cagion tua, essere abbandonata e la roccia esser rimossa dal suo luogo?

⁴Ti që ha veten nga zemërimi, a duhet të braktiset toka për shkakun tënd apo shkëmbi të luajë nga vendi i tij?

⁵Sì, la luce dell’empio si spegne, e la fiamma del suo fuoco non brilla.

⁵Po, drita e të keqit shuhet dhe flaka e zjarrit të tij nuk ndrit më.

⁶La luce si oscura nella sua tenda, e la lampada che gli sta sopra si spegne.

⁶Drita në çadrën e tij po meket dhe llamba e tij mbi të po shuhet.

⁷I passi che facea nella sua forza si raccorciano, e i suoi propri disegni lo menano a ruina.

⁷Hapat e tij të fuqishëm shkurtohen dhe vetë planet e tij po e çojnë në greminë.

⁸Poiché i suoi piedi lo traggon nel tranello, e va camminando sulle reti.

⁸Sepse këmbët e tij e shtyjnë në rrjetë dhe ai do të bjerë në ndonjë lak.

⁹Il laccio l’afferra pel tallone, e la trappola lo ghermisce.

⁹Një çark e kap nga thembra dhe një lak e mban fort.

¹⁰Sta nascosta in terra per lui un’insidia, e sul sentiero lo aspetta un agguato.

¹⁰Për të ka një lak të fshehur në tokë dhe një çark të vënë në shteg.

¹¹Paure lo atterriscono d’ogn’intorno, lo inseguono, gli stanno alle calcagna.

¹¹Gjëra të tmerrshme e trembin nga çdo anë dhe e ndjekin në çdo hap.

¹²La sua forza vien meno dalla fame, la calamità gli sta pronta al fianco.

¹²Forca e tij pakësohet për shkak të urisë dhe shkatërrimi është gati ta godasë anash.

¹³Gli divora a pezzo a pezzo la pelle, gli divora le membra il primogenito della morte.

¹³Gëlltit copa të lëkurës së tij; i parëlinduri i vdekjes gllabëron gjymtyrët e tij.

¹⁴Egli è strappato dalla sua tenda che credea sicura, e fatto scendere verso il re degli spaventi.

¹⁴Atë e rrëmbejnë nga çadra tij që e dinte të sigurt dhe e çojnë para mbretit të tmerrit.

¹⁵Nella sua tenda dimora chi non è de’ suoi, e la sua casa è cosparsa di zolfo.

¹⁵Në çadrën e tij banon ai që nuk është nga të vetët, dhe mbi shtëpinë e tij hedhin squfur.

¹⁶In basso s’inaridiscono le sue radici, in alto son tagliati i suoi rami.

¹⁶Rrënjët poshtë thahen dhe degët lart priten.

¹⁷La sua memoria scompare dal paese, più non s’ode il suo nome per le campagne.

¹⁷Kujtimi i tij zhduket nga toka dhe emri i tij nuk do të përmendet më nëpër rrugë.

¹⁸E’ cacciato dalla luce nelle tenebre, ed è bandito dal mondo.

¹⁸Ai shtyhet nga drita në terr dhe atë e përzënë nga bota.

¹⁹Non lascia tra il suo popolo né figli, né nipoti, nessun superstite dov’egli soggiornava.

¹⁹Nuk ka as bij, as pasardhës në popullin e tij dhe asnjë që të mbijetojë në banesën e tij.

²⁰Quei d’occidente son stupiti della sua sorte, e quei d’oriente ne son presi d’orrore.

²⁰Fundi i tij i lë të habitur ata që e kanë ndjekur dhe mbeten të tmerruar ata që e kanë pararendur.

²¹Certo son tali le dimore dei perversi e tale è il luogo di chi non conosce Iddio".

²¹Pikërisht kështu janë banesat e njerëzve të këqij, dhe ky është vendi i atij që nuk e njeh Perëndinë". Përgjigja e pestë e Jobit; ai e ndjen veten të përqeshur; gjithçka është kundër tij