1これがためにわが心もまたわななき、その所からとび離れる。
1Hiaiah leng ka lungtang a linga, a mun akipan suanin a om hi.
2聞け、神の声のとどろきを、またその口から出るささやきを。
2A awging leh a kam akipana ging paikhia nouten ngaikhia un.
3彼はこれを天が下に放ち、その光を地のすみずみまで至らせられる。
3Van pumpi nuaiah huai tuh a sawlkhiaa, huan a khophia lei tawpnate tannin.
4その後、声とどろき、彼はそのいかめしい声をもって鳴り渡られる。その声の聞える時、彼はいなずまを引きとめられない。
4Huai zohin aw a kikoua; a lalna awin vanpi a gingsaka: huan a aw jaka a om chiangin amau a len kei.
5神はその驚くべき声をもって鳴り渡り、われわれの悟りえない大いなる事を行われる。
5Pathianin a awin lamdangtakin vanpi a gingsaka; I theih theihlouh, thil thupite a hih jel hi.
6彼は雪に向かって『地に降れ』と命じ、夕立ちおよび雨に向かって『強く降れ』と命じられる。
6Aman lah vuk kiangah, Lei ah kiain, a chi ngala; huchi mahbangin vuah malphin kiangah leng.
7彼はすべての人の手を封じられる。これはすべての人にみわざを知らせるためである。
7Mi chiteng khut a tuambita; huchia a bawlsa mite tengtengin huai a theihtheihna ding un.
8その時、獣は穴に入り、そのほらにとどまる。
8Huailaiin gamsate a mun uah a lut ua, huan a kuate uah a om nilouh uh.
9つむじ風はそのへやから、寒さは北風から来る。
9Simlam dantan akipan huihpi a honga: mallam akipan khovot.
10神のいぶきによって氷が張り、広々とした水は凍る。
10Pathian huin tuikhal piak ahi: huan tuite nakna hihhaksatin a om.
11彼は濃い雲に水気を負わせ、雲はそのいなずまを散らす。
11A hi, meipi nawnna a posaka; a khophia meipi a phalhsak hi:
12これは彼の導きによってめぐる。彼の命じるところをことごとく世界のおもてに行うためである。
12Huan amah piin a kivial heihei ua, tentheihna khovel maikaih tunga amaute thu a piak peuhmah a hihna ding un: S
13神がこれらをこさせるのは、懲しめのため、あるいはその地のため、あるいはいつくしみのためである。
13Bawlhoihna ding hiam, a gam ading hiam, ahihkeileh chitna ding hiama, a hon paisakna ah.
14ヨブよ、これを聞け、立って神のくすしきみわざを考えよ。
14Hiai ngaikhiain, Aw Job: Ding kinken inla, Pathian thilhih lamdangte ngaihtuah in.
15あなたは知っているか、神がいかにこれらに命じて、その雲の光を輝かされるかを。
15Amaute tunga Pathianin a thupiak a koiha, a meipi khophia a tansak dan na thei hia?
16あなたは知っているか、雲のつりあいと、知識の全き者のくすしきみわざを。
16Meipite kibukdiknate, amah theihna hoihkim thilhih lamdangte na thei hia?
17南風によって地が穏やかになる時、あなたの着物が熱くなることを。
17Sim huih jiaka lei a daih sisip laia, na puansilhte a lum dan?
18あなたは鋳た鏡のように堅い大空を、彼のように張ることができるか。
18Amah toh van, suntawm limlang banga khauh, na phalh thei hia?
19われわれが彼に言うべき事をわれわれに教えよ、われわれは暗くて、言葉をつらねることはできない。
19A kianga ka gen ding uh hon sinsak in; mialna jiakin lah ka thugen ding uh ka gelkhol theikei ua.
20わたしは語ることがあると彼に告げることができようか、人は滅ぼされることを望むであろうか。
20Thu ka gen ding chih amah hilh ding a diam? ahihkeileh mihingin valh khita om ut ding a diam?
21光が空に輝いているとき、風過ぎて空を清めると、人々はその光を見ることができない。
21Huchiin miten vantea om vak khovak a mu kei ua: himahleh huih a nunga, amaute a hihsiang hi.
22北から黄金のような輝きがでてくる。神には恐るべき威光がある。
22Mal akipanin dangkaenga thupi a hongpaia: Pathianin lalna kihtakhuai a tungah a nei hi.
23全能者は――われわれはこれを見いだすことができない。彼は力と公義とにすぐれ、正義に満ちて、これを曲げることはない。それゆえ、人々は彼を恐れる。彼はみずから賢いと思う者を顧みられない」。
23Thil bangkim hihthei thu ahihleh, mu theikei hang: thilhihtheihna ah a thupi pet mah hi: Huan vaihawmna leh dikna hauhna ah gim a thuaksak kei ding hi.Huaijiakin miten amah a lau ua: lungtanga pil kuamahmah a limsak kei hi.
24それゆえ、人々は彼を恐れる。彼はみずから賢いと思う者を顧みられない」。
24Huaijiakin miten amah a lau ua: lungtanga pil kuamahmah a limsak kei hi.