1Ma yella yiwen deg-wen yebɣa ad iccetki ɣef gma-s, amek ara iṛuḥ a t-icaṛeɛ zdat wid ur numin ara s Lmasiḥ, mačči zdat wid yumnen am nețța ?
1Våger nogen av eder, når han har sak mot sin næste, da å søke dom hos de urettferdige og ikke hos de hellige?
2Eɛni ur teẓrim ara d wid yumnen s Lmasiḥ ara iḥasben at ddunit ? Ma yella ihi d kunwi ara iḥasben at ddunit, amek ur tețțizmirem ara aț-țefrum timsalin timecṭuḥin ?
2Eller vet I ikke at de hellige skal dømme verden? og dersom verden blir dømt ved eder, er I da uverdige til å dømme i de ringeste saker?
3Ur teẓrim ara belli a nḥaseb lmalayekkat ? Anda ara d-banent temsalin n ddunit-agi !
3Vet I ikke at vi skal dømme engler? hvor meget mere da i timelige ting!
4Ma d kunwi m'ara yili lxilaf gar-awen, tețṛuḥum ɣer wid ur numin ara s Lmasiḥ iwakken ad frun tilufa-nwen !
4Når I da har saker om timelige ting, så setter I dem til dommere som ikke aktes for noget i menigheten!
5Ur tețneḥcamem ara ! Eɛni ulac ula d yiwen n wergaz ifehmen gar awen, i gzemren ad ifru timsalin ger watmaten ?
5Til skam for eder sier jeg det. Så finnes det da ikke nogen vis mann iblandt eder, ikke en eneste én, som kan skille tretten for sin bror?
6Meɛna kunwi atan wa yețcetki ɣef wa, yerna ɣer wid ur numin ara s Lmasiḥ !
6men bror fører sak mot bror, og det for vantros domstol!
7Ihi amennuɣ i d-yețțilin gar awen, ițbeggin-ed lɛib-nwen. Acuɣeṛ ur tṣebbṛem ara axiṛ ad iɛeddi fell-awen lbaṭel, acuɣeṛ ur tețțaǧǧam ara iman-nwen aț-țețțuɛerrim ?
7Det er jo i det hele allerede et tap for eder at I har saker mot hverandre. Hvorfor lider I ikke heller urett? hvorfor tåler I ikke heller skade?
8Meɛna d kunwi i d imesbaṭliyen, tețɛerrim wiyaḍ ɣas akken d atmaten-nwen !
8Men I gjør urett og skade, og det mot brødre!
9Eɛni ur teẓrim ara belli wid ixeddmen lbaṭel ur keččmen ara ɣer tgelda n Sidi Ṛebbi ? Ur țɣuṛṛut ara iman-nwen axaṭer kra n win yețɛicin di leḥṛam neɣ wid iɛebbden lmeṣnuɛat, wid ixeddmen zzna, at leɛṛuṛ,
9Eller vet I ikke at de som gjør urett, ikke skal arve Guds rike? Far ikke vill! Hverken horkarler eller avgudsdyrkere eller ekteskapsbrytere eller bløtaktige eller de som synder mot naturen,
10wid yețțakren, wid itețțen ayla n medden, wid ireggmen, ixeddaɛen akk-d isekṛanen, ur keččmen ara tagelda n Sidi Ṛebbi.
10eller tyver eller havesyke eller drankere eller baktalere eller røvere skal arve Guds rike.
11Akka i llan yakan kra deg-wen uqbel ad amnen. Meɛna ddnub-nwen yurad, tețwaxtaṛem iwakken aț-țilim d ayla n Sidi Ṛebbi, tuɣalem d iḥeqqiyen zdat Ṛebbi s yisem n Ssid-nneɣ Ɛisa Lmasiḥ akk-d Ṛṛuḥ iqedsen n Sidi Ṛebbi, Illu-nneɣ.
11Og således var det med somme av eder; men I har latt eder avtvette, I er blitt helliget, I er blitt rettferdiggjort i den Herre Jesu navn og i vår Guds Ånd.
12Kra deg-wen qqaṛen : « Ɣuṛ-i kullec d leḥlal », meɛna mačči d kullec i kkun-inefɛen ; zemreɣ a d-iniɣ : kullec d leḥlal ɣuṛ-i, meɛna ur țțaǧaɣ ara lḥaǧa a yi-temlek.
12Jeg har lov til alt - men ikke alt gagner; jeg har lov til alt - men jeg skal ikke la noget få makten over mig.
13Lqut yella-d i wɛebbuḍ, aɛebbuḍ yella-d i lqut ; a d-yas wass i deg ara ten-yessenger Sidi Ṛebbi i sin. Meɛna lǧețța ur d-tețwaxleq ara i yir tikli, tețwaxleq-ed iwakken aț-țqeddec ɣef Sidi Ṛebbi i ț-isedduyen.
13Maten er for buken, og buken for maten; og Gud skal gjøre ende på dem begge. Men legemet er ikke for hor, men for Herren, og Herren for legemet;
14Sidi Ṛebbi i d-yessekren Sidna Ɛisa si ger lmegtin, a ɣ-d-isseḥyu ula d nukni s tezmert-is.
14og Gud har opvakt Herren og skal også opvekke oss ved sin kraft.
15Ur teẓrim ara belli lǧețțat-nwen d lemfaṣel n Lmasiḥ ? Eɛni zemreɣ a d-ddmeɣ lemfaṣel n Lmasiḥ iwakken a ten-erreɣ d lemfaṣel n tmeṭṭut ixeddmen asekkak yeɛni zzna ? Ur zmireɣ ara !
15Vet I ikke at eders legemer er Kristi lemmer? skal jeg da ta Kristi lemmer og gjøre dem til en skjøges lemmer? Langt derifra!
16Ur teẓrim ara belli win ara yeznun nețța akk-d yir tameṭṭut ad yuɣal yid-es d yiwen ? Akken yura di tira iqedsen : Di sin ad uɣalen d yiwet n lǧețța.
16Eller vet I ikke at den som holder sig til skjøgen, er ett legeme med henne? For det er sagt: De to skal være ett kjød.
17Akka daɣen win ara iḥemmlen Lmasiḥ ad yili yid-es s yiwen n Ṛṛuḥ.
17Men den som holder sig til Herren, er én ånd med ham.
18Xḍut i yir tikli ! Kra n ddnub i gezmer a t-ixdem wemdan ițɣimi beṛṛa n lǧețța-s, ma d win ara ixedmen zzna yessewsex lǧețța-s.
18Fly hor! Enhver synd som et menneske kan gjøre, er utenfor legemet; men den som driver hor, synder mot sitt eget legeme.
19Ur teẓrim ara daɣen belli Ṛṛuḥ iqedsen yezdeɣ di lǧețțat-nwen ? Ṛṛuḥ-nni i wen-d-ițțunefken s ɣuṛ Sidi Ṛebbi ? Ur teẓrim ara belli ur tețțalasem ara deg yiman-nwen ?
19Eller vet I ikke at eders legeme er et tempel for den Hellige Ånd, som bor i eder, og som I har fra Gud, og at I ikke hører eder selv til?
20Axaṭer yella win i kkun-id-ifdan s wazal d ameqqran, ɣlayen. Ɛuzzet ihi Sidi Ṛebbi di lǧețțat-nwen.
20for I er dyrt kjøpt. Ær da Gud i eders legeme!