¹—¿Ani li cak rakß li yô chak chi châlc Bosra li cuan aran Edom? ¿Ani li cßajoß xchßinaßusal li rakß li yô chak chi châlc riqßuin xcuanquil ut xlokßal? Lâin li Kâcuaß li ninâtinac saß tîquilal ut nim incuanquil chi coloc.

¹Hvem er han som kommer fra Edom, i røde klær fra Bosra, så prektig i sin klædning, kneisende i sin store kraft? - Det er jeg, jeg som taler rettferdighet, som er mektig til å frelse.

²¿Cßaßut nak cak lâ cuakß? Chanchan li ac xatyatzßoc chak uvas riqßuin lâ cuok.

²Hvorfor er din klædning så rød, og dine klær lik hans som treder vinpersen?

³Chanchan yatzßoc uvas yôquin xban nak xinyekßiheb saß cuok li xicß nequeßiloc cue ut mâ ani xtenkßan cue. Cßajoß lin joskßil. Joßcan nak xinyekßiheb saß cuok li xicß nequeßiloc cue toj retal xinsach ruheb. Ut lix quiqßueleb xnakß chiru li cuakß. X-osoß li cuakß saß lix quiqßueleb.

³Persekaret har jeg trådt, jeg alene, og av folkene var ingen med mig: så trådte jeg på dem i min vrede og trampet dem sønder i min harme; da sprøitet deres blod på mine klær, og hele min klædning fikk jeg tilsølt.

⁴Xcuulac xcutanquil nak tinqßue rêkaj li rahobtesînc li queßxbânu reheb lin tenamit. Xcuulac xkßehil nak tincoleb lin tenamit saß rukßeb li xicß nequeßiloc reheb.

⁴For hevnens dag var i mitt hjerte, og mitt gjenløsnings-år var kommet;

⁵Quicuil nak mâ ani natenkßan cue. Quisach inchßôl nak mâ jun xtenkßan cue. Xban nak yô injoskßil, xincacuubresi inchßôl ut yal injunes xinnumta saß xbêneb.

⁵og jeg så mig om, men det var ingen som hjalp; jeg undret mig, men det var ingen som støttet mig; da hjalp min arm mig, og min harme støttet mig,

⁶Xban nak yô injoskßil, xinsacheb ru li tenamit, li xicß nequeßiloc cue. Xhoyeß lix quiqßueleb saß chßochß nak xeßosoß, chan li Dios.

⁶og jeg trådte ned folkeslag i min vrede og gjorde dem drukne* i min harme, og jeg lot deres blod rinne ned på jorden. / {* JES 19, 14; 24, 20. JER 48, 26.}

⁷Lâin tinye resil li rusilal li Dios li nacuan chi junelic. Tinbicha lix lokßal xban li cßaßru naxbânu. Quirosobtesiheb laj Israel xban nak junelic na-uxtânan u ut junelic narahoc.

⁷Herrens miskunnhet vil jeg forkynne, Herrens pris efter alt det Herren har gjort mot oss, og hans store godhet mot Israels hus, fordi han gjorde imot dem efter sin barmhjertighet og efter sin store miskunnhet.

⁸Li Kâcuaß quixye: —Aßaneb li cualal incßajol. Incßaß tineßxbalakßi, chan. Joßcan nak quixcoleb.

⁸Han sa: Ja, de er mitt folk, de er barn som ikke vil svike. Og han blev en frelser for dem.

⁹Quiyotßeß xchßôl li Kâcuaß xban li raylal li yôqueb chixcßulbal eb laj Israel. Ut lix takl, aßan li quicoloc reheb. Xban nak li Dios naxraheb ut naruxtâna ruheb, joßcan nak quixcoleb. Ut aßan qui-iloc chak reheb chalen chak najter.

⁹I all deres trengsel var det ingen trengsel, og hans åsyns engel frelste dem; i sin kjærlighet og sin store mildhet gjenløste han dem, og han tok dem op og bar dem alle den gamle tids dager.

¹⁰Usta quirosobtesiheb, abanan eb laj Israel queßxtzßektâna toj retal nak quirahoß xchßôl lix Santil Musikß. Joßcan nak li Kâcuaß quijoskßoß ut xicß chic queßileß xban. Ut quixqßueheb chi rahobtesîc.

¹⁰Men de, de var gjenstridige og gjorde hans Hellige Ånd sorg; da skiftet han hu og blev deres fiende, han selv stred imot dem.

¹¹Ut eb li tenamit queßjulticoß re chanru nak queßcuan junxil nak laj Moisés laj cßanjel chiru li Dios quicßamoc be chiruheb. Ut queßxye: —¿Ma mâcuaß ta biß li Dios li quitenkßan reheb li tenamit chi numecß jun pacßal li palau rochbeneb li nacßamoc be chiruheb? ¿Ma mâcuaß ta biß li Dios quicßamoc be chiruheb riqßuin lix Santil Musikß?

¹¹Da tenkte hans folk på de gamle dager, på Moses: Hvor er han som førte dem op av havet med sin hjords hyrde? Hvor er han som gav sin Hellige Ånd midt iblandt dem,

¹²¿Ma mâcuaß ta biß li Dios quitenkßan re laj Moisés chixbânunquil li sachba chßôlej riqßuin xnimal xcuanquil? ¿Ma mâcuaß ta biß li Dios li quijachoc ru li palau chiruheb li ralal xcßajol re nak tâqßuehekß xlokßal chi junelic?

¹²han som lot sin herlige arm gå frem ved Moses' høire side, som kløvde vannene for deres åsyn for å gjøre sig et evig navn,

¹³¿Ma mâcuaß ta biß li Dios li quiberesin reheb saß xchamal li palau? Queßnumeß jun pacßal ut incßaß queßxtich li rokeb. Chanchaneb li cacuây nak nanumeß saß li ru takßa.

¹³han som førte dem gjennem dypene som en hest gjennem ørkenen, så de ikke snublet?

¹⁴Ut lix musikß li Dios qui-iloc reheb. Chanchaneb li quetômk li yôqueb chi ichajibc saß li ru takßa. Quixberesiheb lix tenamit chi joßcan re nak tâqßuehekß xlokßal lix santil cßabaß.

¹⁴Likesom feet som går ned i dalen, førte Herrens Ånd dem til hvile; således ledet du ditt folk for å gjøre dig et herlig navn.

¹⁵At Kâcuaß, li cuancat saß li santil choxa, qßue chak retal li cßaßru yôco chixcßulbal toj saß li lokßlaj naßajej li cuancat cuiß. ¿Ma incßaß narahoß âchßôl chikilbal? ¿Cßaßut nak incßaß nacaqßue âchßôl chikatenkßanquil riqßuin lâ cuanquil? ¿Ma incßaß târûk tâcuuxtâna ku?

¹⁵Sku ned fra himmelen og se, fra din hellige og herlige bolig! Hvor er din nidkjærhet og ditt velde? Ditt hjertes medynk og din miskunnhet holder sig tilbake fra mig.

¹⁶At Kâcuaß, lâat li kayucuaß usta laj Abraham ut laj Israel (Jacob) incßaß queßxnau ku. Lâat li kayucuaß. Ut lâat laj Colol ke chalen chak najter.

¹⁶For du er vår far; Abraham vet jo ikke om oss, og Israel kjenner oss ikke; du Herre er vår far, vår gjenløser fra eldgammel tid er ditt navn.

¹⁷At Kâcuaß, ¿cßaßut nak nocoâcanab chixbânunquil li incßaß us? ¿Cßaßut nak xacacuubresi kachßôl re nak incßaß chic takaqßue âlokßal? Tatsukßîk ta cuißchic kiqßuin, at Kâcuaß, xban nak nacaraheb li nequeßcßanjelac châcuu. Tatsukßîk taxak kiqßuin saß xcßabaßeb lix têpaleb laj Israel.

¹⁷Hvorfor lar du oss fare vill fra dine veier, Herre? Hvorfor forherder du vårt hjerte, så det ikke frykter dig? Vend om for dine tjeneres skyld, for de stammers skyld som er din arv!

¹⁸Moco najt ta xeßcuan lâ santil tenamit saß lix naßajeb. Anakcuan eb li xicß nequeßiloc ke xeßxyekßi saß rokeb lâ santil templo.Chanchano jun li tenamit li mâ jun sut xataklan saß xbên. Chanchan li mâ jun sut xkacßabaßi lâ cßabaß.

¹⁸En liten stund har ditt hellige folk hatt landet i eie; våre motstandere har trådt ned din helligdom.

¹⁹Chanchano jun li tenamit li mâ jun sut xataklan saß xbên. Chanchan li mâ jun sut xkacßabaßi lâ cßabaß.

¹⁹Vi er blitt som de du aldri har hersket over, som de ditt navn ikke har vært nevnt over.