Kabyle: New Testament

Turkish

Matthew

19

1Mi gekfa lewṣayat-agi, Sidna Ɛisa iṛuḥ si tmurt n Jlili ɣer tmurt n Yahuda ɣer leǧwahi n wasif n Urdun.
1İsa konuşmasını bitirdikten sonra Celileden ayrılıp Yahudiyenin Şeria Irmağının karşı yakasındaki topraklarına geçti.
2Aṭas n lɣaci i t-iḍefṛen ɣer dinna, dɣa yesseḥla wid akk ihelken.
2Büyük halk toplulukları da Onun ardından gitti. Hasta olanları orada iyileştirdi.
3Kra ifariziyen qeṛṛben-d ɣuṛ-es iwakken a t-jeṛben, nnan-as : Eɛni ccariɛa-nneɣ tsumeḥ-as i wergaz ad yebru i tmeṭṭut-is ɣef yal sebba yellan ?
3İsanın yanına gelen bazı Ferisiler, Onu denemek amacıyla şunu sordular: ‹‹Bir adamın, herhangi bir nedenle karısını boşaması Kutsal Yasaya uygun mudur?››
4Yerra-yasen : Ur teɣṛim ara ayen i d-teqqaṛ ccariɛa : di tazwara Sidi Ṛebbi ixleq-ed argaz ț-țmeṭṭut,
4İsa şu karşılığı verdi: ‹‹Kutsal Yazıları okumadınız mı? Yaradan başlangıçtan ‹İnsanları erkek ve dişi olarak yarattı› ve şöyle dedi: ‹Bu nedenle adam annesini babasını bırakıp karısına bağlanacak, ikisi tek beden olacak.›
5yenna-d : AArgaz ad yeǧǧ baba-s d yemma-s, iiwakken ad iɛic nețța ț-țmeṭṭut-is, ddɣa di sin yid-sen, ad uɣalen d yiwen.
6Şöyle ki, onlar artık iki değil, tek bedendir. O halde Tanrının birleştirdiğini, insan ayırmasın.››
6S wakka ur llin ara d sin, meɛna uɣalen d yiwen. Ur as-ilaq ara ihi i wemdan ad ifṛeq ayen yesdukkel Sidi Ṛebbi !
7Ferisiler İsaya, ‹‹Öyleyse›› dediler, ‹‹Musa neden erkeğin boşanma belgesi verip karısını boşayabileceğini söyledi?››
7Nnan-as : Acuɣeṛ ihi Sidna Musa yeǧǧa yaɣ-d lqanun belli m'ara yebru wergaz i tmeṭṭut-is, a s-yefk lkaɣeḍ n berru ?
8İsa onlara, ‹‹İnatçı olduğunuz için Musa karılarınızı boşamanıza izin verdi›› dedi. ‹‹Başlangıçta bu böyle değildi.
8Sidna Ɛisa yerra-yasen : Ɣef ddemma n wulawen-nwen yeqquṛen i wen-iserreḥ nnbi Musa aț-țebrum i tilawin-nwen. Meɛna di tazwara mačči akka i gella lḥal.
9Ben size şunu söyleyeyim, karısını fuhuştan başka bir nedenle boşayıp başkasıyla evlenen, zina etmiş olur. Boşanan kadınla evlenen de zina etmiş olur.››
9Ma d nekk a wen-d-iniɣ : kra n win ara yebrun i tmeṭṭut-is yili ur tezni ara, iwakken ad yaɣ tayeḍ, d nețța i geznan !
10Öğrenciler İsaya, ‹‹Eğer erkekle karısı arasındaki ilişki buysa, hiç evlenmemek daha iyi!›› dediler.
10Inelmaden nnan-as : Ma yella akka i d lḥala n wergaz ɣer tmeṭṭut, ulac lfayda di zzwaǧ !
11İsa onlara, ‹‹Herkes bu sözü kabul edemez, ancak Tanrının güç verdiği kişiler kabul edebilir›› dedi.
11Sidna Ɛisa yerra-yasen : Mačči d imdanen meṛṛa i gzemren ad qeblen aselmed agi lameɛna anagar wid iwumi i d-ifka Sidi Ṛebbi lefhama i gzemren ad qeblen annect-agi.
12‹‹Çünkü kimisi doğuştan hadımdır, kimisi insanlar tarafından hadım edilir, kimisi de Göklerin Egemenliği uğruna kendini hadım sayar. Bunu kabul edebilen etsin!››
12Aṭas n sebbat i gqeḍɛen zzwaǧ i wemdan. Llan wid i d-ilulen si tɛebbuṭ n yemma-tsen ur sɛin ara ddunit, wiyaḍ d imdanen i sen-ț-ikksen. LLlan daɣen wid iḥeṛmen iman-nsen ɣef zwaǧ, ɣef ddemma n tgelda n igenwan. Win i gzemren ad ifhem aselmed agi a t-yefhem !
13O sırada bazıları küçük çocukları İsanın yanına getirdiler; ellerini onların üzerine koyup dua etmesini istediler. Öğrenciler onları azarlayınca İsa, ‹‹Bırakın çocukları›› dedi. ‹‹Bana gelmelerine engel olmayın! Çünkü Göklerin Egemenliği böylelerinindir.››
13Kra yemdanen țawin-d i Sidna Ɛisa arrac imecṭuḥen iwakken ad issers afus-is fell-asen a ten-ibarek, meɛna inelmaden-is țțaran-ten.
15Ellerini onların üzerine koyduktan sonra oradan ayrıldı.
14Sidna Ɛisa yenna-yasen : Anfet-asen i warrac a d-asen ɣuṛ-i, ur sen-qeṭṭɛet ara abrid, axaṭer tagelda n igenwan thegga i nutni akk-d wid yellan am nutni !
16Adamın biri İsaya gelip, ‹‹Öğretmenim, sonsuz yaşama kavuşmak için nasıl bir iyilik yapmalıyım?›› diye sordu.
15Yessers afus-is fell-asen, iburek iten, dɣa iṛuḥ syenna.
17İsa, ‹‹Bana neden iyilik hakkında soru soruyorsun?›› dedi. ‹‹İyi olan yalnız biri var. Yaşama kavuşmak istiyorsan, Onun buyruklarını yerine getir.››
16Imiren yiwen wergaz iqeṛṛeb-ed ɣer Sidna Ɛisa, yenna-yas : A Sidi, d acu i yi-ilaqen a t xedmeɣ n wayen yelhan iwakken ad sɛuɣ tudert n dayem ?
18‹‹Hangi buyrukları?›› diye sordu adam. İsa şu karşılığı verdi: ‹‹ ‹Adam öldürmeyeceksin, zina etmeyeceksin, çalmayacaksın, yalan yere tanıklık etmeyeceksin, annene babana saygı göstereceksin› ve ‹Komşunu kendin gibi seveceksin.› ››
17Sidna Ɛisa yerra-yas : Acuɣeṛ i yi-testeqsayeḍ ɣef wayen yelhan ? AAnagar yiwen i gelhan ! Ma tebɣiḍ aț-țesɛuḍ tudert-agi, xdem lumuṛat yellan di ccariɛa. YYerra-yas-ed weqcic-nni : Anwi i d lumuṛat ara tebɛeɣ ?
20Genç adam, ‹‹Bunların hepsini yerine getirdim›› dedi, ‹‹Daha ne eksiğim var?››
18Sidna Ɛisa yerra-yas : Ur tneqqeḍ ara tamgeṛṭ, ur tzennuḍ ara, ur tețțcehhideḍ ara s ẓẓur, ur tețțakkṛreḍ ara,
21İsa ona, ‹‹Eğer eksiksiz olmak istiyorsan, git, varını yoğunu sat, parasını yoksullara ver; böylece göklerde hazinen olur. Sonra gel, beni izle›› dedi.
19qadeṛ baba-k d yemma-k, tḥemmleḍ lɣiṛ-ik am yiman-ik !
22Genç adam bu sözleri işitince üzüntü içinde oradan uzaklaştı. Çünkü çok malı vardı.
20Aqcic-nni yerra-yas-ed : Ayagi akk xedmeɣ-t, d acu i yi-ixuṣṣen ?
23İsa öğrencilerine, ‹‹Size doğrusunu söyleyeyim›› dedi, ‹‹Zengin kişi Göklerin Egemenliğine zor girecek.
21Sidna Ɛisa yenna-yas : Ma tebɣiḍ ihi aț-țkemleḍ deg webrid n Sidi Ṛebbi , ṛuḥ, zzenz akk ayen i tesɛiḍ, tefkeḍ idrimen-nni i yimeɣban, s wakka aț-țesɛuḍ agerruj deg igenwan ! Imiren as-ed, aț-țedduḍ yid-i.
24Yine şunu söyleyeyim ki, devenin iğne deliğinden geçmesi, zenginin Tanrı Egemenliğine girmesinden daha kolaydır.››
22Mi gesla i yimeslayen-agi, ilemẓi-nni yeḥzen aṭas dɣa iṛuḥ, axaṭer d ameṛkanti ameqqran i gella.
25Bunu işiten öğrenciler büsbütün şaşırdılar, ‹‹Öyleyse kim kurtulabilir?›› diye sordular.
23Sidna Ɛisa yenna i inelmaden-is : A wen-iniɣ s tideț : iwɛeṛ aṭas i umeṛkanti ad ikcem ɣer tgelda n igenwan !
26İsa onlara bakarak, ‹‹İnsanlar için bu imkânsız, ama Tanrı için her şey mümkündür›› dedi.
24A wen-iniɣ daɣen : ma yella iwɛeṛ i welɣem ad iɛeddi di tiṭ n tissegnit, iwɛeṛ akteṛ i umeṛkanti ad ikcem ɣer tgelda n igenwan !
27Bunun üzerine Petrus Ona, ‹‹Bak›› dedi, ‹‹Biz her şeyi bırakıp senin ardından geldik, kazancımız ne olacak?››
25Mi slan i imeslayen-agi, inelmaden-is dehcen aṭas, nnan-as : Anwa i gzemren ad ițțusellek ihi ?
28İsa onlara, ‹‹Size doğrusunu söyleyeyim›› dedi, ‹‹Her şey yenilendiğinde, İnsanoğlu görkemli tahtına oturduğunda, siz, evet ardımdan gelen sizler, on iki tahta oturup İsrailin on iki oymağını yargılayacaksınız.
26Dɣa Sidna Ɛisa imuqel-iten, yenna : Imdanen s yiman-nsen ur zmiren ara, meɛna Sidi Ṛebbi yezmer i kullec.
29Benim adım uğruna evlerini, kardeşlerini, anne ya da babasını, çocuklarını ya da topraklarını bırakan herkes, bunların yüz katını elde edecek ve sonsuz yaşamı miras alacak.
27Buṭrus inṭeq, yenna-yas : Aql-aɣ nukkni neǧǧa kullec iwakken a k-netbeɛ, d acu ara yedṛun yid-nneɣ ?
30Ne var ki, birincilerin birçoğu sonuncu, sonuncuların birçoğu da birinci olacak.››
28Sidna Ɛisa yerra-yasen : A wen-iniɣ s tideț, asm'ara d-ḥyun lmegtin ɣer ddunit tajḍiṭ, asm'ara yeqqim Mmi-s n bunadem ɣef wukersi n lḥekma di lɛaḍima-s, ula d kunwi yeddan yid-i, aț-țeqqimem di tnac yid-wen ɣef yikersiyen n lḥekma iwakken aț-țḥasbem tnac n leɛṛac n wat Isṛail.
29Yerna, kra win ara yeǧǧen ɣef ddemma n yisem-iw axxam-is neɣ atmaten-is, yessetma-s neɣ baba-s, yemma-s, arraw-is neɣ tiferkiwin-is, ad as-d-yețțunefk akteṛ n wayen yeǧǧa, yerna a t-id-tṣaḥ tudert n dayem.
30Aṭas seg wid yellan d imezwura ad uɣalen d ineggura, aṭas daɣen seg wid yellan d ineggura ad uɣalen d imezwura.