1Vaikai, klausykite tėvo pamokymo. Būkite atidūs, kad įgytumėte supratimo.
1Çocuklarım, babanızın uyarılarına kulak verin.Dikkat edin ki anlayışlı olasınız.
2Aš duodu jums gerą mokymą, neapleiskite mano įstatymo.
2Çünkü size iyi ders veriyorum,Ayrılmayın öğrettiğimden.
3Aš buvau tėvo sūnus, mylimas ir vienintelis savo motinos akyse.
3Ben bir çocukken babamın evinde,Annemin körpecik tek yavrusuyken,
4Jis mokė mane ir sakė: “Išlaikyk širdyje mano žodžius, laikykis mano įsakymų ir būsi gyvas.
4Babam bana şunu öğretti:‹‹Söylediklerime yürekten sarıl,Buyruklarımı yerine getir ki yaşayasın.
5Įsigyk išminties, įsigyk supratimo. Neužmiršk mano burnos žodžių ir nenukrypk nuo jų.
5Bilgeliği ve aklı sahiplen,Söylediklerimi unutma, onlardan sapma.
6Neapleisk išminties, ir ji globos tave; mylėk ją, ir ji saugos tave.
6Bilgelikten ayrılma, o seni korur.Sev onu, seni gözetir.
7Svarbiausia yra išmintis; įsigyk išmintį ir už visą savo turtą įsigyk supratimą.
7Bilgeliğe ilk adım onu sahiplenmektir.Bütün servetine mal olsa da akla sahip çık.
8Vertink ją, ir ji išaukštins tave. Apglėbk ją, ir ji suteiks tau garbę.
8Onu el üstünde tut, o da seni yüceltecek,Ona sarılırsan seni onurlandıracak.
9Ji vainikuos tavo galvą malone, duos tau šlovės karūną.
9Başına zarif bir çelenk,Görkemli bir taç giydirecektir.››
10Klausyk, mano sūnau, ir priimk mano žodžius, kad ilgai gyventum.
10Dinle oğlum, sözlerimi benimse ki,Uzasın ömrün.
11Aš nurodau tau išminties kelią, vedu tiesiais takais.
11Seni bilgelik yolunda eğitir,Doğru yollara yöneltirim.
12Kai jais eisi, tavo žingsniai nebus varžomi ir bėgdamas nesuklupsi.
12Ayakların takılmadan yürür,Sürçmeden koşarsın.
13Tvirtai laikykis pamokymo ir neapleisk jo; saugok jį, nes tai yra tavo gyvybė.
13Aldığın terbiyeye sarıl, bırakma,Onu uygula, çünkü odur yaşamın.
14Neik nedorėlių taku ir nevaikščiok piktųjų keliu.
14Kötülerin yoluna ayak basma,Yürüme alçakların yolunda,
15Venk jo ir nevaikščiok juo, pasitrauk nuo jo ir praeik pro šalį.
15O yoldan sakın, yakınından bile geçme,Yönünü değiştirip geç.
16Jie neužmiega, nepadarę pikto ir miegas iš jų atimamas, kol kam nors nepakenkia.
16Çünkü kötülük etmedikçe uyuyamaz onlar,Uykuları kaçar saptırmadıkça birilerini.
17Jie valgo nedorybės duoną ir geria smurto vyną.
17Yedikleri ekmek kötülük,İçtikleri şarap zorbalık ürünüdür.
18Teisiųjų takas yra kaip skaisti šviesa, kuri šviečia vis ryškiau iki tobulos dienos.
18Oysa doğruların yolu şafak ışığı gibidir,Giderek öğle güneşinin parlaklığına erişir.
19Nedorėlių kelias yra kaip tamsa, jie nežino, kur jie suklups.
19Kötülerin yoluysa zifiri karanlık gibidir,Neden tökezlediklerini bilmezler.
20Mano sūnau, atkreipk dėmesį į mano žodžius, palenk ausį mano pamokymams.
20Oğlum, sözlerime dikkat et,Dediklerime kulak ver.
21Teneatsitraukia jie nuo tavo akių, saugok juos širdies gilumoje.
21Aklından çıkmasın bunlar,Onları yüreğinde sakla.
22Jie yra gyvybė tiems, kurie juos randa, ir sveikata visam jų kūnui.
22Çünkü onları bulan için yaşam,Bedeni için şifadır bunlar.
23Saugok su visu stropumu savo širdį, nes iš jos teka gyvenimo versmė.
23Her şeyden önce de yüreğini koru,Çünkü yaşam ondan kaynaklanır.
24Atstumk nuo savęs nedorą burną, ir iškrypusios lūpos tebūna toli nuo tavęs.
24Yalan çıkmasın ağzından,Uzak tut dudaklarını sapık sözlerden.
25Tegul tavo akys žiūri tiesiai ir akių vokai tebūna nukreipti tiesiai prieš tave.
25Gözlerin hep ileriye baksın,Dosdoğru önüne!
26Apgalvok taką savo kojai, ir tegu tavo keliai būna įtvirtinti.
26Gideceğin yolu düzle,O zaman bütün işlerin sağlam olur.
27Nepasuk nei dešinėn, nei kairėn. Patrauk savo koją nuo pikto”.
27Sapma sağa sola,Ayağını kötülükten uzak tut.