¹Chiama pure! C’è forse chi ti risponda? E a qual dei santi vorrai tu rivolgerti?

¹"Bërtit, pra! A ka vallë ndonjë që të përgjigjet? Kujt prej shenjtorëve do t'i drejtohesh?

²No, il cruccio non uccide che l’insensato e l’irritazione non fa morir che lo stolto.

²Zemërimi në fakt e vret të pamendin dhe zilia e vret budallanë.

³Io ho veduto l’insensato prender radice, ma ben tosto ho dovuto maledirne la dimora.

³E kam parë të pamendin të lëshojë rrënjë, por shumë shpejt e mallkova banesën e tij.

⁴I suoi figli van privi di soccorso, sono oppressi alla porta, e non c’è chi li difenda.

⁴Bijtë e tij nuk kanë asnjë siguri, janë të shtypur te porta, dhe nuk ka njeri që t'i mbrojë.

⁵L’affamato gli divora la raccolta, gliela rapisce perfino di tra le spine; e l’assetato gli trangugia i beni.

⁵I urituri përpin të korrat e tij, ia merr edhe sikur të jenë midis gjembave, dhe një lak përpin pasurinë e tij.

⁶Ché la sventura non spunta dalla terra né il dolore germina dal suolo;

⁶Sepse shpirtligësia nuk del nga pluhuri dhe mundimi nuk mbin nga toka;

⁷ma l’uomo nasce per soffrire, come la favilla per volare in alto.

⁷por njeriu lind për të vuajtur, ashtu si shkëndija për t'u ngjitur lart.

⁸Io però vorrei cercar di Dio, e a Dio vorrei esporre la mia causa:

⁸Por unë do të kërkoja Perëndinë, dhe Perëndisë do t'i besoja çështjen time,

⁹a lui, che fa cose grandi, imperscrutabili, maraviglie senza numero;

⁹atij që bën gjëra të mëdha dhe që nuk mund të njihen; mrekulli të panumërta,

¹⁰che spande la pioggia sopra la terra e manda le acque sui campi;

¹⁰që i jep shiun tokës dhe dërgon ujin në fushat;

¹¹che innalza quelli ch’erano abbassati e pone in salvo gli afflitti in luogo elevato;

¹¹që ngre të varfrit dhe vë në siguri lart ata që vuajnë.

¹²che sventa i disegni degli astuti sicché le loro mani non giungono ad eseguirli;

¹²I bën të kota synimet e dinakëve, dhe kështu duart e tyre nuk mund të realizojnë planet e tyre;

¹³che prende gli abili nella loro astuzia, sì che il consiglio degli scaltri va in rovina.

¹³i merr të urtët në dredhinë e tyre, dhe kështu këshilla e të pandershmëve shpejt bëhet tym.

¹⁴Di giorno essi incorron nelle tenebre, in pien mezzodì brancolan come di notte;

¹⁴Gjatë ditës ata hasin në errësirë, bash në mesditë ecin me tahmin sikur të ishte natë;

¹⁵ma Iddio salva il meschino dalla spada della lor bocca, e il povero di man del potente.

¹⁵por Perëndia e shpëton nevojtarin nga shpata, nga goja e të fuqishmëve dhe nga duart e tyre.

¹⁶E così pel misero v’è speranza, mentre l’iniquità ha la bocca chiusa.

¹⁶Kështu ka shpresë për të mjerin, por padrejtësia ia mbyll gojën atij.

¹⁷Beato l’uomo che Dio castiga! E tu non isdegnar la correzione dell’Onnipotente;

¹⁷Ja, lum njeriu që Perëndia dënon; prandaj ti mos e përbuz ndëshkimin e të Plotfuqishmit;

¹⁸giacché egli fa la piaga, poi la fascia; egli ferisce, ma le sue mani guariscono.

¹⁸sepse ai e bën plagën, dhe pastaj e fashon, plagos, por duart e tij shërojnë.

¹⁹In sei distrette egli sarà il tuo liberatore e in sette il male non ti toccherà.

¹⁹Nga gjashtë fatkeqësi ai do të të çlirojë, po, në të shtatën e keqja nuk do të të prekë.

²⁰In tempo di carestia ti scamperà dalla morte, in tempo di guerra dai colpi della spada.

²⁰Në kohë zie do të të shpëtojë nga vdekja, në kohë lufte nga forca e shpatës.

²¹Sarai sottratto al flagello della lingua, non temerai quando verrà il disastro.

²¹Do t'i shpëtosh fshikullit të gjuhës, nuk do të trembesh kur të vijë shkatërrimi.

²²In mezzo al disastro e alla fame riderai, non paventerai le belve della terra;

²²Do të qeshësh me shkatërrimin dhe me zinë, dhe nuk do të kesh frikë nga bishat e dheut;

²³perché avrai per alleate le pietre del suolo, e gli animali de’ campi saran teco in pace.

²³sepse do të kesh një besëlidhje me gurët e dheut, dhe kafshët e fushave do të jenë në paqe me ty.

²⁴Saprai sicura la tua tenda; e, visitando i tuoi pascoli, vedrai che non ti manca nulla.

²⁴Do të dish që çadra jote është e siguruar; do të vizitosh kullotat e tua dhe do të shikosh që nuk mungon asgjë.

²⁵Saprai che la tua progenie moltiplica, che i tuoi rampolli crescono come l’erba de’ campi.

²⁵Do të kuptosh që pasardhësit e tu janë të shumtë dhe të vegjlit e tu si bari i fushave.

²⁶Scenderai maturo nella tomba, come la bica di mannelle che si ripone a suo tempo.

²⁶Do të zbresësh në varr në moshë të shkuar, ashtu si në stinën e vet mblidhet një tog duajsh.

²⁷Ecco quel che abbiam trovato, riflettendo. Così è. Tu ascolta, e fanne tuo pro".

²⁷Ja ç'kemi gjetur; kështu është. Dëgjoje dhe përfito".