1そこでヨブは答えて言った、
1Huan Jobin a dawnga, hichiin a chi a:
2「あなたは力のない者をどれほど助けたかしれない。気力のない腕をどれほど救ったかしれない。
2Thilhihtheihna neilou amah bangchiin na panpihta a amai; hanta neilou ban bangchiin na hondamta a amai;
3知恵のない者をどれほど教えたかしれない。悟りをどれほど多く示したかしれない。
3Pilna neilou amah bangchin na thuhilha, huan nakpitaka theihna hoih na phuangkheta a;
4あなたはだれの助けによって言葉をだしたのか。あなたから出たのはだれの霊なのか。
4Kua kiangah ahia thute na genkhiak tak? Huan kua kha ahia nang akipan hongpai khia?
5亡霊は水およびその中に住むものの下に震う。
5Sisate tuite nuai leh huaia tengte nuaiah a ling uh.
6神の前では陰府も裸である。滅びの穴もおおい隠すものはない。
6A maah Seol vuaktangin a oma, huan Abaddon in kikhuhna a neikei hi.
7彼は北の天を空間に張り、地を何もない所に掛けられる。
7Aman mal mun awng tungah a phalh khia a, huan bang mahlou tungah lei a khai hi.
8彼は水を濃い雲の中に包まれるが、その下の雲は裂けない。
8A meipi sahin tuite a tuna; huan huaite nuaiah meipi a kikek kei hi.
9彼は月のおもてをおおい隠して、雲をその上にのべ、
9Khapi mai a khuha, a tungah a meipi a phalh hi.
10水のおもてに円を描いて、光とやみとの境とされた。
10Tuite tungah, khovak leh khomial kigitna ah, kawlmong a kaikual hi.
11彼が戒めると、天の柱は震い、かつ驚く。
11A salhna ah van khuamte a ling ua, lamdang a sa uh.
12彼はその力をもって海を静め、その知恵をもってラハブを打ち砕き、
12A thilhihtheihnain tuipi a khawlsaka, huan a theihsiamna in Rahab a sat.
13その息をもって天を晴れわたらせ、その手をもって逃げるへびを突き通される。見よ、これらはただ彼の道の端にすぎない。われわれが彼について聞く所はいかにかすかなささやきであろう。しかし、その力のとどろきに至っては、だれが悟ることができるか」。
13A huin vante bawlhoihin a oma; a khutin gulpi man-gang tailai a sun hi.Ngaiin, hiaite a thilhih mong lel ahi uh. Ngatchika a huau siausiau lel! A thilhihtheihna Vanging kua ahia theisiam ding?
14見よ、これらはただ彼の道の端にすぎない。われわれが彼について聞く所はいかにかすかなささやきであろう。しかし、その力のとどろきに至っては、だれが悟ることができるか」。
14Ngaiin, hiaite a thilhih mong lel ahi uh. Ngatchika a huau siausiau lel! A thilhihtheihna Vanging kua ahia theisiam ding?