¹Viešpatie, paklausyk teisiojo skundo, išgirsk mano šauksmą. Teišgirsta Tavo ausys maldą iš mano neklastingų lūpų.

¹Haklı davamı dinle, ya RAB,Feryadımı işit!Hilesiz dudaklardan çıkan duama kulak ver!

²Iš Tavęs teišeina man sprendimas, tegul Tavo akys mato teisybę.

²Haklı çıkar beni,Çünkü sen gerçeği görürsün.

³Tu ištyrei mano širdį, aplankei mane naktį, išbandei mane ir nieko neradai. Aš nusprendžiau nenusidėti savo burna.

³Yüreğimi yokladın,Gece denedin,Sınadın beni,Kötü bir şey bulmadın;Kararlıyım, ağzımdan kötü söz çıkmaz,

⁴Žmonių darbuose pagal Tavo lūpų žodžius aš saugojausi naikintojo takų.

⁴Başkalarının yaptıklarına gelince,Ben senin sözlerine uyarakŞiddet yollarından kaçındım.

⁵Palaikyk mane einantį Tavo takais, kad mano kojos nepaslystų.

⁵Sıkı adımlarla senin yollarını tuttum,Kaymadı ayaklarım.

⁶Šaukiausi Tavęs, nes Tu išklausysi mane, Dieve! Atkreipk į mane savo dėmesį, išgirsk mano kalbą.

⁶Sana yakarıyorum, ey Tanrı,Çünkü beni yanıtlarsın;Kulak ver bana, dinle söylediklerimi!

⁷Parodyk savo nuostabų gailestingumą, Tu, kuris savo dešine gelbsti nuo priešų Tavimi pasitikinčius.

⁷Göster harika sevgini,Ey sana sığınanları saldırganlardan sağ eliyle kurtaran!

⁸Saugok mane kaip savo akies vyzdį, savo sparnų šešėlyje slėpk mane

⁸Koru beni gözbebeği gibi;Kanatlarının gölgesine gizle

⁹nuo prispaudėjų, nuo mano mirtinų priešų, kurie supa mane.

⁹Kötülerin saldırısından,Çevremi saran ölümcül düşmanlarımdan.

¹⁰Užsidarę savo taukuose, jie kalba išdidžiai savo lūpomis.

¹⁰Yürekleri yağ bağlamış,Ağızları büyük laflar ediyor.

¹¹Kur tik einame, jie supa mus, įbedę akis stebi ir rengiasi žemėn parblokšti

¹¹İzimi buldular, üzerime geliyorlar,Yere vurmak için gözetliyorlar.

¹²kaip liūtas, tykantis grobio, kaip liūto jauniklis, kuris tupi lindynėje.

¹²Tıpkı parçalamak için sabırsızlanan bir aslan,Pusuya yatan genç bir aslan gibi.

¹³Kelkis, Viešpatie, juos pasitik ir partrenk; išlaisvink savo kardu mano sielą iš nedorėlių,

¹³Kalk, ya RAB, kes önlerini, eğ başlarını!Kılıcınla kurtar canımı kötülerden,

¹⁴iš žmonių­savo ranka, Viešpatie; iš pasaulio žmonių, kurių dalis šiame gyvenime, kurie pripildo savo pilvus Tavo gėrybėmis, jų vaikai sočiai privalgo, perteklių palikdami saviesiems vaikams.

¹⁴Elinle bu insanlardan, ya RAB,Yaşam payı bu dünyada olan insanlardan.Varsın karınları vereceğin cezalara doysun,Çocukları da yiyip doysun,Artanı torunlarına kalsın!

¹⁵O aš Tavo veidą regėsiu savo teisume, pabudęs pasisotinsiu Tavo regėjimu.

¹⁵Ama ben doğruluk sayesinde yüzünü göreceğim senin,Uyanınca suretini görmeye doyacağım.