¹“Ar žinai kalnų ožių atsivedimo laiką? Ar stebėjai stirnų gimimą?

¹‹‹Dağ keçilerinin ne zaman doğurduğunu biliyor musun?Geyiklerin yavruladığı zamanı sen mi gözlüyorsun?

²Ar gali suskaičiuoti jų nėštumo mėnesius ir ar žinai laiką, kada jos atsives?

²Sen mi sayıyorsun doğuruncaya dek geçirdikleri ayları?Doğurdukları zamanı biliyor musun?

³Jos susiriečia, dejuoja ir atsiveda vaikų.

³Çöküp yavrularını doğurur,Kurtulurlar sancılarından.

⁴Jų jaunikliai, sustiprėję ir užaugę atvirame lauke, atsiskiria ir nebesugrįžta.

⁴Güçlenir, kırda büyür yavrular,Gider, bir daha dönmezler.

⁵Kas leido laukiniam asilui laisvai bėgioti ir kas atrišo jo pančius?

⁵‹‹Kim yaban eşeğini başı boş gönderdi,Kim bağlarını çözdü?

⁶Aš paskyriau jam namais tyrus, nederlingoje žemėje jį apgyvendinau.

⁶Yurt olarak ona bozkırı,Barınak olarak tuzlayı verdim.

⁷Jis juokiasi iš miesto spūsties, vežiko šauksmų negirdi.

⁷Kentteki kargaşaya güler o,Sürücünün bağırdığını duymaz.

⁸Aukštai kalnuose jis randa sau ganyklą, ieško žaliuojančių plotų.

⁸Otlamak için tepeleri dolaşır,Yeşillik arar.

⁹Ar stumbras tau tarnaus, ar jis stovės naktį prie tavo ėdžių?

⁹‹‹Yaban öküzü sana kulluk etmek ister mi?Geceyi senin yemliğinin yanında geçirir mi?

¹⁰Ar gali jį pakinkyti ir ar jis ars slėnį paskui tave?

¹⁰Sabanla yarık açsın diye ona bağ vurabilir misin?Arkanda, ovalarda tırmık çeker mi?

¹¹Ar pasitikėsi juo ir jo didele jėga? Ar paliksi jam savo darbą?

¹¹Çok güçlü diye ona bel bağlayabilir misin?Ağır işini ona bırakabilir misin?

¹²Ar tiki, kad jis suveš tavo pasėlius į klojimą?

¹²Ekinini getireceğine,Buğdayını harman yerinde toplayacağına güvenir misin?

¹³Ar tu davei povui gražius sparnus ir plunksnas bei sparnus stručiui?

¹³‹‹Devekuşunun kanatları sevinçle dalgalanır,Ama leyleğin kanatları ve tüyleriyle kıyaslanamaz.

¹⁴Jis pakasa žemėje savo kiaušinius ir smėlyje leidžia jiems šilti.

¹⁴Devekuşu yumurtalarını yere bırakır,Onları kumda ısıtır,

¹⁵Jis nesupranta, kad koja gali juos sutraiškyti ir laukinis žvėris sumindyti.

¹⁵Ayak altında ezilebileceklerini,Yabanıl hayvanlarca çiğnenebileceklerini düşünmez.

¹⁶Jis šiurkščiai elgiasi su savo vaikais, tarsi jie būtų svetimi; jis nebijo, kad darbuojasi veltui,

¹⁶Yavrularına sert davranır, kendinin değilmiş gibi,Çektiği zahmetin boşa gideceğine üzülmez.

¹⁷nes Dievas neapdovanojo jo išmintimi ir nedavė jam supratimo.

¹⁷Çünkü Tanrı ona bilgelik bağışlamamış,Anlayıştan pay vermemiştir.

¹⁸Jei jis pasikelia bėgti, pasijuokia iš žirgo ir raitelio.

¹⁸Yine de koşmak için kabarıncaAta ve binicisine güler.

¹⁹Ar tu suteikei žirgui stiprybės? Ar papuošei jo sprandą karčiais?

¹⁹‹‹Sen mi ata güç verdin,Dalgalanan yeleyi boynuna giydirdin?

²⁰Ar gali jį išgąsdinti kaip žiogą? Jo šnervių prunkštimas baisus.

²⁰Sen misin onu çekirge gibi sıçratan,Gururlu kişnemesiyle korku saçtıran?

²¹Jis kasa žemę ir džiaugiasi savo jėga, bėga prieš ginkluotų žmonių būrį.

²¹Ayakları toprağı şiddetle eşer,Gücünden ötürü sevinçle coşar,Savaşçının üstüne yürür.

²²Jis nepažįsta baimės ir nenusigąsta, jis nesitraukia nuo kardo.

²²Korkuya güler, hiçbir şeyden yılmaz,Kılıç önünde geri adım atmaz.

²³Jei žvanga strėlinės, žiba ietys ir skydai,

²³Ok kılıfı, parıldayan mızrak ve palaÜzerinde takırdar atın.

²⁴jis trypia ir kasa žemę, nerimsta gaudžiant trimitui.

²⁴Coşku ve heyecanla uzaklıkları yutar,Boru çalınca duramaz yerinde.

²⁵Trimitams pasigirdus, jis žvengia: Y-ha-ha! Jis iš tolo nujaučia kovą, girdi vado įsakymus ir kovos šauksmą.

²⁵Boru çaldıkça, ‹Hi!› diye kişner,Savaş kokusunu, komutanların gürleyen sesini,Savaş çığlıklarını uzaklardan duyar.

²⁶Ar tavo išmintimi pakyla sakalas, išskleidžia savo sparnus ir skrenda link pietų?

²⁶‹‹Atmaca senin bilgeliğinle mi süzülüyor,Kanatlarını güneye doğru açıyor?

²⁷Ar tavo įsakymu sklando erelis ir krauna savo lizdą aukštumose?

²⁷Kartal senin buyruğunla mı yükseliyor,Yuvasını yükseklere kuruyor?

²⁸Jis gyvena ant aukščiausios uolos neprieinamoje vietoje.

²⁸Uçurum kenarlarında konaklıyor,Sivri kayalar onun kalesi.

²⁹Iš ten jis dairosi grobio, jo akys pamato jį iš tolo.

²⁹Oradan gözetliyor yiyeceğini,Gözleri avını uzaktan seçiyor.

³⁰Jo jaunikliai geria kraują; kur yra žuvusių, ten ir jis”.

³⁰Onun yavruları kanla beslenir,Leşler neredeyse, o da oradadır.››