1しかし今はわたしよりも年若い者が、かえってわたしをあざ笑う。彼らの父はわたしが卑しめて、群れの犬と一緒にさえしなかった者だ。
1Himahleh kei sanga naupang, a pate uh ka ganching uite toh koih dia ka sitten, kei nuihzabawlna in a hon zang uh.
2彼らの手の力からわたしは何を得るであろうか、彼らはその気力がすでに衰えた人々だ。
2A hi, a khutte uh hata, huaiin kei bang a honlohtak dia, huai a hatna uh beisaten?
3彼らは乏しさと激しい飢えとによって、かわいた荒れ地をかむ。
3Taksapna leh kialna in a tuikang ua; lei keu leh sia a kheuh uh,
4彼らは、ぜにあおいおよび灌木の葉を摘み、れだまの根をもって身を暖める。
4Pawna annteh a lou ua; huan loukha zungte a an uh ahi.
5彼らは人々の中から追いだされ、盗びとを追うように、人々は彼らを追い呼ばわる。
5Mite lak akipan hawl khiakin a om ua; guta nung bangin amau nungah a kikou ua.
6彼らは急流の谷間に住み、土の穴または岩の穴におり、
6Guama hengte ah a teng ngei ding ua, lei leh suangpi hawmte ah.
7灌木の中にいななき、いらくさの下に押し合う。
7Pawn lakah a ham ua; lahou nuaite ah a kise-khawm uh.
8彼らは愚かな者の子、また卑しい者の子であって、国から追いだされた者だ。
8Mihaite tate ahi ua, ahi, mi thulimloute tate; gama kipanin delhkhiak ahi uh
9それなのに、わたしは今彼らの歌となり、彼らの笑い草となった。
9Huan tuin kei a la uh ka honghia ahi, amaua dingin houlimna ka hi.
10彼らはわたしをいとい、遠くわたしをはなれ、わたしの顔につばきすることも、ためらわない。
10A honkih ua, kei akipan a tuam din uh, ka maia chil siat a kidek kei uh.
11神がわたしの綱を解いて、わたしを卑しめられたので、彼らもわたしの前に慎みを捨てた。
11Pathianin lah Ka khau a khaha, a honhihgim hi, huan ka maah kamkaihna a khahkhia uh.
12このともがらはわたしの右に立ち上がり、わたしを追いのけ、わたしにむかって滅びの道を築く。
12Ka khut taklam pangah mipi thuzohlouhte a thou ua; ka khe a a nawlkhin ua, huchiin a siatna lampi uh ka maah a koih uh.
13彼らはわたしの道をこわし、わたしの災を促す。これをさし止める者はない。
13Ka lampi a hihsia ua, ka tuahsiatna a zong ua, kuaman a kham kei uh.
14彼らは広い破れ口からはいるように進みきたり、破壊の中をおし寄せる。
14Awng zapia paisuak bangin a hong ua: siatna lakah ka tungah a kikhuk uh.
15恐ろしい事はわたしに臨み、わたしの誉は風のように吹き払われ、わたしの繁栄は雲のように消えうせた。
15Launate ka tungah a hei ua, huih bangin ka minphatna a delhmang uh; huan meipi bangin ka hauhna a paimang hi.
16今は、わたしの魂はわたしの内にとけて流れ、悩みの日はわたしを捕えた。
16Huchiin tuin ka sungah ka kha buakkhiakin a om; gimthuakna niten kei a honman uh.
17夜はわたしの骨を激しく悩まし、わたしをかむ苦しみは、やむことがない。
17Janin ka guhte a sawi, huan kei honseuh natna ten khawl chih a neikei uh.
18それは暴力をもって、わたしの着物を捕え、はだ着のえりのように、わたしをしめつける。
18Ka natna hi hat mahmahna jiakin ka puansilh a nina: ka puannak ngawng bangin kei a honggak hi.
19神がわたしを泥の中に投げ入れられたので、わたしはちり灰のようになった。
19Buannawi ah a honpai luta, huan leivui leh meivu bang ka honghi hi.
20わたしがあなたにむかって呼ばわっても、あなたは答えられない。わたしが立っていても、あなたは顧みられない。
20Na kiangah ka kikoua, huan non dawng kei hi: Ka dinga, huan kei non en maimaha.
21あなたは変って、わたしに無情な者となり、み手の力をもってわたしを攻め悩まされる。
21Ka tunga khel dingin na kilumleta: na ban hatnain kei non sawi hi.
22あなたはわたしを揚げて風の上に乗せ、大風のうなり声の中に、もませられる。
22Huihah non domkang tou a, huai tungah na hontuang sak; huan huih ah non lumlet let hi.
23わたしは知っている、あなたはわたしを死に帰らせ、すべての生き物の集まる家に帰らせられることを。
23Sihna na hontun ding chih lah ka thei ngala, huan mihing tengteng adia sehsa in ah.
24さりながら荒塚の中にある者は、手を伸べないであろうか、災の中にある者は助けを呼び求めないであろうか。
24Hitamahleh siatnaa pukgawp miin a ban jak lou ding hia? Ahihkeileh a tuahsiatna ah panpihna ngenin kikou lou ding hia?
25わたしは苦しい日を送る者のために泣かなかったか。わたしの魂は貧しい人のために悲しまなかったか。
25Buainaa om adingin ka kap kei maw? Tasamte adingin ka kha a dah kei maw?
26しかしわたしが幸を望んだのに災が来た。光を待ち望んだのにやみが来た。
26Hoih ka ngak chiangin, hoihlou a hongpaia; khovak ka ngak chiangin, khomial a hongpai.
27わたしのはらわたは沸きかえって、静まらない。悩みの日がわたしに近づいた。
27Ka lungtang a buai, khawl a mu ngei kei; gimthuakna nite ka tungah a hongtung.
28わたしは日の光によらずに黒くなって歩き、公会の中に立って助けを呼び求める。
28Hihvoma omin ka vialvak, himahleh ni hihvom hilou-in; khawmpi ah ka dinga panpih deihin ka kikou hi.
29わたしは山犬の兄弟となり、だちょうの友となった。
29Sehalte unaupa ka hia, vakengsangte lawm ka hi hi.
30わたしの皮膚は黒くなって、はげ落ち、わたしの骨は熱さによって燃え、わたしの琴は悲しみの音となり、わたしの笛は泣く者の声となった。
30Ka vun a voma, kei akipan a pilh uh, huan kholumin ka guhte a kang hi.Huaijiakin ka kaihging sunna a suaka, ka mutging mikapte aw.
31わたしの琴は悲しみの音となり、わたしの笛は泣く者の声となった。
31Huaijiakin ka kaihging sunna a suaka, ka mutging mikapte aw.