1¶ Kua oti i te whakaaro nui tetahi whare mona te hanga, e whitu nga pou kua oti te tarai e ia:
1Visdommen bygged sig Hus, rejste sig støtter syv,
2Kua oti ana kararehe te patu e ia; whakananu rawa tana waina; kua oti ano tana tepu te whakapai.
2slagted sit Kvæg og blanded sin Vin, hun har også dækket sit Bord;
3Kua unga e ia ana kotiro, e karanga ana ia i runga i nga wahi tiketike rawa o te pa.
3hun har sendt sine Terner ud, byder ind på Byens højeste Steder:
4Ki te mea he kuware tetahi, me peka mai ia ki konei: ko te tangata maharakore, ko tana kupu tenei ki a ia,
4Hvo som er tankeløs, han komme hid, jeg taler til dem, som er uden Vid:
5Haere mai, kainga taku taro, inumia hoki te waina kua oti nei te whakananu e ahau.
5Kom og smag mit Brød og drik den Vin, jeg har blandet!
6Kati ra, e te hunga kuware, kia ora ai koutou; haere hoki i te ara o te matauranga.
6Lad Tankeløshed fare, så skal I leve, skrid frem ad Forstandens Vej!
7Ko ia e papaki ana i te tangata whakahihi, ka whakama; a ko ia e riri ana i te tangata kino, ka piri mai he he ki a ia.
7Tugter man en Spotter, henter man sig Hån; revser man en gudløs, høster man Skam;
8Kaua e riria te tangata whakahi, kei kino ia ki a koe: riria ko te tangata whakaaro nui, a ka aroha ia ki a koe.
8revs ikke en Spotter, at han ikke skal hade dig, revs den vise, så elsker han dig;
9Hoatu te mohio ki te tangata whakaaro nui, a ka neke ake ona whakaaro; whakaakona te tangata tika, a ka nui ake tona mohio.
9giv til den vise, så bliver han visere, lær den retfærdige, så øges hans Viden.
10Ko te timatanga o te whakaaro nui ko te wehi ki a Ihowa; ko te matauranga, ko te mohio ki te Mea Tapu.
10HERRENs Frygt er Visdoms Grundlag, at kende den HELLIGE, det er Forstand.
11Maku hoki ka maha ai ou ra, maku ka neke ake ai nga tau e ora ai koe.
11Thi mange bliver ved mig dine Dage, dine Livsårs Tal skal øges.
12Ki te nui ou whakaaro, mou ano ou whakaaro nui; ki te whakahi koe, mau anake tau pikaunga.
12Er du viis, er det til Gavn for dig selv; spotter du, bærer du ene Følgen!
13¶ Ko te wahine wairangi, he mangai nui ia; he kuware ia, kahore ona mohio ki te aha, ki te aha.
13Dårskaben, hun slår sig løs og lokker og kender ikke til Skam;
14Noho ana ia i te kuwaha o tona whare i runga i te nohoanga i nga wahi tiketike o te pa;
14hun sidder ved sit Huses indgang, troner på Byens Høje
15Kia karanga atu ai ia ki nga tangata e haere ana i te ara, e maro tonu ana o ratou huarahi,
15og byder dem ind, der kommer forbi, vandrende ad deres slagne Vej:
16Ko te kuware, peka mai ki konei; tena ko te tangata whakaarokore, ko tana kupu tenei ki a ia,
16Hvo som er tankeløs, han komme hid, jeg taler til dem, som er uden Vid:
17He reka te wai tahae, a he ahuareka te taro kai huna.
17Stjålen Drik er sød, lønligt Brød er lækkert!
18Te mohio ia kei reira nga tupapaku; kei te reinga riro ana i karanga ai.
18Han ved ej, at Skyggerne dvæler der, hendes Gæster er i Dødsrigets Dyb.