¹¶ He teka ianei kei te karanga te whakaaro nui, e puaki ana ano te reo o te matauranga?

¹Mon ikke Visdommen kalder, løfter Indsigten ikke sin røst?

²I runga i nga wahi tiketike tona turanga, i te ara i te tutakitanga o nga huarahi;

²Oppe på Høje ved Vejen, ved Korsveje træder den frem;

³Hamama ana ia i te taha o nga kuwaha, i te ngutu o te pa, i te tomokanga atu i nga tatau:

³ved Porte, ved Byens Udgang, ved Dørenes Indgang råber den:

⁴Ki a koutou, e nga tangata, taku karanga; ki nga tama ano a te tangata toku reo.

⁴Jeg kalder på eder, I Mænd, løfter min Røst til Menneskens Børn.

⁵E nga kuware, kia matau koutou ki te ngarahu tupato; e nga wairangi, kia mohio te ngakau.

⁵I tankeløse, vind jer dog Klogskab, I Tåber, så få dog Forstand!

⁶Whakarongo mai, ka korerotia hoki e ahau nga mea pai rawa; ko ta oku ngutu e whakapuaki ai ko nga mea e rite ana.

⁶Hør, thi jeg fører ædel Tale, åbner mine Læber med retvise Ord;

⁷He pono hoki te korero a toku mangai; he mea whakarihariha ano te kino ki oku ngutu.

⁷ja, Sandhed taler min Gane, gudløse Læber er mig en Gru.

⁸Kei runga i te tika nga kupu katoa a toku mangai; kahore he whakapeka, he whanoke ranei, i roto.

⁸Rette er alle Ord af min Mund, intet er falskt eller vrangt;

⁹Ko enei katoa he marama ki te tangata e matau ana, he tika ki te hunga i kitea ai te mohio.

⁹de er alle ligetil for den kloge, retvise for dem der vandt Indsigt

¹⁰Manakohia mai taku ako, kaua te hiriwa; ko te matauranga, nui atu i te koura pai rawa.

¹⁰Tag ved Lære, tag ikke mod Sølv, tag mod Kundskab fremfor udsøgt Guld;

¹¹Pai atu hoki te whakaaro nui i nga rupi; e kore hoki nga mea katoa e minaminatia nei e tau hei whakarite mona.

¹¹thi Visdom er bedre end Perler, ingen Skatte opvejer den

¹²¶ Kua meinga e ahau, e te whakaaro nui, ko te ngarahu pai hei nohoanga moku, e kitea ana e ahau te mohio me te ata whakaaro.

¹²Jeg, Visdom, er Klogskabs Nabo og råder over Kundskab og Kløgt.

¹³Ko te wehi ki a Ihowa koia tena ko te kino ki te he: e kino ana ahau ki te whakapehapeha, ki te whakakake, ki te ara he, ki te mangai whanoke.

¹³HERRENs Frygt er Had til det onde. Jeg hader Hovmod og Stolthed, den onde Vej og den falske Mund.

¹⁴Ko te whakaaro tika, ko te whakaaro nui, naku; ko ahau te matauranga, kei ahau te kaha.

¹⁴Jeg ejer Råd og Visdom, jeg har Forstand, jeg har Styrke.

¹⁵Naku nga kingi i kingi ai, naku nga rangatira i whakatakoto ai i te tika.

¹⁵Ved mig kan Konger styre og Styresmænd give retfærdige Love;

¹⁶Naku i whai rangatiratanga ai nga rangatira, nga tangata nunui, ara nga kaiwhakawa katoa o te whenua.

¹⁶ved mig kan Fyrster råde og Stormænd dømme Jorden.

¹⁷E arohaina ana e ahau te hunga e aroha ana ki ahau; ko te hunga hoki e ata rapu ana i ahau, e kite ratou i ahau.

¹⁷Jeg elsker dem, der elsker mig, og de, der søger mig, finder mig.

¹⁸He taonga, he kororia kei ahau; ae ra, he rawa mau tonu, he tika.

¹⁸Hos mig er der Rigdom og Ære, ældgammelt Gods og Retfærd.

¹⁹Pai atu oku hua i te koura, ae ra, i te koura parakore; ko nga mea e puta ana i ahau, pai atu i te hiriwa kowhiri.

¹⁹Min Frugt er bedre end Guld og Malme, min Afgrøde bedre end kosteligt Sølv.

²⁰Kei nga ara o te tika ahau e haere ana, kei waenganui i nga huarahi o te whakawa:

²⁰Jeg vandrer på Retfærds Vej. midt hen ad Rettens Stier

²¹Kia meinga ai e ahau te hunga e aroha ana ki ahau kia whiwhi ki te rawa, kia whakakiia ai e ahau a ratou takotoranga taonga.

²¹for at tildele dem, der elsker mig, Gods og fylde deres Forrådshuse.

²²¶ I a Ihowa ahau, no te timatanga ra ano o ona ara, no mua atu i ana mahi o nehera.

²²Mig skabte HERREN først blandt sine Værker, i Urtid, førend han skabte andet;

²³Nonamata riro ahau i whakaritea ai, no te timatanga, no mua atu i te whenua.

²³jeg blev frembragt i Evigheden, i Begyndelsen, i Jordens tidligste Tider;

²⁴I te mea kahore ano nga rire, kua whanau ahau; i te mea kiano he puna whai wai.

²⁴jeg fødtes, før Verdensdybet var til, før Kilderne, Vandenes Væld, var til;

²⁵No mua atu i te whakaunga o nga maunga, no mua i nga pukepuke toku whanautanga:

²⁵førend Bjergene sænkedes, før Højene fødtes jeg,

²⁶I te mea kahore ano i hanga noatia e ia te whenua, me nga parae, me te timatanga o te puehu o te ao.

²⁶førend han skabte Jord og Marker, det første af Jordsmonnets Støv.

²⁷I tana whakaturanga i nga rangi, i reira ano ahau: i tana whakaritenga i te awhi mo te mata o te rire;

²⁷Da han grundfæsted Himlen, var jeg hos ham, da han satte Hvælv over Verdensdybet.

²⁸I tana whakapumautanga i nga rangi i runga; i te tototanga o nga puna o te rire;

²⁸Da han fæstede Skyerne oventil og gav Verdensdybets Kilder deres faste Sted,

²⁹I tana rohenga mai i te moana, kei takahia tana kupu e nga wai; i tana waitohutanga i nga turanga o te whenua;

²⁹da han satte Havet en Grænse, at Vandene ej skulde bryde hans Lov, da han lagde Jordens Grundvold,

³⁰I reira ahau i tona taha, he tohunga ki nga mahi: he ahuarekatanga ahau nona i ia ra, i ia ra, e koa ana i nga wa katoa i tona aroaro;

³⁰da var jeg Fosterbarn hos ham, hans Glæde Dag efter Dag; for hans Åsyn leged jeg altid,

³¹E koa ana ki tana ao; a ko taku i ahuareka ai ko nga tama a te tangata.

³¹leged på hans vide Jord og havde min Glæde af Menneskens Børn.

³²¶ No reira, e aku tamariki, whakarongo mai ki ahau: ka hari hoki te hunga e pupuri ana i oku ara.

³²Og nu, I Sønner, hør mig! Vel den, der vogter på mine Veje!

³³Whakarongo mai ki te ako, kia whai whakaaro ai koutou; kaua hoki e paopaongia.

³³Hør på Tugt og bliv vise, lad ikke hånt derom!

³⁴Ka hari te tangata e whakarongo ana ki ahau, e tatari ana i oku tatau i tenei ra, i tenei ra, e whanga ana i nga pou o oku kuwaha.

³⁴Lykkelig den, der hører på mig, så han daglig våger ved mine Døre og vogter på mine Dørstolper.

³⁵Ko te tangata hoki e kite ana i ahau, e kite ana i te ora, ka whiwhi ano ia ki ta Ihowa manako mai.

³⁵Thi den, der ftnder mig; finder Liv og opnår Yndest hos HERREN;

³⁶Ko te tangata ia e hara ana ki ahau, he mahi nanakia tana ki tona wairua ake; ko te hunga katoa e kino ana ki ahau, e aroha ana ki te mate.

³⁶men den, som mister mig, skader sig selv; enhver, som hader mig, elsker Døden.