¹Kodėl pagonys siaučia ir tautos tuščias užmačias rezga?

¹Nedir uluslar arasındaki bu kargaşa,Neden boş düzenler kurar bu halklar?

²Sukyla žemės karaliai, valdovai sąmokslus rengia prieš Viešpatį ir Jo pateptąjį.

²Dünyanın kralları saf bağlıyor,Hükümdarlar birleşiyorRABbe ve meshettiği krala karşı.

³Jie sako: “Sutraukykime jų pančius, nusimeskime jų virves”.

³‹‹Koparalım onların kayışlarını›› diyorlar,‹‹Atalım üzerimizden bağlarını.››

⁴Tas, kuris danguje sėdi, juoksis, Viešpats tyčiosis iš jų.

⁴Göklerde oturan Rab gülüyor,Onlarla eğleniyor.

⁵Tada Jis rūsčiai prabils ir išgąsdins juos savo įniršiu:

⁵Sonra öfkeyle uyarıyor onları,Gazabıyla dehşete düşürüyor

⁶“Aš pastačiau savo karalių Sione, savo šventajame kalne”.

⁶Ve, ‹‹Ben kralımıKutsal dağım Siyona oturttum›› diyor.

⁷Aš paskelbsiu nutarimą, kurį Viešpats man pasakė: “Tu­mano Sūnus, šiandien Tave pagimdžiau.

⁷RABbin bildirisini ilan edeceğim:Bana, ‹‹Sen benim oğlumsun›› dedi,‹‹Bugün ben sana baba oldum.

⁸Prašyk, ir duosiu Tau paveldėti pagonis, pavesiu Tau visus žemės pakraščius,

⁸Dile benden, miras olarak sana ulusları,Mülk olarak yeryüzünün dört bucağını vereyim.

⁹geležine lazda juos tramdysi, kaip molio indus juos daužysi”.

⁹Demir çomakla kıracaksın onları,Çömlek gibi parçalayacaksın.›› ‹‹Güdeceksin››.

¹⁰Taigi dabar, karaliai, būkite išmintingi, pasimokykite, žemės teisėjai.

¹⁰Ey krallar, akıllı olun!Ey dünya önderleri, ders alın!

¹¹Tarnaukite Viešpačiui su baime, džiaukitės drebėdami.

¹¹RABbe korkuyla hizmet edin,Titreyerek sevinin.

¹²Bučiuokite Sūnų, kad Jis nerūstautų ir nežūtumėte kelyje, Jo rūstybei staiga užsidegus. Palaiminti visi, kurie Juo pasitiki.

¹²Oğulu öpün ki öfkelenmesin,Yoksa izlediğiniz yolda mahvolursunuz.Çünkü öfkesi bir anda alevleniverir.Ne mutlu O'na sığınanlara!