1¶ He teka ianei kei te karanga te whakaaro nui, e puaki ana ano te reo o te matauranga?
1Eks hüüa tarkus, eks tõsta arukus häält?
2I runga i nga wahi tiketike tona turanga, i te ara i te tutakitanga o nga huarahi;
2Küngastel tee ääres, teelahkmetel, on ta võtnud aset.
3Hamama ana ia i te taha o nga kuwaha, i te ngutu o te pa, i te tomokanga atu i nga tatau:
3Väravate kõrval, linna sissekäigus, seal, kus ustest sisse minnakse, kisendab ta:
4Ki a koutou, e nga tangata, taku karanga; ki nga tama ano a te tangata toku reo.
4'Teile, mehed, ma hüüan, ja mu hääl kõlab inimlastele!
5E nga kuware, kia matau koutou ki te ngarahu tupato; e nga wairangi, kia mohio te ngakau.
5Õppige, rumalad, mõistlikkust, ja albid, hakake aru saama!
6Whakarongo mai, ka korerotia hoki e ahau nga mea pai rawa; ko ta oku ngutu e whakapuaki ai ko nga mea e rite ana.
6Kuulge, sest ma räägin tõtt ja mu huuled on avatud õigeks asjaks!
7He pono hoki te korero a toku mangai; he mea whakarihariha ano te kino ki oku ngutu.
7Jah, mu suulagi toob kuuldavale tõe, aga õelus on mu huultele jäle.
8Kei runga i te tika nga kupu katoa a toku mangai; kahore he whakapeka, he whanoke ranei, i roto.
8Kõik mu suu sõnad on siirad, neis pole midagi kavalat ega väära.
9Ko enei katoa he marama ki te tangata e matau ana, he tika ki te hunga i kitea ai te mohio.
9Need kõik on selged arukale ja õiged neile, kes on leidnud tunnetuse.
10Manakohia mai taku ako, kaua te hiriwa; ko te matauranga, nui atu i te koura pai rawa.
10Võtke vastu mu õpetus, aga mitte hõbedat, pigem teadlikkus kui valitud kuld!
11Pai atu hoki te whakaaro nui i nga rupi; e kore hoki nga mea katoa e minaminatia nei e tau hei whakarite mona.
11Sest tarkus on parem kui pärlid ja ükski ihaldatav asi ei ole sellega võrdne.
12¶ Kua meinga e ahau, e te whakaaro nui, ko te ngarahu pai hei nohoanga moku, e kitea ana e ahau te mohio me te ata whakaaro.
12Mina, tarkus, olen mõistlikkuse naaber, ja ma leian tunnetuse ning targa nõu.
13Ko te wehi ki a Ihowa koia tena ko te kino ki te he: e kino ana ahau ki te whakapehapeha, ki te whakakake, ki te ara he, ki te mangai whanoke.
13Issanda kartus on kurja vihkamine. Ma vihkan kõrkust ja ülbust, halbu eluviise ja pöörast suud.
14Ko te whakaaro tika, ko te whakaaro nui, naku; ko ahau te matauranga, kei ahau te kaha.
14Mul on nõu ja kordaminek, ma olen mõistus, mul on võimus.
15Naku nga kingi i kingi ai, naku nga rangatira i whakatakoto ai i te tika.
15Minu abiga valitsevad kuningad ja võimukandjad korraldavad õiglust.
16Naku i whai rangatiratanga ai nga rangatira, nga tangata nunui, ara nga kaiwhakawa katoa o te whenua.
16Minu abiga valitsevad vürstid ja suursugused, kõik õiged kohtumõistjad.
17E arohaina ana e ahau te hunga e aroha ana ki ahau; ko te hunga hoki e ata rapu ana i ahau, e kite ratou i ahau.
17Mina armastan neid, kes armastavad mind, ja kes otsivad mind, need leiavad minu.
18He taonga, he kororia kei ahau; ae ra, he rawa mau tonu, he tika.
18Minu juures on rikkus ja au, jääv varandus ja hüvang.
19Pai atu oku hua i te koura, ae ra, i te koura parakore; ko nga mea e puta ana i ahau, pai atu i te hiriwa kowhiri.
19Minu vili on kullast parem, parem koguni kui puhas kuld, ja mu saak on parem kui valitud hõbe.
20Kei nga ara o te tika ahau e haere ana, kei waenganui i nga huarahi o te whakawa:
20Ma jäin õigluse rajale, keset õiguse jalgteid,
21Kia meinga ai e ahau te hunga e aroha ana ki ahau kia whiwhi ki te rawa, kia whakakiia ai e ahau a ratou takotoranga taonga.
21et anda jõukust neile, kes mind armastavad, ja et täita nende varakambreid.
22¶ I a Ihowa ahau, no te timatanga ra ano o ona ara, no mua atu i ana mahi o nehera.
22Issand lõi mind oma töö alguses, esimesena oma töödest muistsel ajal.
23Nonamata riro ahau i whakaritea ai, no te timatanga, no mua atu i te whenua.
23Igavikust alates on mind eraldatud, ürgajast peale, enne maailma algust.
24I te mea kahore ano nga rire, kua whanau ahau; i te mea kiano he puna whai wai.
24Ma olen sündinud enne sügavusi, enne kui puhkesid allikad.
25No mua atu i te whakaunga o nga maunga, no mua i nga pukepuke toku whanautanga:
25Veel enne kui mäed paigale pandi, enne künkaid sündisin mina,
26I te mea kahore ano i hanga noatia e ia te whenua, me nga parae, me te timatanga o te puehu o te ao.
26kui ta veel ei olnud teinud maad ega maastikku, ei maailma esimest tolmukübetki.
27I tana whakaturanga i nga rangi, i reira ano ahau: i tana whakaritenga i te awhi mo te mata o te rire;
27Kui tema valmistas taevad, olin mina seal, siis kui ta joonistas sõõri sügavuse pinnale,
28I tana whakapumautanga i nga rangi i runga; i te tototanga o nga puna o te rire;
28kui ta kinnitas pilved ülal, kui said jõuliseks sügavuse allikad,
29I tana rohenga mai i te moana, kei takahia tana kupu e nga wai; i tana waitohutanga i nga turanga o te whenua;
29kui ta merele pani piiri, et veed ei astuks üle tema käsust, kui ta kinnitas maa alused,
30I reira ahau i tona taha, he tohunga ki nga mahi: he ahuarekatanga ahau nona i ia ra, i ia ra, e koa ana i nga wa katoa i tona aroaro;
30siis olin mina tema kõrval kui lemmiklaps, olin päevast päeva temale rõõmuks, mängisin igal ajal tema ees,
31E koa ana ki tana ao; a ko taku i ahuareka ai ko nga tama a te tangata.
31mängisin tema maailma maa peal ja tundsin rõõmu inimlastest.
32¶ No reira, e aku tamariki, whakarongo mai ki ahau: ka hari hoki te hunga e pupuri ana i oku ara.
32Ja nüüd, pojad, kuulge mind! Õndsad on need, kes hoiavad minu teed.
33Whakarongo mai ki te ako, kia whai whakaaro ai koutou; kaua hoki e paopaongia.
33Kuulge õpetust ja saage targaks, ärge jätke seda tähele panemata!
34Ka hari te tangata e whakarongo ana ki ahau, e tatari ana i oku tatau i tenei ra, i tenei ra, e whanga ana i nga pou o oku kuwaha.
34Õnnis on inimene, kes kuulab mind, kes päevast päeva valvab mu ustel, on vahiks mu uksepiitade juures.
35Ko te tangata hoki e kite ana i ahau, e kite ana i te ora, ka whiwhi ano ia ki ta Ihowa manako mai.
35Sest kes leiab minu, leiab elu ja saab Issanda hea meele osaliseks.
36Ko te tangata ia e hara ana ki ahau, he mahi nanakia tana ki tona wairua ake; ko te hunga katoa e kino ana ki ahau, e aroha ana ki te mate.
36Aga kes ei taba mind, teeb kahju oma hingele; kõik, kes vihkavad mind, armastavad surma.'