1Viešpatie, apgink mano bylą nuo tų, kurie mane kaltina; kovok su tais, kurie kovoja prieš mane!
1Ya RAB, benimle uğraşanlarla sen uğraş,Benimle savaşanlarla sen savaş!
2Paimk mažąjį ir didįjį skydą ir man padėk!
2Al küçük kalkanla büyük kalkanı,Yardımıma koş!
3Ištrauk ietį ir atsistok prieš mano persekiotojus. Tark mano sielai: “Aš tavo išgelbėjimas”.
3Kaldır mızrağını, kargını beni kovalayanlara,‹‹Seni ben kurtarırım›› de bana!
4Tebūna sugėdinti ir pažeminti, kurie kėsinasi į mano gyvybę. Tesitraukia atgal suglumę, kurie nori man pakenkti.
4Canıma kastedenler utanıp rezil olsun!Utançla geri çekilsin bana kötülük düşünenler!
5Tebūna jie kaip pelai prieš vėją, Viešpaties angelui papūtus.
5Rüzgarın sürüklediği saman çöpüne dönsünler,RABbin meleği artlarına düşsün!
6Tebūna jų kelias tamsus ir slidus ir Viešpaties angelas juos tepersekioja.
6Karanlık ve kaygan olsun yolları,RABbin meleği kovalasın onları!
7Be priežasties jie slaptai man spendė pinkles, iškasė duobę mano sielai.
7Madem neden yokken bana gizli ağlar kurdular,Nedensiz çukur kazdılar,
8Tegul jie netikėtai žūva, tegul jie patys įkliūva į paspęstas pinkles, teįkrinta į pražūtį.
8Başlarına habersiz felaket gelsin,Gizledikleri ağa kendileri tutulsun,Felakete uğrasınlar.
9Mano siela džiaugsis Viešpačiu, džiūgaus dėl Jo pagalbos.
9O zaman RABde sevinç bulacağım,Beni kurtardığı için coşacağım.
10Visi mano kaulai šauks: “Viešpatie, kas yra Tau lygus? Kas išlaisvina silpnąjį iš stipresnio už jį, vargšą iš plėšiko?”
10Bütün varlığımla şöyle diyeceğim:‹‹Senin gibisi var mı, ya RAB,Mazlumu zorbanın elinden,Mazlumu ve yoksulu soyguncudan kurtaran?››
11Pakilo klastingi liudytojai, kaltino mane tuo, kuo aš nenusikaltau.
11Kötü niyetli tanıklar türüyor,Bilmediğim konuları soruyorlar.
12Jie atlygino man piktu už gera, apiplėšdami mano sielą.
12İyiliğime karşı kötülük ediyor,Yalnızlığa itiyorlar beni.
13Jiems sergant, ašutine vilkėjau; žeminau savo sielą pasninku, palenkęs galvą meldžiausi.
13Oysa onlar hastalanınca ben çula sarınır,Oruç tutup alçakgönüllü olurdum.Duam yanıtsız kalınca,Bir dost, bir kardeş yitirmiş gibi dolaşırdım.Kederden belim bükülürdü,Annesi için yas tutan biri gibi.
14Elgiausi, lyg jie būtų man draugai ar broliai. Vaikščiojau nusiminęs, tartum gedėdamas motinos.
15Ama ben sendeleyince toplanıp sevindiler,Toplandı bana karşı tanımadığım alçaklar,Durmadan didiklediler beni.
15Bet kai aš susvyravau, jie džiaugėsi ir susibūrė prieš mane; puolėjai susibūrė prieš mane man nežinant ir drasko mane be paliovos.
16Tanrıtanımaz, alaycı soytarılar gibi,Diş gıcırdattılar bana.
16Veidmainiškai tyčiojasi iš manęs, griežia dantimis prieš mane.
17Ne zamana dek seyirci kalacaksın, ya Rab?Kurtar canımı bunların saldırısından,Hayatımı bu genç aslanlardan!
17Viešpatie, ar ilgai dar žiūrėsi? Išgelbėk mano sielą nuo pražūties, mano vienintelę nuo riaumojančių liūtų.
18Büyük toplantıda sana şükürler sunacağım,Kalabalığın ortasında sana övgüler dizeceğim.
18Tau dėkosiu dideliame susirinkime, girsiu Tave minioje.
19Sevinmesin boş yere bana düşman olanlar,Göz kırpmasınlar birbirlerineNedensiz benden nefret edenler.
19Tegul nesidžiaugia be pagrindo mano priešai, tenemirksi akimis tie, kurie nekenčia manęs be priežasties.
20Çünkü barış sözünü etmez onlar,Kurnazca düzen kurarlar ülkenin sakin insanlarına.
20Jie nekalba apie taiką. Jie kuria klastingus planus prieš krašto taikiuosius.
21Beni suçlamak için ağızlarını ardına kadar açtılar:‹‹Oh! Oh!›› diyorlar, ‹‹İşte kendi gözümüzle gördük yaptıklarını!››
21Jie išsižioję rėkia: “Taip, taip, mes matėme tai savo akimis!”
22Olup biteni sen de gördün, ya RAB, sessiz kalma,Ya Rab, benden uzak durma!
22Viešpatie, Tu tai mateinetylėk! Viešpatie, nebūk toli nuo manęs!
23Uyan, kalk savun beni,Uğraş hakkım için, ey Tanrım ve Rabbim!
23Sujudėk, pakilk ginti mano bylą, mano Viešpatie ir mano Dieve.
24Adaletin uyarınca haklı çıkar beni, ya RAB, Tanrım benim!Gülmesinler halime!
24Viešpatie, mano Dieve, teisk mane, vadovaudamasis savo teisumu, neleisk jiems džiaugtis dėl manęs.
25Demesinler içlerinden:‹‹Oh! İşte buydu dileğimiz!››,Konuşmasınlar ardımdan:‹‹Yedik başını!›› diye.
25Tenemano jie savo širdyje: “O! To mes ir siekėme!” Tenesako: “Mes jį prarijome!”
26Utansın kötü halime sevinenler,Kızarsın yüzleri hepsinin;Gururla karşıma dikilenlerUtanca, rezalete bürünsün.
26Tesusigėsta ir teparausta visi, kurie džiaugiasi mano nelaime. Gėda ir panieka tebūna aprengti tie, kurie didžiuojasi prieš mane.
27Benim haklı çıkmamı isteyenler,Sevinç çığlıkları atıp coşsunlar;Şöyle desinler sürekli:‹‹Kulunun esenliğinden hoşlanan RAB yücelsin!››
27Tegul šaukia iš džiaugsmo ir linksminasi tie, kurie mane užtaria ir tegul sako: “Tebūna išaukštintas Viešpats, kuriam patinka Jo tarno gerovė!”
28O zaman gün boyu adaletin,Övgülerin dilimden düşmeyecek.
28Mano liežuvis skelbs Tavo teisumą, per visą dieną girs Tave!