¹“Mano akys viską matė, ausys girdėjo ir suprato.

¹‹‹İşte, gözlerim her şeyi gördü,Kulağım duydu, anladı.

²Kiek jūs žinote, tiek ir aš žinau, aš nesu menkesnis už jus.

²Sizin bildiğinizi ben de biliyorum,Sizden aşağı kalmam.

³Norėčiau kalbėti su Visagaliu ir ginčytis su Dievu.

³Ama ben Her Şeye Gücü Yetenle konuşmak,Davamı Tanrıyla tartışmak istiyorum.

⁴Jūs esate melo kalviai, niekam tikę gydytojai.

⁴Sizlerse yalan düzüyorsunuz,Hepiniz değersiz hekimlersiniz.

⁵Jei jūs tylėtumėte, tuo parodytumėte savo išmintį.

⁵Keşke büsbütün sussanız!Sizin için bilgelik olurdu bu.

⁶Pasiklausykite mano svarstymų, įsidėmėkite mano kalbą.

⁶Şimdi davamı dinleyin,Yakınmama kulak verin.

⁷Ar kalbėsite nedorai už Dievą ir sakysite melą už Jį?

⁷Tanrı adına haksızlık mı edeceksiniz?Onun adına yalan mı söyleyeceksiniz?

⁸Ar, būdami šališki, norite Dievą ginti?

⁸Onun tarafını mı tutacaksınız?Tanrının davasını mı savunacaksınız?

⁹Ar bus gerai, kai Jis jus ištirs? Ar pasijuoksite iš Dievo kaip iš žmogaus?

⁹Sizi sorguya çekerse, iyi mi olur?İnsanları aldattığınız gibi Onu da mı aldatacaksınız?

¹⁰Jis jus tikrai sudraus, jei būsite užslėpę šališkumą.

¹⁰Gizlice Onun tarafını tutarsanız,Kuşkusuz sizi azarlar.

¹¹Ar Jo didybė jūsų negąsdins? Ar Jo baimė neapims jūsų?

¹¹Onun görkemi sizi yıldırmaz mı?Dehşeti üzerinize düşmez mi?

¹²Jūsų kalbos tarsi pelenai, o jūsų kūnai kaip molis.

¹²Anlattıklarınız kül kadar değersizdir,Savunduklarınızsa çamurdan farksız.

¹³Nutilkite ir leiskite man kalbėti, kas man bebūtų.

¹³‹‹Susun, bırakın ben konuşayım,Başıma ne gelirse gelsin.

¹⁴Kam aš draskau dantimis savo kūną ir nešioju savo sielą savo rankose?

¹⁴Hayatım tehlikeye girecekse girsin,Canım zora düşecekse düşsün.

¹⁵Jei Jis mane ir nužudys, aš Juo pasitikėsiu ir išlaikysiu savo kelius Jo akivaizdoje.

¹⁵Beni öldürecek, umudum kalmadıfç,Hiç olmazsa yürüdüğüm yolun doğruluğunu yüzüne karşı savunayım. bile Ona güvenim sarsılmaz.››

¹⁶Jis bus mano išgelbėjimas, nes veidmainis nepasirodys Dievo akivaizdoje.

¹⁶Aslında bu benim kurtuluşum olacak,Çünkü tanrısız bir adam Onun karşısına çıkamaz.

¹⁷Atidžiai klausykite mano kalbos ir savo ausimis išgirskite mano pasiteisinimą.

¹⁷Sözlerimi iyi dinleyin,Kulaklarınızdan çıkmasın söyleyeceklerim.

¹⁸Štai aš iškėliau savo bylą, nes žinau, kad būsiu išteisintas.

¹⁸İşte davamı hazırladım,Haklı çıkacağımı biliyorum.

¹⁹Kas galėtų mane kaltinti? Jei aš nutilčiau, atiduočiau savo dvasią.

¹⁹Kim suçlayacak beni?Biri varsa susar, son soluğumu veririm.

²⁰Nedaryk man dviejų dalykų, tada nesislėpsiu nuo Tavęs:

²⁰‹‹Yalnız şu iki şeyi lütfet, Tanrım,O zaman kendimi senden gizlemeyeceğim:

²¹atitrauk nuo manęs savo ranką ir negąsdink manęs.

²¹Elini üstümden çekVe dehşetinle beni yıldırma.

²²Tada Tu šauksi, ir aš atsiliepsiu; arba leisk man kalbėti ir atsakyk man.

²²Sonra beni çağır, yanıtlayayım,Ya da bırak ben konuşayım, sen yanıtla.

²³Kiek nusikaltimų ir nuodėmių padariau? Parodyk man mano kaltes ir nuodėmes.

²³Suçlarım, günahlarım ne kadar?Bana suçumu, günahımı göster.

²⁴Kodėl slepi savo veidą ir mane laikai priešu?

²⁴Niçin yüzünü gizliyorsun,Beni düşman gibi görüyorsun? çağrıştırıyor, bu yolla bir söz sanatı yapılmış.

²⁵Kodėl rodai savo jėgą prieš vėjo blaškomą lapą ir persekioji sausą šiaudą?

²⁵Rüzgarın sürüklediği yaprağa dönmüşüm,Beni mi korkutacaksın?Kuru samanı mı kovalayacaksın?

²⁶Tu rašai prieš mane karčius dalykus ir baudi už jaunystės nuodėmes;

²⁶Çünkü hakkımda acı şeyler yazıyor,Gençliğimde işlediğim günahları bana miras veriyorsun.

²⁷Tu įtveri mano kojas į šiekštą ir seki visus mano žingsnius ir takus.

²⁷Ayaklarımı tomruğa vuruyor,Yollarımı gözetliyor,İzimi sürüyorsun.

²⁸Esu sunaikintas kaip puvėsis, kaip drabužis, suėstas kandžių”.

²⁸‹‹Oysa insan telef olmuş, çürük bir şey,Güve yemiş giysi gibidir.