1¶ He waiata; he pikitanga. I tangi, ahau ki a Ihowa i toku matenga; a i whakahoki kupu mai ia ki ahau.
1(Sang til Festrejserne.) Jeg råbte til HERREN i Nød, og han svarede mig.
2E Ihowa, whakaorangia toku wairua i te ngutu teka, i te arero hianga.
2HERRE, udfri min Sjæl fra Løgnelæber, fra den falske Tunge!
3Ko te aha e hoatu ki a koe? ko te aha hoki e tapiritia atu mau, e te arero hianga?
3Der ramme dig dette og hint, du falske Tunge!
4Ko nga pere koi a te hunga nunui, me nga waro hunipa.
4Den stærkes Pile er hvæsset ved glødende Gyvel.
5¶ Aue, toku mate, to te manene i Meheke, toku hoki e noho nei i nga teneti o Kerara!
5Ve mig, at jeg må leve som fremmed i Mesjek, bo iblandt Kedars Telte!
6Kua roa te nohoanga tahitanga o toku wairua ki te tangata e kino ana ki te ata noho.
6Min Sjæl har længe nok boet blandt Folk, som hader Fred.
7Mo te ata noho ahau, engari ka korero ahau, ka anga ratou ka whawhai.
7Jeg vil Fred; men taler jeg, vil de Krig!