1そこでヨブは答えて言った、
1Huan Jobin a dawnga, hichiin a chi a:
2「わたしはこのような事を数多く聞いた。あなたがたは皆人を慰めようとして、かえって人を煩わす者だ。
2Huchibang thil tampi ka zata hi: lungmuanmi chimtakhuai ngen na hi uhi.
3むなしき言葉に、はてしがあろうか。あなたは何に激して答をするのか。
3Thu bangmahlouten tawp a nei ding uam? ahihkeileh dawng dinga nang honhihheh bang ahia?
4わたしもあなたがたのように語ることができる。もしあなたがたがわたしと代ったならば、わたしは言葉を練って、あなたがたを攻め、あなたがたに向かって頭を振ることができる。
4Nou bangin kei leng ka pai thei sam hi; na kha uh ka kha muna om hileh, noute dema thute kaikhawma, ka lu hon sinkhum thei ding hi vengin.
5また口をもって、あなたがたを強くし、くちびるの慰めをもって、あなたがたの苦しみを和らげることができる。
5Himahleh ka kamin nou kon hatsak dinga, ka muka muannain na lungkhamna uh kon nem ding.
6たといわたしは語っても、わたしの苦しみは和らげられない。たといわたしは忍んでも、どれほどそれがわたしを去るであろうか。
6Thu gen mahleng, ka dahna nepin a om keia: huan doh mahleng, hihnopin ka oma hia?
7まことに神は今わたしを疲れさせた。彼はわたしのやからをことごとく荒した。
7Himahleh a honchimtak saktaa: ka lawmte tengteng na hihgamta hi.
8彼はわたしを、しわ寄らせた。これがわたしに対する証拠である。またわたしのやせ衰えた姿が立って、わたしを攻め、わたしの顔にむかって証明する。
8Huan kip takin na honlena, huai tuh kei demna theihpihna ahi: huchiin ka gawnna kei demin a thoua, ka mai tangah a theisak hi.
9彼は怒ってわたしをかき裂き、わたしを憎み、わたしに向かって歯をかみ鳴らした。わたしの敵は目を鋭くして、わたしを攻める。
9A hehnain kei a honbot keka, a honsawi hi; a ha a hon gawi khuma: ka tungah ka galin a mit a tathiam hi.
10人々はわたしに向かって口を張り、侮ってわたしのほおを打ち、ともに集まってわたしを攻める。
10A kam uh lianpiin a honkat khum ua; simmoh takin biang ah a honbeng uh: kei dou dingin a kikai khawm ua.
11神はわたしをよこしまな者に渡し、悪人の手に投げいれられる。
11Pathianin pathianlimsakloute kiangah a honpe khiaa, migiloute khut ah a honpai khia hi.
12わたしは安らかであったのに、彼はわたしを切り裂き、首を捕えて、わたしを打ち砕き、わたしを立てて的とされた。
12Om nuamin ka om, huan a honkitam jaksaka; ahi, ka ngawngin a honmana, a honpai nen hi: a muitum dingin a hontung tou lai hi.
13その射手はわたしを囲む。彼は無慈悲にもわたしの腰を射通し、わたしの肝を地に流れ出させられる。
13A thalkapmiten ka kim ka velah a hon um ua, ka sisanguite a bottata, a hawi kei; leiah ka sinkha a sung khia hi.
14彼はわたしを打ち破って、破れに破れを加え、勇士のようにわたしに、はせかかられる。
14Siatna tungah siatnain a honsesaka; galhat bangin ka tungah a tai.
15わたしは荒布を膚に縫いつけ、わたしの角をちりに伏せた。
15Ka vun tungah saiip ka khuia, leivui ah ka kingata hi.
16わたしの顔は泣いて赤くなり、わたしのまぶたには深いやみがある。
16Kahnain ka mai a hoihta keia, ka mitvunte ah sihna limliap a om hi;
17しかし、わたしの手には暴虐がなく、わたしの祈は清い。
17Ka khut ah hiamgamna omkei mahleh, huan ka thumna siangthou mahleh.
18地よ、わたしの血をおおってくれるな。わたしの叫びに、休む所を得させるな。
18Aw lei, ka sisan khuh ken, huan ka kahnain khawlmun neikei hen.
19見よ、今でもわたしの証人は天にある。わたしのために保証してくれる者は高い所にある。
19Tu mahmahin, Ngaiin, a hontheihpih van ah a oma, kei hontheihpihpa tungsangah a om hi.
20わたしの友はわたしをあざける、しかしわたしの目は神に向かって涙を注ぐ。
20Ka lawmten honnuihsan ua, himahleh ka mitin Pathian lamah khituite a sungkhia hi;
21どうか彼が人のために神と弁論し、人とその友との間をさばいてくれるように。数年過ぎ去れば、わたしは帰らぬ旅路に行くであろう。
21Huchia Pathian laka mihing dikna a letkip theiha, a inveng laka mihing tapa dikna, a letkip theihna dingin:Kum tawm a hongtun chiangin lah ka kik nawn louhna ding lampi ah ka pai ta ding ahi ngala.
22数年過ぎ去れば、わたしは帰らぬ旅路に行くであろう。
22Kum tawm a hongtun chiangin lah ka kik nawn louhna ding lampi ah ka pai ta ding ahi ngala.