¹¶ He mea whakarihariha ki a Ihowa te pauna he; engari te taimaha tika tana i pai ai.

¹Falske Vægtskåle er HERREN en gru, fuldvvægtigt Lod er efter hans Sind.

²¶ Ka tae te whakapehapeha, ka tae ano te whakama; kei te hunga whakaiti ia te whakaaro nui.

²Kommer Hovmod, kommer og Skændsel, men med ydmyge følger der Visdom.

³¶ Ko to ratou ngakau tapatahi hei arahi i te hunga tika; ka ai ano ko te whanoke ia o te hunga poka ke hei whakangaro mo ratou.

³Retsindiges Uskyld leder dem trygt, troløses falskhed lægger dem øde.

⁴¶ E kore te taonga e whai mana i te ra o te riri: kei te tika ia he oranga ake i te mate.

⁴Ej hjælper Rigdom på Vredens Dag, men Retfærd redder fra Døden.

⁵¶ Ma te tika o te ngakau tapatahi ka tika ai tona ara; ka hinga ia te tangata kino i runga i tona kino.

⁵Den lydefris Retfærd jævner hans Vej, for sin Gudløshed falder den gudløse.

⁶Ma te tika o te hunga tika ka mawhiti ai ratou; ka mau ia nga poka ke i runga i to ratou kino.

⁶Retsindiges Retfærd bringer dem Frelse, troløse fanges i egen Attrå.

⁷¶ I te matenga o te tangata kino, kore iho ana mea i tumanako atu ai: kahore noa iho he tumanakohanga ma te hunga he.

⁷Ved Døden brister den gudløses Håb, Dårers Forventning brister.

⁸¶ Ka mawhiti te tangata tika i roto i te raru, a ka riro te tangata kino hei whakakapi mo tona turanga.

⁸Den retfærdige fries af Trængsel, den gudløse kommer i hans Sted.

⁹¶ Hei huna mo tona hoa te mangai o te tangata whakaponokore; na ma te mohio te hunga tika ka mawhiti ai.

⁹Med sin Mund lægger vanhellig Næsten øde, retfærdige fries ved Kundskab.

¹⁰¶ Ka pai te hunga tika, ka hari te pa: ka whakangaromia te hunga kino, ka tangi te umere.

¹⁰Ved retfærdiges Lykke jubler en By, der er Fryd ved gudløses Undergang.

¹¹Ma te manaaki o te hunga tika ka kake ai te pa; ka pakaru ia i te mangai o te hunga kino.

¹¹Ved retsindiges Velsignelse rejser en By sig, den styrtes i Grus ved gudløses Mund.

¹²¶ Ko te tangata e whakahawea ana ki tona hoa he maharakore: tena ko te tangata matau, whakarongo puku ana.

¹²Mand uden Vid ser ned på sin Næste, hvo, som har Indsigt, tier.

¹³Ko te tangata haere, ka kawekawe korero e whaki ana i nga mea ngaro: ko te tangata i te wairua pono, e hipoki ana i te korero.

¹³Bagtaleren røber, hvad ham er betroet, den pålidelige skjuler Sagen.

¹⁴¶ Ki te kahore he mohio hei arahi, ka hinga te iwi: he ora ia kei nga kaiwhakatakoto whakaaro tokomaha.

¹⁴Uden Styre står et Folk for Fald, vel står det til, hvor mange giver Råd.

¹⁵¶ Ko te tangata ko tana nei hei whakakapi mo ta te tangata ke, ka mamae; kei te ora ia te tangata e kino ana ki te tikanga whakakapi turanga.

¹⁵Den går det ilde, som borger for andre, tryg er den, der hader Håndslag.

¹⁶¶ Ka mau te kororia i te wahine tikanga pai; ka mau hoki te taonga i nga tangata taikaha.

¹⁶Yndefuld Kvinde vinder Manden Ære; hader hun Retsind, volder hun Skændsel. De lade må savne Gods, flittige vinder sig Rigdom.

¹⁷¶ He atawhai i tona wairua ta te tangata atawhai; a he whakararu i ona kikokiko ta te tangata nanakia.

¹⁷Kærlig Mand gør vel mod sin Sjæl, den grumme er hård ved sit eget Kød.

¹⁸¶ Ko te mahi a te tangata kino e utua ana ki te teka: ko te utu ia mo te kaiwhakatakoto i te tika, u rawa.

¹⁸Den gudløse skaber kun skuffende Vinding, hvo Retfærd sår, får virkelig Løn.

¹⁹¶ Ko te tangata u ki te tika, ka whiwhi ki te ora: a, ko te tangata e whai ana i te kino e mea ana i te mate mona.

¹⁹At hige efter Retfærd er Liv, at jage efter ondt er Død.

²⁰¶ Ko ta Ihowa e whakarihariha ai he ngakau whanoke; ko tana e ahuareka ai ko te hunga e tika ana to ratou ara.

²⁰De svigefulde er HERREN en Gru, hans Velbehag ejer, hvo lydefrit vandrer.

²¹¶ Ahakoa awhi nga ringa ki a raua, e kore te tangata kino e waiho kia kore e whiua; ka mawhiti ia te uri o te hunga tika.

²¹Visselig undgår den onde ej Straf, de retfærdiges Æt går fri.

²²¶ Rite tonu ki te whakakai koura i te ihu o te poaka te wahine ataahua kahore nei ona ngarahu pai.

²²Som Guldring i Svinetryne er fager Kvinde, der ikke kan skønne.

²³¶ Ko ta te hunga tika e minamina ai, ko te pai anake; ko te tumanako ia a te hunga kino, ko te riri.

²³Retfærdiges Ønske bliver kun til Lykke, gudløse har kun Vrede i Vente.

²⁴¶ Tera tetahi kei te rui, a tapiritia mai ana ano; tera tetahi kei te kaiponu i te mea e tika ana, heoi rawakore noa iho.

²⁴En strør om sig og gør dog Fremgang, en anden nægter sig alt og mangler.

²⁵¶ Ko te wairua ohaoha ka momona: ko te tangata e whakamakuku ana, ka whakamakukuria ano ia.

²⁵Gavmild Sjæl bliver mæt; hvo andre kvæger, kvæges og selv.

²⁶¶ Ko te tangata e kaiponu ana i te witi, ka kanga tera e te nuinga; ka tau ia te manaaki ki runga ki te mahunga o te tangata e hoko atu ana.

²⁶Hvo Kornet gemmer, ham bander Folket, Velsignelse kommer over den, som sælger.

²⁷¶ Ko te tangata e ata rapu ana i te pai, e rapu ana i te whakapai: ko te tangata ia e rapu ana i te he, ka tae tera ki a ia.

²⁷Hvo der jager efter godt, han søger efter Yndest, hvo der higer efter ondt, ham kommer det over.

²⁸¶ Ko te tangata e whakawhirinaki ana ki ona taonga, ka taka: na, ko te hunga tika ka rite to ratou tupu ki to te rau matomato.

²⁸Hvo der stoler på sin Rigdom, falder, retfærdige grønnes som Løv.

²⁹¶ Ko te tangata e whakararu ana i tona whare, he hau te taonga e whakarerea iho mona: hei pononga ano te kuware ma te ngakau whakaaro nui.

²⁹Den, der øder sit Hus, høster Vind, Dåre bliver Vismands Træl.

³⁰¶ Ko nga hua o te tangata tika he rakau no te ora; ka hopu wairua ano te tangata whakaaro tika.

³⁰Retfærds Frugt er et Livets Træ, Vismand indfanger Sjæle.

³¹¶ Nana, he utu ano to te tangata tika i runga i te whenua: nui atu ia to te tangata kino raua ko te tangata hara.

³¹En retfærdig reddes med Nød og næppe, endsige en gudløs, en, der synder.