1そこでナアマびとゾパルは答えて言った、
1Huan zophar Naamanmi in a dawnga, huchiin a chi a:
2「言葉が多ければ、答なしにすまされるだろうか。口の達者な人は義とされるだろうか。
2Thu tampite dawn louh ding ahia hia? huan mi houlimnaa dim siamtansak ding hia?
3あなたのむなしい言葉は人を沈黙させるだろうか。あなたがあざけるとき、人はあなたを恥じさせないだろうか。
3Na kisaktheihnaten mite daisak ding hia? huan na simmoh chiangin, kuamahin nang honzahlaksak lou ding uhia?
4あなたは言う、『わたしの教は正しい、わたしは神の目に潔い』と。
4Ka thuhilh a siangthoua, huan na mit uah ka siang hi, na chi ngala.
5どうぞ神が言葉を出し、あなたにむかってくちびるを開き、
5Himahleh Pathianin thugen maijen le jaw, nang demin a mukte hongleh;
6知恵の秘密をあなたに示されるように。神はさまざまの知識をもたれるからである。それであなたは知るがよい、神はあなたの罪よりも軽くあなたを罰せられることを。
6Huchin pilna thugukte nang a honensak dinga, a theihna ah thuah tampi ahi chih: huaijiakin na thulimlouhna gun sanga tawmjaw na lakah Pathianin nang a honphut chih theiin.
7あなたは神の深い事を窮めることができるか。全能者の限界を窮めることができるか。
7Zonin Pathian na mu thei diam; hoihkimna ah Thilbangkimhihthei na mu thei diam?
8それは天よりも高い、あなたは何をなしうるか。それは陰府よりも深い、あなたは何を知りうるか。
8Van bangin a sanga; bang na hih thei dia? Seol sangin a thuka; bang na thei thei dia?
9その量は地よりも長く、海よりも広い。
9Huaia tehna lei sangin a saujawa, tuipi sangin a zajaw hi.
10彼がもし行きめぐって人を捕え、さばきに召し集められるとき、だれが彼をはばむことができよう。
10Paisuak henla, man henla, huan vaihawmna ah sam leh, huchiin kuan amah a dal thei dia?
11彼は卑しい人間を知っておられるからだ。彼は不義を見る時、これに心をとめられぬであろうか。
11Aman lah mi bangmahloute a thei ngala: ngaihtuah kei mahleh, thu limlouhna leng a mu hi.
12しかし野ろばの子が人として生れるとき、愚かな者も悟りを得るであろう。
12Mihing theihsiamna beiin theihsiamna a nei ding, sabengtung nou mihinga a pian chiangin.
13もしあなたが心を正しくするならば、神に向かって手を伸べるであろう。
13Na lungtang na koih dika, amah lama na khutte na jak leh;
14もしあなたの手に不義があるなら、それを遠く去れ、あなたの天幕に悪を住まわせてはならない。
14Na khuta thulimlouhna a oma, gamlapia na koihkhiaka, gitlouhna na puanina na tensak kei leh;
15そうすれば、あなたは恥じることなく顔をあげることができ、堅く立って、恐れることはない。
15Huchiin gensiatna ding omlouin na mai na daksak taktak dinga; ahi, na kip dinga, na lau kei ding:
16あなたは苦しみを忘れ、あなたのこれを覚えることは、流れ去った水のようになる。
16Na haksatna na mangngilh ding jiakin; tui luang mangsa bangin na theigige ding hi:
17そしてあなたの命は真昼よりも光り輝き、たとい暗くても朝のようになる。
17Huan sunlai sangin na hinna a telzo dinga; khomial om mahleh, jingsang bang ahi ding hi.
18あなたは望みがあるゆえに安んじ、保護されて安らかにいこうことができる。
18Huan lametna a om jiakin, na kipta ding hi; ahi, amah tanchin na zong dinga, muangin na khawlta ding hi.
19あなたは伏してやすみ、あなたを恐れさせるものはない。多くの者はあなたの好意を求めるであろう。しかし悪しき者の目は衰える。彼らは逃げ場を失い、その望みは息の絶えるにひとしい」。
19Lup leng na lum lai dinga, huan kuamahin nang honlausak kei ding uhi; ahi, mi tampiin nang a honzong ding uhi.Himahleh gilou mitte a juausuak dinga, taina ding lampi a neikei ding ua, huan a lametna uh kha khah ahi ding hi.
20しかし悪しき者の目は衰える。彼らは逃げ場を失い、その望みは息の絶えるにひとしい」。
20Himahleh gilou mitte a juausuak dinga, taina ding lampi a neikei ding ua, huan a lametna uh kha khah ahi ding hi.